Mijn dochter zit nu n aantal maanden op school maar ze komt regelmatig thuis met van ... Mag ik niet op haar kinderfeest komen, van ... Mag ik wel op het kinderfeest komen, .... Mag op mijn kinderfeest komen, blablabla En ditzelfde eigenlijk met afspreken. Ik wordt hierzelf een beetje onzeker van. Je wilt natuurlijk dat je dochter ook ens uitgenodigd wordt of gevraagd wordt om te spelen. Ik merk dat als er veel kinderen afspreken of n kinderfeest hebben en mijn dochter tot nu toe nog niet echt dat ik hetzelfde niet fijn vindt, wordt er onzeker van. Mijn dochter heeft er volgens mij weinig last van. Is dit herkenbaar?? Tips??
Gedeeltelijk herkenbaar. Mijn 'regel' is: als mijn dochter er niet mee zit, waarom zou ik er dan mee zitten? Zit je dochter al lang op school? Vraagt ze zelf wel eens andere kinderen te spelen (of of ze bij hen mag spelen)? Hoe reageren die kinderen dan?
Zolang je dochter er geen last van heeft zou ik me geen zorgen maken. Bij mijn zoon duurde het ook best lang voor hij zijn eerste feestje had en afspraakjes ging maken. Als ze met plezier naar school gaat en daar leuk met andere kinderen speelt zal dat vast ook goed komen. En het ene kind heeft meer behoefte aan veel vriendjes dan het andere.
Mijn zoontje is hier het eerste jaar school heel erg mee bezig geweest. Nu het tweede jaar heeft hij een soort van vaste groep vriendjes , hij weet al bij wie hij altijd mag komen spelen en op het feestje mag komen, dus daar hoeft hij niet meer zo onzeker over te zijn. Ik hoor hem er nu eigenlijk nooit meer over
Ik zou me er niet druk over maken. Mijn dochter gaat nu 3 maanden naar school en maakt wel al speelafspraakjes. Over kinderfeestjes heb ik haar serieus nog nooit gehoord. Ze zijn in oktober met een hele grote groep nieuwe kindjes in de klas gekomen. Dat zijn ook veelal haar vriendinnetjes ipv groep 2 kindjes. Ik verwacht dat vanuit deze groep straks feestjes komen, maar eerder nog niet hoor.
Ik heb zelf de stap genomen om kinderen hier te laten spelen en uit te nodigen . Uiteindelijk gebeurde het andersom vanzelf. Kinderfeestjes net zo. Leg uit dat ze bijvoorbeeld 4 kindjes mogen kiezen en dat zijn vaak hun vaste vriendjes. Dochter is vrij populair en komt vrij vaak op feestjes en minimaal 1x per week speelt hier iemand en zij ergens. Mijn zoon heeft 3 vaste vriendjes die hier spelen en heeft er ondertussen bij 2 gespeeld en heeft ongeveer 5 kinderfeestjes gehad in 2,5 jaar. Dochter heeft periodes dan heeft ze er 5 per maand. Das ook niet prettig hoor.
Ik zou me er ook niet druk om maken. Af en toe komt de trend weer even langs: kinderen die in de klas gaan roepen wie wel/niet op hun feestje mogen komen. Sommigen zijn pas over 8 maanden jarig. Het gaat volgens mij soms ook over een bepaalde 'macht' die ze ontdekken, net als dat ze soms roepen: ik ben jouw vriendje niet meer! Of: ik speel nooooit meer met jou! Hoort er n beetje bij, ook al is t voor de kleintjes soms lastig. Geef t tijd, ma n paar maanden al uitgenodigd worden op een feestje is best snel
Mijn zoontje was hier helemaal niet mee bezig, totdat het buurmeisje vond, dat hij niet op haar kinderfeestje mocht komen. Dat was in Augustus en hij is er tot half oktober mee bezig geweest. Zij mocht dan ook niet op zijn feestje komen. Waar ik het overigens mee eens was, want wij hebben er ook voor gezorgd, dat beide buurmeisjes vorig jaar uitgenodigd werden, ten koste van een klasgenootje. Dus zelf baalde ik er een beetje van dat de buren daar ook niet voor gezorgd hadden. Een maand voor zijn verjaardag ging ze ineens poeslief doen en héél vaak vragen of ze op zijn feestje mocht komen. Mijn zoontje is eigenlijk een allemansvriend, dus die was zo overtuigd. Maar inmiddels hadden we al afgesproken om de verjaardag met een klasgenootje te vieren en de hele klas was uitgenodigd (in totaal 16 kinderen). Met 4 auto's zat alles al vol. Ja, jammer dan. Ik heb er toen dus ook echt geen moeite meer voor gedaan. Ik hád kunnen zeggen dat ze mee mocht, maar dat ze haar dan zelf hadden moeten brengen en halen, maar ik had er zelf helemaal geen zin meer in. Maar behalve dit gedoe is hij er helemaal niet mee bezig en zolang hij wel érgens mag/wil spelen en op het feestje mag komen, vind ik het niet zo erg.
Hier wordt inderdaad al aan het begin vh schooljaar in de klas geroepen wie op feesten mag komen, en wat voor feest ze gaan geven. Mijn dochter ook, terwijl ze pas in juli jarig is Gedurende het jaar verandert dit alles ook tig keer. Hetzelfde geldt voor bijv 'hulpjes' tijdens trakteren in de klas. Kinderen beloven gedurende het jaar wel aan 10 andere dat ze hulpje mogen zijn, vergeten dit weer en vragen weer iemand anders. Dit zijn wel allemaal teleurstellingen waar kinderen (op deze natuurlijke manier vind ik) mee leren omgaan.
M'n dochter zit nu net een jaar op school, is vanaf het begin af aan regelmatig wezen spelen en vriendinnetjes bij ons over de vloer, elke week zeker wel en vaak meer als eens per week. Toch heeft ze van de week haar 2e feestje gehad. Op haar feestje waren 5 andere klasgenootjes. Het is kiezen, van de zoveel vriendinnetjes mogen er 4 of 5 komen. Maar ze was wel heel veel bezig hoor met die en die mag op m'n feestje komen, een jaar ervoor bijna al. Ik heb haar toen afgekapt; vanaf de herfstvakantie (17/10) mag je het over je feestje hebben (30/11) en dan nog merkte ik, ze "wou" 2 meisjes waar ze nooooit mee speelt, en haar beste vriendin paste dus niet meer in het rijtje. Dus hebben we haar geholpen, van de vriendinnetjes waar ze veel mee speelde mocht ze er 5 kiezen, duidelijk met cijfers, en zo wist ze dat die andere meiden niet kon.
Ja als je kind er geen last van heeft, niets mee doen. Daarnaast is het ook wel de leeftijd, dit speelt gewoon erg. Hier gebeurt het ook, want tja alle kinderen uitnodigen is geen doen. Zoon heeft eind 2015 zijn eerste kinderfeestje gehad toen hij 5 werd. Hij mocht vier kindjes uitnodigen. We hielden het in huis en zoon en dochter waren er ok bij. Samen zes kids, ik vond dat wel een mooi aantal.