Ik zou het inderdaad even navragen morgen. En gelijk zeggen dat als de kinderen nog eens afspreken, dat je dan echt een tijd wilt afspreken voor het ophalen en niet een vaag 'na het voetbal'.
Ohhh wat zielig voor Zon mannetje Ik denk dan altijd verder Zal dit vaker gebeuren? Vooral omdat hij het niet " raar " vind dat hij mee eet etc .. Ik zou het zeker vragen en anders onder het mom van goh x vond wel dat het lang duurde .. ( wat als jij nou 18.0o uur weg had gemoeten! )
Dit dus. Gevoelsmatig vind ik het niet normaal, maar ik zou het gesprek 'open' houden en navragen wat er nu aan de hand was. En ik zou vertellen dat ik het alles behalve prettig vond.
Als het iemand is die je vaker treft op school en die je al een tijdje "kent", zou ik er echt wel achter vragen. Effe 1 sms'je of 1 keer bellen dat ze wat later zal zijn kost immers niks. Wat had ze gedaan als jullie vanavond nog ergens naartoe hadden gemoeten? Eén of andere afspraak bij een dokter ofzo? Dan had ze toch schoon voor een gesloten deur gestaan.
Ik heb wel een beetje medelijden met dat jongetje. Hij vroeg al een uur naar zijn moeder? Wie weet doet ze dit vaker. Arm kind. Ik ben heel benieuwd naar haar reactie.
Nou ja, vreemd zeg. En heel aso ook! Heb wel medelijden met het zoontje als die moeder dit telkens flikt bij anderen...
Huh, nou komt idd lekker betrokken over van de moeder?! Maar zou haar in eerste instantie maar even het voordeel van de twijfel geven en morgen (in eerste instntie vriendelijk) om uitleg vragen.. Ik zou het op zich zelf niet zo'n probleem vinden als een kindje langer blijft/mee eet, maar me wel zorgen maken dat er niets gebeurd is! En als er 'niets' aan de hand blijkt en een moeder niet eens de moeite neemt om het even door te geven, dan vind ik het overkomen als verwaarlozing..
Ik vind het een lastige situatie vooral omdat ik een vermoeden heb dat iets niet goed zit. Dat had ik al, maar dit bevestigt het wel een beetje en daar baal ik van. Wil niet de hele situatie zo op internet zetten, maar zij is niet de echte moeder maar pleegmoeder van dit manneke. Ze klaagt veel over dat ze het zwaar vindt enzo, met het jongetje in combinatie met nog meerdere kinderen. Ik kan mijn vinger er niet op leggen maar het voelt allemaal een beetje raar. Maar goed, ik ga het gewoon vragen aan moeder.. En ook vragen of ik haar ergens mee kan helpen/ ontlasten gezien het feit dat ze zo vaak zegt dat ze het zwaar heeft..
Dat lijkt me een beter idee. Situatie.s zoals deze kan je beter even goed kijken wat er echt aan de hand is. Mij is het gelukkig nooit eerder gebeurt kinderen niet opgehaald werden. Wel een buurvrouw/vriendin die het wat makkelijk vond om haar kinderen bij mijn stoep te dumpen. Eerst denk je ik zal helpen maar als het regelmatiger word. Of een kind eet bij je en eet zes boterhammen achter elkaar waar bij ik mij ging afvragen krijgt het wel genoeg te eten. Moeder met vier kinderen. Heel wat dingen met mee gemaakt. Op een gegeven moment ben ik me gaan terug trekken uit die situatie. Mijn eigen kind begon er onder te leiden Dan moet je gaan kiezen. Dus verstandig dat je eerst gaat kijken wat er werkelijk aan de hand is.
Ik speelde vroeger vaak met een kindje uit de straat, en zijn moeder stuurde 'm soms gewoon naar ons toe als ze zelf wegging. Geen idee wat hij dan moest doen als wij niet thuis waren... Op een gegeven moment stond hij om 6u 's ochtends al onder mijn slaapkamerraam te roepen en ging dan pas 's avonds weer naar huis; toen heeft mijn moeder het afgekapt, prima als hij komt spelen, maar niet als gratis oppasservice. Nooit meer contact mee gehad...
Hee wat sneu. In dat geval - jouw vermoedens - zou ik zeker even vragen wat haar idee is bij een speelafspraakje, en hoe je dat samen een volgende keer zult afspreken. Als zij het nou heel zwaar heeft, de kindjes het goed met elkaar kunnen vinden, jij het okee vindt en het jongetje graag bij jullie eet kan een speel- en eet-afspraakje natuurlijk ook, lijkt mij, maar dan wel duidelijk vooraf afspreken! Het arme kind moet er ieg niet de dupe van worden, maar ik snap heel goed dat het je irriteert als het later en later wordt en jij niet weet wat je moet doen.
Ik hoop eigenlijk dat moeder gewoon toegeeft dat ze het niet aan kan en dat ze daarmee hulp kan krijgen nu. Want dan kan het opgelost worden. Heb je haar al gesproken? Want hoe het gegaan is, is natuurlijk niet normaal.
Wat een verhaal zeg.... Beetje raar en erg sneu voor het jochie vind ik als hij al zo lang vraagt waar zijn moeder blijft. Ben benieuwd hoe de moeder reageerde toen je het vroeg?
Even een update: vanochtend bij het naar school brengen heb ik haar wel gezien maar ze negeerde me compleet. Ik zei nog gedag, maar geen reactie. Ze keek me wel aan maar zei helemaal niets! Haar zoontje liep aan haar hand en schreeuwde nog: mama van .., mag ik straks weer komen spelen? Ik ga haar vanmiddag proberen aan te spreken. Ik wilde het vanochtend niet doen omdat er ook wat andere ouders waren. Maar ik vond het raar dat er niet eens gedag gezegd werd. Vanmiddag nog een poging wagen.