Hoi dames, ik weet niet zo goed bij welke categorie van het forum dit hoort.. maar hier komt het: Sinds oud & nieuw slaapt ons zoontje van 2 erg slecht. Hij wil ook sinds die tijd niet meer overdag slapen. Nu is hij ook een beetje verkouden op het moment maar ik denk niet dat dit er veel mee te maken heeft.. 'S avonds gaat hij na zn papje naar bed, dan is hij echt erg moe en gaat zonder protest liggen en valt in slaap. Maar meestal ergens tussen 23.00 en 3.00 wordt hij wakker. Eerst huilen en dan gaat het over in heel erg overstuur huilen. Ik ga meestal naar hem toe en dan zegt hij: lopen lopen kan niet bed (hij slaapt nog in een ledikant). Ik neem hem mee naar onze slaapkamer maar meestal protesteert hij dan ook en wil hij persee naar beneden (waar ik niet aan toegeef). Bij ons op bed is hij nog wel 10 minuten overstuur en kan hem alleen afleiden met een filmpje op mn telefoon. Met een beetje mazzel gaat hij daarna liggen en slaapt hij na een half uur bij ons in bed. Sinds een week laat ik hem ook bij ons liggen omdat hij vaak weer gaat huilen als ik hem terug leg in zijn eigen bed. Ik verwacht binnen nu en 3 weken een dochter en zit helemaal in de stress. Ik heb echt geen flauw idee hoe we dit moeten aanpakken Heeft er iemand een tip of een soortgelijke ervaring?
Ik geloof dat ik bij alle kinderen een fase heb gehad dat ze midden in de nacht naar beneden wilden ... Ik heb hier korte metten mee gemaakt, want dat was simpelweg niet de bedoeling. Dus terugleggen in eigen bed (bij mij kwamen ze hun kamer niet eens af) en duidelijk aangeven dat het slaap tijd is. Ik ging zo'n 3 keer terug om ze plat te leggen en daarna... heb ik ze laten huilen. (wel kon ik aan het huiltje horen dat ze vooral boos/gefrustreerd waren dat ze hun zin niet kregen. Ik zou mijn kind niet laten huilen als het angstig of in paniek was) Binnen een paar nachten was het over. Het kan overigens goed te maken hebben met je naderende bevalling, je kindje voelt echt wel aan dat er iets 'groots' staat te gebeuren en heeft zijn leeftijd dan niet echt mee. De kunst is natuurlijk om er te zijn voor je kind, maar wel je grenzen consequent te handhaven. In jouw geval zou ik hem troosten op zijn eigen kamer, in eigen bed leggen (voor mijn persoonlijk is slapen in ons bed een absolute no-go voor de kinderen, maar daar staat iedereen anders in, bedenk goed wat jouw grens hierin is) en zeker geen filmpjes laten zien in de nacht (prikkelend voor het brein! En in dit geval misschien ook wel 'beloning' voor het gedrag waardoor hij zeker zo door blijft gaan).
Die fase duurde hier juist tot aan zijn 2de verjaardag daarna ging hij rustiger slapen. Wij hielden wel zijn eigen bedje aan. Even uit bed en troosten, zong dezelfde liedjes , slokje water en terug in bed, huilen kon maar overstuur dan haalde wel hem er weer uit. Huilen ging in tussenpozen, meestal ging hij na 3 keer terug leggen slapen. (Duurde ergens tussen de 1.5 en 3 uur) Waarschijnlijk voelt je zoontje je spanning van de aankomende bevalling, ik begrijp goed dat je nu niet zit te wachten om zo vaak uit bed te gaan, als bij jou slapen helpt zou ik dat doen, krijg jij niet voldoende rust dan zou ik hem terug blijven leggen.
Hoi hoi, Ik ben dan wel niet zwanger haha maar verder veel herkenning te lezen. Zie mijn topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/644895-tweestrijd-eigen-bedje-papa-mama-bed-3.html#post20382808 Misschien kun jij daar ook wat tips uit halen? Succes deze laatste weekjes!
herkenbaar hier. zoon werd ook vaak wakker (nog steeds trouwens). naar beneden hebben we nooit gedaan, filmpjes op telefoon ook niet. Hier ligt hij in een 1persoonsbed zodat we er makkelijk naast kunnen liggen. Valt hij vanzelf weer in slaap, ene keer snel, andere keer duurt het wat langer (2u of zo). Wel geldt: hoe langer wakker, hoe moeilijker weer in slaap. Dus zou ik wachten tot hij overstuur huilt, dan heb ik er nadien meer werk van, gewoon bij het eerste kikje erheen en er naast kruipen werkt hier het best.
Hier begon dat rond zn tweede verjaardag. Heeft overigens nooit gevraagd om naar beneden te mogen, was heel angstig en wilde bij je zijn. Een paar keer geprobeerd hem in zn bed te leggen en er even bij te blijven, maar s nachts vonden wij dat ook niet zo fijn. Toen hem in ons bed gelegd en hij was elke keer meteen vertrokken. Vanaf toen een co sleeper gaan gebruiken. Dat werkt hier nog steeds super. Filmpjes kijken zou ik iig niet aan beginnen.
Mijn zoon heeft dat ook gehad, hij had duidelijk last van nachtmerries. Hij heeft toen van ons een nachtlampje gekregen. Een toverlampje die goed op hem past als het donker is en die alle enge vrachtwagens wegtovert. Dit bleek de oplossing te zijn, want na een paar nachten is het gestopt en sindsdien slaapt hij weer rustig. Wij hebben onze zoon overigens ook nooit uit zijn kamer gehaald als hij wakker was. Het licht bleef uit, we praatten op zachte toon en zo weinig mogelijk. Als we hem in ons bed legden ging hij een feestje bouwen, dus dat doen we niet meer Succes!
Pff herkenbaar.. Onze oudste dochter is 1.5 en slapen is altijd drama geweest. Korte periodes dat het beter ging.. maar helaas nog niet volledig doorslapen. Ook ik stond met een zwangerr buik vaak op in de nacht voor haar, zo slopend. Ze heeft ook een tijd bij ons in bed gelegen maar daar zijn we vanaf gestapt dooe even hard te zijn.. hoe moeilijk ook. Hierin was mijn man wat harder, dus hij is haar naar bed gaan brengen en er snachts uitgegaan voor haar. Ze heeft zelfs 2 nachten in het ziekenhuis geslapen om te kijken of het niet iets medisch was. We hebben toen een slaapschema meegekregen. Kort gezegd, vast ritme met naar bed gaan. Bijv boekje lezen, liedje zingen en dan gaan slapen. Kind 7 minuten laten huilen en dan terug om te troosten, NIET uit bed halen. 2e keer ook 7 minuten laten huilen en er NIET uit halen. 3e keer mag ze er even uit, maar wel weer terug zodra ze stil is. En weer opnieuw, zo ook snachts. Bij ons heeft het even geholpen, dus wie weet bij jullie ook. Overigens komt onze dochter nog steeds snachts. Maar niet elke nacht en niet 10 keer meer. Sterkte, niet (goed) slapen is zo slopend.
Bedankt voor al jullie reacties! Al fijn om te lezen dat we niet de enige zijn haha. Gisternacht ging het redelijk goed; alleen om half 7 al wakker maar dat neem ik voor lief, het is al lang lekker om aan 1 stuk door te kunnen slapen. Afgelopen nacht wou meneer niet inslapen (weer wat nieuws) ik ben met hem op ons bed gaan liggen en hij sliep na een kwartier; toen in zn eigen bed gelegd en hij was pas om 9 uur wakker Tip van het 1persoons bed vind ik geen slecht idee. Hij is gister ook weer uit zn bed geklommen dus het ledikant heeft straks ook geen zin meer ben ik bang. Hopen dat de fase snel voorbij zal zijn
Hier hetzelfde. Hoogzwamger en dochter van bijna drie is elke nacht tussem 23.00 en 01.00 helemaal hysterisch.. duurt vaak een uur... Vanaf de Sintperiode (dat gaf ik eerst de schuld..) Ik heb zojuist een afspraak met een pedagoog gemaakt. Mocht hier iets uitkomen zal ik het mededelenm
Heeft hij niet even jou/jullie nabijheid nodig nu? Hier ook momenteel zo'n periode, als ik dan bij hem kom klampt hij zich helemaal aan me vast. Hij slaapt sinds het weekend ook in een 1- persoonsbed dus heb van de week al een keer 's nachts naast hem gelegen totdat hij weer sliep toen hij 's nachts wakker werd. Aangezien je schrijft dat hij naast jou vannacht weer lekker in slaap viel. Ik zou daarom nu voor de makkelijkste weg kiezen. Neem hem lekker even bij je in bed, als hij slaapt leg je (of je man) hem weer in z'n ledikant.
Nou we hebben hem gisteren een half uurtje laten huilen (lees: krijsen alsof zn leven er vanaf hing) en toen was het stil. Ben later wezen kijken en hij lag gewoon onder z'n dekbed :O Ik denk dat we dit maar proberen vol te houden. Nooit gedacht dat het echt zou werken