Ik vind ook zeker niet dat het de moeder perse moet zijn. Het zou mij niet uitmaken of ik de gegevens van de vader of van de moeder of van de persoon die die dag verantwoordelijk is voor het kindje die ik meeneem voor een speelafspraak als ze maar bereikbaar zijn. En dan kan het zijn dat ik bel en ze niet direct te spreken krijg, maar als ik dan nog een uur moet wachten voor ik bericht krijg zou ik dat wel vervelend vinden als er wat aan de hand is met hun kind. Mochten er bijvoorbeeld alleen gegevens bekend zijn van de moeder en die is niet goed bereikbaar die dag dan ga ik er van uit dat zij me de goede gegevens geeft van bijvoorbeeld de vader. Ik vind het ook wel apart in het geval van ts dat de school zo slecht bereikbaar was.
Als ik dit zo alles lees krijg ik het gevoel dat mensen lijken te vinden dat je alleen maar bereikbaar bent als je zelf je mobiele opneemt. Als je een baan/afspraak etc hebt waar je echt niet in gestoord kunt worden dan geef je naast je mobiele toch ook het vaste nummer op van de plek waar je je bevind (eventueel met de mededeling deze alleen te bellen in noodgevallen) zodat de oppas/school/oma/andere ouder etc dat kan bellen als jouw kind een ongeluk/ziek etc is. Dan ben je toch gewoon bereikbaar, alleen iemand anders neemt de telefoon op en loopt dan naar je toe om je te waarschuwen.
Maar TS hád het kind nog niet, het kind zat op school. Als er iets aan de hand zou zijn met het kind, zou school bellen, en dat was nu niet het geval. Ik word ook wel eens op mijn werk gebeld door andere ouders, omdat we bijvoorbeeld samen iets aan het regelen zijn voor school, of om een speelafspraakje voor een andere dag te regelen of wat dan ook. Als ik werk, neem ik zulke telefoontjes niet op. Maar als ik zou zien dat school belt, zou ik natuurlijk direct opnemen. En ook als ik 's middags gebeld word door degene waar mijn kind speelt. Ik blijf het geen schande vinden dat die moeder niet bereikbaar was voor TS 's ochtends.
Natuurlijk laat je als school een kind niet aan z'n lot over. Maar we zijn geen oppascentrale. Dus in geval van overmacht vangen we een kind op. Desnoods bij een leerkracht thuis. Ik heb aan het einde van de dag wel eens twee kinderen mee naar huis genomen omdat moeder nog op het bureau zat, aangifte te doen tegen vader die al in de cel zat. Of bijv. wel eens kids even op school opgevangen omdat moeder onderweg van werk naar school en lekke band reed en dus niet meer op tijd kwam. Ook al meerdere keren met een leerling bij de hap gezeten omdat ouders niet bereikbaar waren of nog onderweg. Natuurlijk doe je dat. Daar zul je mij niet over horen mekkeren. Maar hier is in mijn ogen geen sprake geweest van een ongeluk of andere overmacht. Het was onhandig en vervelend geweest voor t.s. maar wel door haar zelf op te lossen. Maar goed, ik ben gewoon een type dat graag haar eigen problemen oplost en niet een ander ermee opzadelt. En daardoor verwacht ik dat ook van anderen. Ik bied als ik het zie best spontaan hulp aan en ben ook bereid mensen te helpen die mij om hulp vragen. Maar ik ben er vrij allergisch voor als andere mensen proberen van hun probleem mijn probleem te maken. En het valt me op dat veel mensen dat vrij makkelijk zeggen / doen. Laat de school het dan maar regelen. Lekker makkelijk.
Ik ben het ook met je eens hoor. Mijn eerste post zeg ik dat ook. maar omdat je leerkracht ben denk van uit jouw visie altijd handig om te lezen. Ja soms zijn er situatie.s dat je als leerkracht bijna geen andere keuze hebt om een kind even op te vangen. Maar dat geld dan idd voor de uitzondering.s gevallen. Wel eens een meester gehad die mijn oud klasgenoot en ex zwager. Een paar maanden in huis heeft gehad pleegopvang.
Ik had het ook even over algemene zin. Er werd nl ook gepraat over speelafspraakjes en niet perse in ts haar geval.
Natuurlijk moet school gewoon even naar de HAP wanneer er iets met een kind aan de hand is en de ouder(s) niet meteen bereikbaar zijn/reistijd naar school hebben. Mijn reactie was gebasseerd op de ouder die hier meldde regelmatig een halve dag niet bereikbaar te zijn.... Dat vindt ik persoonlijk nogal bizar. En natuurlijk loopt ook niemand de hele tijd met een mobiel rond op het werk of in de sportschool, overdrijven is ook een vak
Nee ik ben 3 momenten per werkdag bereikbaar. Waarin ik dus eventueel gelijk kan terug bellen. Mijn man is wel gelijk bereikbaar. Bij uiterste nood kan de oppas mijn werk bellen.. Maar als er een noodgeval is hoop ik dat ze dat eerst oplost en daarna mij pas belt. (Dus eerst naar dokter/zh/tandarts en daarna mij/mijn man bellen)
Ik ben ook niet standaard bereikbaar op het werk hoor. Ik vind het erg gek dat zoveel van jullie daarvan uitgaan. Wat voor werk doen jullie dan? Ik heb toch ook regelmatig vergaderingen van een dag waarbij ik mijn gsm niet in de buurt heb. De school heeft telefoonnummers van mijn vriend, van grootouders en van de tante. Dus het is niet alsof mijn dochter aan haar lot overgelaten wordt. Maar er zijn genoeg dagen waarop ik pas 's avonds zou weten dat er iets gebeurd is.
Als ik 's ochtends wordt gebeld door willekeurig wie anders dan school. Is het vast geen noodgeval mbt mijn kind.
Ik zeg toch ook niet dat je voor elk wissewasje aan de telefoon moet hangen? Maar blijkbaar kun je best af en toe (in je pauze) op je telefoon kijken of er wat is.
Nou hij ligt met scherm zichtbaar (maar zonder geluid) op mn bureau. Dus doorgaans zie ik wel dat school belt. De rest spreekt maar in op de voicemail oid. En lang leve nummerherkenning. Als ik zie dat degene belg bij wie mijn dochter 3 uur later gaat spelen... Zal ik toch heus even proberen op te nemen of anders terug te bellen danwel een berichtje sturen. Maaaaaar dat is dan minder dringend dan wanneer school onder schoolrijd belt dus kan het best even duren tot ik pauze heb. Maar ik reageerde vooral op degene die zei dat je heel de dag kunt whatsappen op je werk. Nou, de werkgevers waar ik voor werk.. Waarderen dat toch niet zo hoor
Nee hoor, dan heb je helemaal over mn laatste zin heen gelezen. Ik heb duidelijk gezegd dat ik zelf mn telefoon in geval van speelafspraakjes wel even zou checken. Even een berichtje lezen onder tafel is zo gepiept en als het nodig was zou ik altijd even iemand voor me kunnen laten bellen.
dit bedoel ik dus een beetje, je zegt niet bereikbaar te zijn maar eigenlijk ben je het wel want als er nood is dan kan de oppas/man jou via de vaste telefoon van je werk bereiken, dus dan ben je toch gewoon bereikbaar (de andere moet alleen een ietsje pietsje meer werk verzetten)
Dus als je kind een gat in het hoofd valt, heb je liever dat de oppas met hem heengaat dan jij? Vind je dat niet wat sneu tov je kindje? Mijn kinderen zouden in dat soort gevallen in elk geval wel het liefst mij of mijn man erbij hebben.
Wat een vriendelijke formulering... Sommige mensen hebben nu eenmaal een job waarbij je dat niet altijd te kiezen hebt.
Er staat: bij een noodgeval heb ik liever dat ze dat eerst oplost en dan pas mij belt. Nou dat vind ik ook erg sneu...een kind wil in zo'n situatie toch het liefste papa of mama??
Tja... Eerst actie dan bellen lijkt me in een noodgeval (let wel, een NOODgeval) toch wel prettig. Ga hier maar even zitten met een doekje op het gat in je hoofd... Ik ga eerst je moeder bellen dat ze met je naar de eerste hulp moet, ze is er over 20 minuten. Eerst de dokter bellen dus... Dan pas mama. (Of papa of oma of whoever) Doen ze bij professionele opvang zoals bso/kdv trouwens ook niet anders. Eerst werd de ambulance gebeld.. Wij kwamen daarna pas. Gelukkig was ik al bijna thuis... Ik arriveerde gelijk met de ambulance. En dan mag je dus enkel toekijken... Niks fijn je kind vasthouden...