Mijn meiden zijn inmiddels 13 en 15 . Vroeger hadden ze vriendinnetjes die altijd wat mooiere duurdere kleding aanhadden naar school en waarvan ik dan dacht; hmmm misschien is dat niet zo handig als je daarmee in de zandbak gaat.. dan gaf ik ze kleren van mijn eigen kinderen aan. Regenlaarzen, joggingbroek eventueel.. Eet regels ben ik soepeler mee, want je wil inderdaad dat ze wat eten. En ik vond zelf vroeger eten bij iemand al best wel spannend. Ik heb weleens een meisje gehad die lustte geen brood, geen boter... dus die wilde een beschuitje hagelslag... zonder boter... oke dan..... goed boven je bord dan maar! Regels als schoenen uit, handen wassen : Ons huis onze regels. Maar ik ben wel soepeler. Zeker de eerste keren als ze komen. Komen ze vaker, dan weten ze langzaamaan ook hoe wij zijn, en hoe het er aan toe gaan bij ons thuis. Overigens soepeler; maar veiligheid boven alles
Wij hebben geen wastafeltje in onze toilet dus als de kinderen van de wc komen dan help ik ze altijd even met handen wassen in de keuken (zet een trapje voor ze klaar)
Ik doe niet zo moeilijk met speelafspraakjes. Zeker niet met jonge kleuters. Maar eten is hier sowieso nooit een strijd dus dat maakt het al makkelijker. Ik snap eigenlijk best goed waarom kinderen geen korstjes eten. Drogere, taaiere stukken brood, waar meestal niks/nauwelijks aan beleg op zit. Vind ik zelf ook niet heel lekker . Maar goed, ik vind het ook zonde om weg te gooien, dus eet het wel op. Voor mijn kinderen heb/had (2 zijn al volwassen) ik altijd de standaardregel gehad dat een bord wel leeg moest zijn voor ze van iets bijscheppen. Maar dat ga ik niet per se hanteren bij een speelafspraakje. En mijn kinderen begrepen altijd prima als er dan bepaalde uitzonderingen op de regels werden toegepast. Zo had ik ooit een kindje wat niks wilde van ons brood (at thuis alleen maar wit en wij hebben alleen volkoren). Tja, prima, dan krijgt het toch een bak yoghurt met wat fruit. En mijn dochter snapte echt wel dat dat niet de standaard was.
De paar 'harde' regels zijn voor iedereen hier harde regels. Maar dingen als korstjes niet opeten of ranja bij het brood, dat vind ik niet belangrijk voor andere kinderen. Ik vind het belangrijk als andere kinderen zich fijn voelen bij ons. En ik probeer het ook andersom te zien. Als mijn nogal gevoelige kind bij een vriendinnetje zou eten en zij zou thuis nooit korstjes hoeven te eten (is hier overigens geen issue, die eet ze wel gewoon zonder strijd) en die moeder weigert haar een tweede boterham, dan weet ik zeker dat mijn kind daar zo van slag van raakt en daar niet meer wil spelen. En dat wil ik voorkomen bij ons. Natuurlijk zijn er grenzen, zoals elkaar pijn doen (fysiek of met woorden, dat is not done hier in huis), spullen kapot maken, dat is mijn grens van gastvrijheid over. Maar verder denk ik al snel: ach,let it go. En soms zeg ik ook tegen mijn eigen kinderen dat zij onze regels op moeten volgen maar dat het vriendje te gast is, en dus niet altijd alle regels hoeft te volgen die wij hebben. Of we maken er gewoon een feestje van, brood zonder korsten, ranja bij de lunch, superleuk voor een keer toch?
Hier vond ik dat met kleuters soms ook lastig, dat uit school mee eten en dan een hele middag spelen. Wat ik dan ook wel deed (en andere ouders ook), toch elk thuis eten en dan om half 2 spelen, hadden ze ook even de tijd om bij te komen.
Ik zou daar, zeker op kleuterleeftijd, ook niet zo moeilijk in zijn. Wat al veel is gezegd, ik zou die strijd niet aangaan en willen dat een kind zich prettig voelt en voldoende kan eten en iets kan drinken dat hij lust. Hier ook een continuerooster en op woensdag werk ik dus er wordt hier nooit uit school meegegeten, soms wel in het weekend door een vriendje van de oudste, maar die zijn inmiddels 10/11 jaar.
Bedenk voor jezelf welke regels je echt niet onderhandelbaar vindt en houd die vast. En als dat korstjes eten en welk drinken bij het eten is, dan is dat zo en dan zou ik me daar ook niet al te rot over voelen oid. Als het je wel bezig blijft houden, dan zou ik de regels zelf toch heroverwegen. Ik maakte me met speelafspraakjes over eten en drinken ed niet zo druk. Ze (mijn eigen kinderen) begrepen hier ook prima dat de korstjes opeten in principe de bedoeling was en deden dat ook gewoon. Zelfde qua drinken (of melk zo gezond is zijn de meningen overigens ook over verdeeld ). Ik had meer regels zoals riean beschrijft, elkaar geen pijn doen, geen dingen slopen, geen grof taalgebruik (dat liedje van de duivel wat een paar jaar terug heel populair was mocht bij ons thuis bv. ook niet - dat hield ik wel vast, ook al vonden sommige kinderen dat stom).
Zit dat niet in een kast? Zolang ze niet alle kasten open trekken en leeghalen, mochten ze van mij boven spelen ed. Eerste afspraakje en soms ook de tweede hield ik ze meestal wel beneden om te kijken hoe het ging, maar als ik wist dat het goed ging, dan had ik er geen moeite mee als ze boven gingen spelen. Mijn kinderen wisten heel goed wat wel en wat niet de bedoeling was en hielden zich daar meestal ook wel aan. En zo niet, dan was het een leermoment, ook belangrijk. Hoe ga je dit doen als ze ouder zijn? Want dan liggen die spullen ook nog steeds op de badkamer, ga ik vanuit? Of vind je het dan anders?
Ik ben tegen verspilling en dus deed ik hetzelfde, als je je korstjes niet opeens, prima voor een keertje en 1 boterham, maar dat is het maximale wat ik weggooi, dus je krijgt niet nog een boterham. Een glaasje ranja zou ik niet zo'n moeite mee hebben. En eerst je handen wassen, je jas netjes ophangen, niet in onze slaapkamer komen, van apparaten afblijven tenzij je toestemming hebt etc.
Hier spreken ze op woensdag en vrijdag ook af met eten erbij. Ik leer mijn kinderen dat we goed voor gasten moeten zorgen, dat die dus soms iets mogen wat zij niet mogen (bijvoorbeeld limonade bij t eten of eten laten liggen wat ze niet meer lusten) mijn kinderen accepteren dat gelukkig prima, k hoor ze daar nooit over zeuren.
Ik ben op die leeftijd nog niet zo van t mee eten. Eerst even rustig zelf eten en daarna komen of gaan spelen. Maar in jouw situatie had ik denk hetzelfde gedaan hoor @Lousanne Als je hier de eerste keer gelijk al in meegaat, zullen ze dit de andere keren ook verwachten. Dus ik vind dat je het prima hebt gedaan. Dan eten en drinken ze maar wat minder, worden ze niet ziek van hoor
Nee, dat hangt uitgespoeld uit. Nou ja, als het niet in gebruik is natuurlijk wel in een kast. Geen idee nog, dat zie ik dan wel. Maar bij ons thuis speelden we ook altijd beneden en gingen gasten ook altijd alleen beneden naar de wc dus ik voorzie nog niet echt problemen
Ik heb dus een dochter (inmiddels 18 ) die nooit korstjes at . Sowieso een hele selectieve eter (heeft ook ASS dus kan meespelen ). Maar ze at ze echt niet, gewoon niet. Brood eten is nooit haar hobby geweest, van baby af aan al niet. At altijd maar één boterham met één soort beleg. Het soort beleg kon nog weleens na maanden/jaren wijzigen in iets anders. En korstjes vond ze al helemaal niet weg te krijgen. Dan liever twee boterhammen zonder korst dan maar eentje omdat ze de korstjes niet opeet. Ik knipte overigens de korstjes na jaren proberen er maar gewoon van af. Dan kun je een dun randje afknippen en eet je meer van de boterham dan dat je 'tot het korstje" eet . Vanaf de middelbare eet ze helemaal geen brood meer, alleen middels een tosti. Ik heb de hoop op den duur maar opgegeven, ze eet gewoon andere dingen. Ze eet in alle categorieën wel een aantal dingen, dus eigenlijk zo slecht nog niet voor een selectieve eter. Hopelijk komt er een ommekeer als ze ouder wordt. Toen ik mijn man leerde kennen lustte hij ook heel veel dingen niet en inmiddels eet hij zo goed als alles. Ik ben dus denk ik bevooroordeeld en deed niet moeilijk met mee-eters. Ik pastte aan, aan de mee-eter. En dan kregen ze gewoon een extra boterham zonder korsten en gaf limonade. Daarnaast legde ik ook altijd af hoe wij het deden. Kinderen doen elkaar toch ook vaak genoeg na. Mijn eigen kinderen hebben ook een fase gehad dat ze niet graag water of thee dronken. Bij anderen werd dat dan wel gedaan en dan gingen ze het toch vaak nadoen. Inmiddels drinken ze beide al jaren veel water (18 en 19).
Bij “nieuwe” vriendjes sprak ik het altijd even door met de ouders of er bijzonderheden zijn qua eten. Dan kun je zelf een beetje inschatten hoe hard je aan regels wilt vast houden. Hier is ook een vriendje die mee-eten heel spannend vindt en liever eerst thuis eet, daar zou ik dus helemaal niet moeilijk doen met regels als hij toch een keer wil blijven eten. Aan de andere kant hebben we ook een vriendje die zegt dat hij alleen magnums lust, als je hem een raketje geeft Daar trap ik natuurlijk niet in!! Voor hem gelden dezelfde regels die altijd gelden.
Hier is dat eigenlijk nooit aan de orde aangezien wij continue rooster hebben. Vorige keer toevallig dat ze om 12 uur uit waren en er een vriendje van N mee kwam. Maar die at gelukkig alles. Maar ik zou er niet zo moeilijk in zijn. Hier heb ik een moeilijke eter, ze eet alleen speculoos en gekleurde hagelslag. Qua drinken alleen yoki en limonade. Als ze dus ergens anders mee zou gaan eten zou ik wel aangeven dat dat het enige is dat ze lust.. als de regels daar anders zijn gaat ze eerst mee naar huis en breng ik haar later wel. Anders eet mijn kind dus niks. Maar goed zij is een verhaal apart Bij kleuters zou ik echt niet zo moeilijk zijn. Ik ben daar sowieso los in, hier mogen ze op brood eten wat ze willen en drinken ze voornamelijk limonade. Alleen de oudste drinkt altijd water.
Hier gelukkig ook geen lunch afspraakjes. Continue rooster, met vijf gelijke dagen tot 14.30u. Wij hebben niet dat soort regels, dus ik zou er niet moeilijk over doen. Onze jongste zou ook niet meer bij jou thuis komen denk ik na zo'n ervaring. Maar zij is ook wel wat lastig wat betreft sociale situaties en zou zich hier heel onprettig bij hebben gevoeld. Ik zou er als moeder geen problemen mee hebben en aangeven dat er overal andere regels (kunnen) gelden.
Toen de kinderen nog zo jong waren was ik met dat soort dingen ook wat flexibeler. Maar ook omdat het vaak een drama werd als ik strikt aan mn eigen regels bleef vasthouden, haha. Nu ze wat ouder zijn is het makkelijker, er zijn gewoon een paar dingen waar ik aan vast blijf houden en die ik ook bij speelafspraakjes erin blijf houden zoals bijvoorbeeld een deur achter je dichtdoen (sommigen lieten gewoon de voordeur openstaan in de winter) en geen dingen slopen ofzo. Met eten ben ik wat makkelijker. Als het kind iets niet lust hoeft ie het van mij niet perse te proeven of te eten.
Om die reden is hier een speelafspraak altijd na het eten! Kunnen ze ook gewoon even rustig bijkomen en hun verhaal doen. In jouw situatie had ik niet moeilijk gedaan, zeker niet als het de 1e keer was van dit kindje. Je had met ophalen/wegbrengen het aan de ouders kunnen vragen en dan kan je de volgende keer ook tegen het kindje zeggen dat we het zo niet doen, omdat het thuis ook zo niet gebeurt. Als een kindje niet anders gewend is vind ik het ook sneu dat hij/zij niet krijgt wat ze nodig hebben. Zeker na school hebben ze hier echt wel trek. Onze jongste van nu nog 3,5 eet nog steeds geen korsten, gaat er van kokhalzen en krijg het echt niet weg.