Speelafspraakjes

Mijn jongste is net zo. Thuis alleen appel, in de albert Heijn banaan, bij oma peer en op het kdv eet ze al het fruit.
Op het kdv eet ze 3 boterhammen met korst, bij ons max 1 en korstjes zijn strijd....

Met snoepjes en koekjes heeft ze ook haar eigen systeem...

 

Het wordt echt beter naarmate ze ouder worden. Hier ook weleens speelafspraakjes gehad dat ik continue op de klok zat te kijken of het al tijd was.
Zeuren om snoep, dan zijn ze zich weer aan het vervelen, de een wil dit en de ander dat haha
De jongste is nu 8 jaar en dat afspreken is nu alleen maar gezellig. Ze vermaken zichzelf prima, kunnen buitenspelen zonder dat ik weer mee moet naar buiten en zeuren ook minder snel

 

Uit school hebben mijn kinderen ook honger. Dan eten ze altijd wat, later op de middag nogmaals en dan nog avondeten. Daar kijk ik dus niet van op.

 

Deze paaspauze hebben wij ook de playdates ontdekt (in Vlaanderen is dat minder). Oh ik vind het genieten... De kinderen entertainen elkaar, onze dochter gaat de avond ervoor super flink slapen want ze moet goed uitgerust zijn .

Maar ook hier geldt: mijn huis, mijn regels, bv. aan tafel blijven zitten tot alle kinderen klaar zijn met eten, helpen opruimen, niet schreeuwen, ...

 

Hier eten ze tussen de middag op school rond dezelfde tijd. Dan rond 14.15u/14.30u als ze thuis komen en om 16.00u. En tussendoor zouden ze ook kunnen eten als het zou mogen, zeker als het iets lekkers is. En precies om die reden hebben we ‘eettijden’, zodat ze niet de hele dag door eten of daar om vragen.

 

Mijn dochter at ooit op een kinderfeestje 7 pannenkoeken, alle andere kleuters 1 of 2, ik moest zo lachen toen die vader vertelde dat ze maar bleef eten En bij andere kinderen eet ze bv maar 1 kaal crackertje, bijzonder

 

Ik honger kinderen hier ook heus niet uit, maar als ze geen appel, paprika, boterham etc willen en blijven zeuren over ‘ik heb lekkere honger!’ ... dan hebben ze wel pech. Ze krijgen iets lekkers na school, maar niet een continue stroom lekkers. En zeuren om lekkers vind ik een van de vervelendste dingen...

 

Ik zie het meer als ‘het valt te proberen’. Ik vind een hoop andere dingen een stuk vervelender. Maar ook nog nooit gehad dat ze echt een hele middag om de vijf minuten kwamen vragen oid.

Hier dus ook een keer twee snoepjes en verder meer de gezonde dingen. Hoewel ik daar makkelijker in ben geworden nu ze ouder zijn. Het is nu ook wel eens twee snoepjes en later op de middag wat chips of een koekje ofzo. De jongste eet geen gluten en doordat haar eten sneller verteerbaar is (denken we tenminste), heeft ze altijd honger en de oudste zit op dit moment in een groeispurt...

 

Ik heb een zoontje van 6 en eentje van 4 die allebei geregeld kinderen meenemen om te spelen. Uit school doen we dan eerst wat drinken en wat lekkers. Hebben ze dan later nog honger dan zet ik of een paar chipjes neer, maar eigenlijk nog vaker een bordje met tomaat, paprika, komkommer, worteltjes enz. Daar wordt altijd uitgebreid van gesmuld. Er zijn wel kindjes die beweren dat ze het niet lusten, maar die hebben dan eigenlijk wat mij betreft een beetje pech (of dan krijgen ze een appel oid).
Opruimen is eigenlijk altijd wel een beetje een lastig iets en al het speelgoed uit de kast trekken doen ze vaak alleen als een kindje niet zo vaak komt spelen, even laten zien wat ze allemaal hebben. De ene keer spelen ze heel lief op hun kamer, oa met de verkleedkleren. En de volgende keer moet ik ze entertainen of gaan ze naar buiten en sinds kort hebben ze de Wii ontdekt en willen ze “gamen”. Spelen ze Mario oid, maar dat mag van mij eigenlijk alleen als het slecht weer is en dan maximaal een half uur. Wordt er op elkaar gemopperd tijdens het gamen dan gaat ie sowieso uit.
Wat ik echt heel erg vervelend vind zijn kinderen die zelf om snoepjes vragen of alleen zeggen: (ik heb) dorst/ honger. En kinderen die als ze worden opgehaald niet mee willen/zich verstoppen/niet luisteren... dat is heel even een keertje leuk, maar niet als papa/mama ze al 3 keer gevraagd heeft om te komen.
Verder zijn wij eigenlijk heel makkelijk met spelen. We wonen in een wijk met veel kinderen en van de huizenblokken hier om ons heen grenzen de achtertuinen aan een speeltuintje, alleen een stoepje er omheen, geen weg oid. Met alle ouders hebben we min of meer afgesproken dat als de poort open staat de kinderen welkom zijn in de tuinen. Het kan dus zo dat ik het ene moment 6 kinderen in m’n zandbak heb en een half uur later zitten ze drie huizen verderop op de trampoline

 

Ik heb echt wel geleerd door de jaren heen (mijn kinderen zijn bijna 9 en 6) dat het belangrijk is bij je eigen regels te blijven. Niet gaan aanpassen omdat een stel kleuters een ander idee heeft over iets. Opruimen hoort erbij en niet willen opruimen is niet luisteren dan kun je wel naar huis. Gelukkig nog nooit hoeven toepassen. Maar ik heb echt wel eens met stemverheffing iets heel duidelijk gemaakt.
En het is ook belangrijk om dingen zo snel mogelijk duidelijk te maken. Kwam een keer een meisje met mijn zoontje spelen (toen waren ze nog 4 ofzo), voordat ik zelf een voet binnen de deur had gezet zat dat meisje al halverwege de trap. Eh ja dat wil ik dus niet en ook wel echt even duidelijk gemaakt. Rest van de middag was het kind poeslief.
Zeuren om snoep enzo heb ik ook een gruwelijke hekel aan. De eerste keer zal ik het negeren maar bij herhaling zeg ik er echt wat van. Ons buurmeisje had daar ook wel een handje van, die kwam vaker bij ons dus die heb ik toen echt verteld dat ik niet meer wilde dat ze om dingen vroeg. Soms is het ook een beetje opvoeden he. "Ik heb liever een ander koekje". Sorry dat is niet netjes om te zeggen. Als je het niet hoeft zeg je dankjewel.

 

Wij doen standaard 2 uurtjes en bij voorkeur gaan we naar de speeltuin. Niet te lang dan worden ze moe en vervelend. Niet de hele tijd binnen want dan gaan ze schreeuwen en in huis rennen, ze moeten hun energie kwijt. Eten is er hier altijd in overvloed, maar wel gezond eigenlijk gaat t altijd heel leuk

Behalve 1 meisje dan.. die wilde binnen buiten binnen buiten, met haar schoenen aan op bed springen, zand naar binnen gooien, snoep eisen, niet luisteren en ik maar corrigeren. wat een verschrikking, die is hier niet meer welkom en mijn dochter mag daar ook niet heen.

 

Het is/was hier altijd erg verschillend per vriendje. Met sommige vriendjes hoor je ze de hele middag niet (en dan vind ik die rommel ook niet zo erg), maar met anderen komt het spelen maar niet op gang. Druk doen, rondhangen, broertje pesten. Die afspraakjes houd ik altijd kort, max 2 uur. En ik bemoei me er wat meer mee, dus bijv. even voorlezen, suggesties doen om te spelen, een klein rondje met ze lopen. Ook weer leerzaam voor ze, om met verschillende kinderen te spelen en niet alleen met degenen met wie het vanzelf loopt.

 

Volgens mij val ik ook onder streng/heel duidelijk. Onze zoon heeft dat nodig en merk dat andere het ook fijn vinden dat je duidelijk bent.

Geen geschreeuw want mijn man werkt boven.

Wanneer we thuis komen eerst handen wassen en daarna wat drinken met een koekje aan tafel.ik vraag hoe de dag was en daarna gaan ze bedenken wat ze gaan doen. Hij heeft voornamelijk 1 meisje over de vloer en die wil altijd met de strijkkralen. Ik heb een knutsel kind dus dat is geen probleem maar hij wil graag nog wat anders er bij doen.

Rond 15.45/16.00 nog een snoepje en om 16.30 naar huis.

We spelen niet boven omdat mijn man daar werk maar voor de corona wou ik dat de eerste keren niet hebben. Eerst kijken wat je in huis haalt voor ze de boel boven slopen.

Als ze echt raar gedrag vertonen wil mijn kind ze niet meer hebben. 1 kind gilde alles bij elkaar toen de moeder kwam. Kwamen lelijke woorden uit tegen zijn moeder omdat hij het sinterklaaspak niet uit wou doen. Als mijn kind dat had gedaan had ik hem vierkant opgetild en zouden ze de kleding de volgende dag terug krijgen. Onze zoon was er toen door van slag.

We spelen voornamelijk bij ons, hij zit nog al hoog in energie en heeft er dan last van om grenzen te zien. Als we thuis zijn kan ik hem begeleiden.

Buiten spelen geen probleem maar hij mag niet zelf door de wijk heen gaan

 

Ik houd er zooooo niet van!

1 vriendje zeurt altijd om snoep en trekt zelfs mijn keukenkastjes open of zeurt steeds om een scherm en als ik zeg dat het niet mag is het: echt saai stom huis hier.
2. Vriendje is heel luidruchtig maar ok dat kan, maar gaat altijd heel bewust mijn jongste pijn doen: die heb ik een keer naar huis gebracht toen hij mijn peuter bewust heel hard in z’n rug duwde en hij met zijn hoofd op de tafel kwam. Dat kon ik echt slecht handelen even.
3 een vriendje gehad die echt mega brutaal maar ook grof was. Ik moest zijn fiets dragen en toen ik nee zei zei ie: jij bent echt een k*tmoeder. 7 jaar hè! Toen stond ik met m’n mond vol tanden en heb ik hem gezegd dat nog 1x zo’n woord uit zijn mond is direct naar huis en voorlopig niet meer spelen.


Ik vind rommel niet erg. Snoepje zeg ik altijd van: 1 en anders kan je fruit of boterham krijgen. Scherm: mag niet of hoogstens even een kwartier samen. Niet op onze slaapkamer spelen. Opruimen ligt er een beetje aan als het een beetje is en ze spelen nog ruim ik het zelf op. Als de boel ontploft laat ik ze opruimen.

dus het gaat altijd zo: thuiskomen spullen ophangen, handen wassen, drinken en wat lekkers, spelen, misschien einde nog kwartier scherm (geef ik wel van tevoren aan)

Op zich kan ik dit dus wel in banen leiden maar ik kan heel slecht tegen gezeur om snoep, een scherm of “ik weet niet wat we moeten doen” en dan alles wat ik aandraag “saai” “stom” “dom” is.

Maar m’n hobby is het nog niet haha. Ik druk overigens wel altijd mijn oudste op het hart dat ie niet om snoep of scherm mag zeuren bij anderen, hallo, bedankt en alsjeblieft moet zeggen en niet mag schreeuwen, kastjes mag opentrekken of onbeleefd doen tegen ouders. Ik schrok er namelijk echt de eerste keren van hoe sommige 6 jarigen konden doen

 

Gelukkig zijn de kinderen hier weer wat ouder, dus heb ik er weinig omkijken naar.
Meestal is het: als ik ze nagenoeg niet hoor en zie, dan zijn ze leuk aan het spelen.
Uiteraard uit school wat te drinken met een koekje en later een keer een snoepje.
Gezeur daarover hou ik ook niet van. Net zo min als gedram km een beeldscherm.

Toen de kids nog wat kleiner waren was er soms wat sturing nodig, of even wat ideetjes aandragen, maar ik ben geen entertainer, niet voor m'n eigen kinderen en zeker niet voor een ander.
Tuurlijk doen we wel eens wat leuks, en toen ze klein waren wel eens even in de buurt samen naar een speeltuintje, of thuis samen een spelletje doen.
Maar ik laat (en liet) ze vooral ook zelf dingen bedenken.

En het aller-aller-aller-grootste voordeel als ze wat ouder zijn is dat je geen kleuter vriendje/vriendinnetje vanaf het toilet hoort roepen: "Mama van X, ik ben klaaahaaar!!"
De horror ik ga echt over m'n nek als ik andermans kind de billen schoon moet poetsen ... Uiteraard altijd netjes gedaan hoor maar dus wel blij dat dat voorbij is

 

Hier veel ervaring met speelafspraakjes. Soms heb ik de halve tuin vol en meerdere kinderen tegelijk. Wellicht komt het bij jou ook omdat je zelf maar 1 kind gewend bent. Waarvan je weet hoe hij gaat reageren en die jouw regels weet.

Hier is van toepassing:
- mijn huis mijn regels. Ik spreek andere kinderen gewoon aan als er zaken gebeuren die ik niet wil,
- spelen vanuit school tot 4 uur. Dit spreek ik vooraf duidelijk af met de ouders,
- ik heb het nummer van ouders en ap bij vragen of stuur soms een foto,
- ik serveer melk/limonade of thee/water en een koekje/snoepje (brood afhankelijk van de tijd). Kinderen pakken zelf niets en op gezeur over meer of prik etc kap ik af,
- kasten opentrekken mag niet (dus na het spelen gaat het terug en pakken ze wat anders),
- Bij vervelend gedrag, schreeuwen, schelden etc grijp ik in. Wil het echt niet meer dan bel ik de ouders.
- spelen msg beneden en bij kinderen die ik goed ken op de eigen kamer. Andere kinderen gaan niet ons hele huis door en niet naar boven (Bijvoorbeeld niet op zolder of andere slaapkamers).
- Bij goed weer gaan ze naar buiten. Ik hou vanaf een afstand toezicht (Afhankelijk van de leeftijd).

Hou er rekening mee dat kinderen elkaars gedrag versterken. Zorg dat jij de leiding hebt en stel grenzen. Ik heb nog nooit een totaal ontploft huis gehad. Probeer je ook flexibel op te stellen. Je ziet vanzelf met welke kinderen het goed klikt. Die laat je vaker komen.

 

Dat doe ik ook, maar is helaas geen garantie dat ze zich dan ook daadwerkelijk fatsoenlijk gedragen...