Ok, ik besef dat als ik dit onderwerp zo nalees, dat ik overkom als een slechte moeder, maar goed Het punt is dat mijn dochter van 1 jaar op een gegeven moment alleen maar uit haar kinderstoel zat te hangen en dingen zat aan te wijzen die ze dan wou hebben. Er wou dan echt geen hapje meer in omdat ze zo driftig zat te wijzen en soms kreeg ze ook echt een driftbui als je het niet gaf. In het begin gaf ik haar dan een plastic bord met lepel, zodat ze iets ter afleiding had. Dit hielp alleen voor korte tijd. Daarom ben ik er ook eten in gaan doen zodat ze zelf kon leren met lepel te eten, maar omdat ik haar tussendoor ook voer zodat ze toch iets binnenkrijgt, interesseert ook dat haar niet lang. Ze vindt alles om zich heen veeeel interessanter en ze vertikt het om te eten tenzij ze iets interessants krijgt om mee te klooien. Dus tegenwoordig passeert allerlei huisraad de revue om er een paar hapjes in te krijgen. En als ze dat zat is smijt ze het weg, inclusief haar eigen bordje (die probeer ik soms ook nog) en gaat ze driftig zitten wezen totdat ze iets anders krijgt. Als je haar negeert, eet ze gewoon niet. Het is dus een verschrikkelijk gebeuren; het avondeten. Ik word er zo moe van en gister verhief ik mijn stem al tegen haar. Dan voel ik me echt een slechte moeder. Mijn geduld is gewoon op, maar ze verdient het niet dat ik dan lelijk tegen haar ga doen, want het is echt mijn eigen schuld dat het nu zo gaat met dat eten. Maar ik weet echt niet hoe ik het anders moet aanpakken. Heb ook al gedacht van; ' dan eet je maar niet', maar dan eet ze dus echt NIETS. En dan wel haar yoghurt. Maar het lijkt me toch niet de bedoeling dat ze helemaal geen groente meer eet. Iemand een oplossing, tip of idee?? HELP!! Ik weet het echt even niet meer...
Tja....allereerst ben je geen slechte moeder. Ik zit een beetje met hetzelfde maar mijn dochter is wel wat jonger. Zij zit ook de hele tijd, alle maaltijden, om zich heen te kijken en in haar stoel te draaien. Helaas kan haar koppie die 360 graden draai niet maken anders deed ze dat ook nog , zo interessant is alles, behalve dan dat eten want dat interesseert haar helemáál niet. Zij speelt ook met vanalles, van haar eigen lepeltje tot het hoesje van een speen tot pollepel... en ik maar met een lepeltje eten voor haar mondje bedelen en wachten tot ze hem open doet... Ze is al geen grote eter maar als ik het niet met wat speeltjes probeer gaat er helemaal niks in. Ik zat me dus een tijdje geleden ook al te bedenken hoe ik dat ooit eens ga afleren of hoe anderen dat doen dus een tip heb ik niet voor je, ik ga wel even meelezen.... succes!
Ik zou haar zelf laten eten. Gaat ze viezeriken, dan afpakken en niks meer geven. Jammer dan, laat de driftbui maar komen en dan zonder eten naar bed. Ik geloof nooit dat ze dit een week volhoud..... Daarna zal ze wel weer gaan eten... Misschien gaat het haar om het eten zelf? Wil ze wel een prakje maar geen losse dingetjes of juist andersom? En geef haar een groot bord met een beetje eten erop, niet een klein volgestampt schaaltje. HEEEL veel succes, maar probeer ajb zsm om van het eten geen drama te maken, dan kan ze beter niets eten....
@Chantal: Pfff, ben al blij te horen dat jij er ook mee zit Ik moet er bijna van huilen, zo zwaar valt dat avondeten me tegenwoordig. Zit op het voedingsforum nu ook al met mijn schema te leuren, in de hoop dat iemand weet waar ik haar fruit om 15.00/15.30 moet laten, omdat ik denk dat ook dat niet echt helpt voor het hongergevoel om 17.30. Ik dacht; misschien dat ze daarom geen interesse heeft. Dat fruitpotje eet ze namelijk wel vaak zonder al te veel idiote huisraad. Dekseltje van het potje is vaak genoeg. Of misschien dat ik haar dag te laat laat beginnen (pas om 8.30 ochtendfles omdat ze zichzelf vaak nog wel uurtje in bed vermaakt en ik te gaar ben op te staan), waardoor ze al dat eten allemaal niet op kan in die 10 uur waaruit haar dag bestaat... Misschien misschien misschien, blegh, word echt moe van mezelf. Ik ga zo aan mezelf twijfelen. Of ik het allemaal niet systematisch verkeerd doe ofzo. Maar ja, ook al heeft ze ECHT honger, dan nog eet ze niet meer zonder dat speelgoed/huisraad.
@LovelyLonnes: Nee, een drama is het nog net niet, meer een circus Heb idd geprobeerd om haar zelf te laten eten. Met een lepeltje een prakje geven schiet niet echt op, want het lepeltje gooit ze weg en gaat met haar handjes eten. Maar een prakje leent zich niet zo voor handjes eten. Dus toen gaf ik haar het eten grof, dus in stukken, zodat ze het kan pakken en eten. Maar dan eet ze dus alleen aardappels en vlees, en de groente vindt ze dan vies, omdat het niet ergens doorheen zit. Dus dat werkt ook al niet, aangezien de groenten juist het belangrijkst zijn...
Hé daar zijn we weer Geen ervaring maar gewoon mijn idee: Zelf een bordje geven met een vorkje en laten eten.. als het te gek wordt afpakken maar dan ook niet voeren. En als ze aangeeft weer te willen eten weer terugzetten.. Ik zou helemaal geen speelgoed meer geven bij het avondeten als zal dat misschien wel een paar dagen afkicken worden. Demi eet graag zelfstandig en ook al zit ze daarna onder de kruimels en vlekken.. ze leert wel zelf eten en eet ook beter dan wanneer ik haar voer.. (en daarna gaat ze toch gelijk in bad haha)
@Mirjam: Ha, jij ook hier? Zelf eten vind ik idd ook veel beter, maar zie ook de post boven de jouwe (die aan LovelyLonnes), waarom dat hier niet echt werkt. Ze eet gewoon de groente niet als dat niet door de rest van het avondeten wordt gemengd... En een prakje is weer niet makkelijk eetbaar met de handjes (Vorkje/lepeltje is trouwens motorisch nog niet echt een optie; meestal gooit ze dat weg en steekt haar hand erin)
Ik zou ook voorkomen dat het een strijd wordt. Het moet wel leuk blijven. Idd eerst zelf laten proberen en als het eten door de lucht vliegt dan overnemen en je kind helpen met eten. Fenna wil ook alles zien en horen. Dus als ze een flesje, groente of fruit krijgt dan staat er geen tv of zo aan. Ennuh je voert je kind niet. Dat doe je bij vogels
Ik zou het ook zelf laten proberen. Eerst gewoon vingervoedsel: blokjes wortel, sperzieboontjes, broccolistronkjes, blokje aardappels etc. Wij gaven rond zijn 1e verjaardag wel een lepel, maar dat is motorisch dan nog best lastig. Mijn zoontje wilde niet gevoerd worden, dus ons probleem lag wel iets anders. Pas een paar maanden later ging het eten met de lepel of vork beter. Maar zelf nu bij dik 2 jaar ligt er nog wel eens een schep op de vloer..
Lekker zelf laten eten. Dan maar alleen aardappels een vlees, de rest komt later wel. Misschien kun je voor de groente een andere oplossing bedenken? Ons ukje vind koude gekookte groente superlekker als snack, paar rozijntjes erdoor, ze smult er van! Hier ging eerste groente ook niet op als ze zelf at, nu wel. Overigens hebben we ook drama's gehad bij het leren zelf eten en leren avondeten. Ze smeerde werkelijk alles onder met eten, maar at niks, zat te dreinen, kon niet stilzitten, ik werd er helemaal gek van want waar het altijd op uitdraaide was dat ik de kamer schoon kom maken na het "eten" (waar ikzelf echt niet van kon genieten met al die rondvliegende stukken voer), en een onherkenbaar vieze dreumes uitkleden (YAK!) en onder de douche doen, met als extra moeilijkheid: hoe kijrg je ukje onder de douche zonder een spoor van eten door het huis te maken? Dat gerotzooi aan tafel hebben we doorbroken door een paar weken simpelweg NIET met haar gezellig als gezin aan tafel te eten. Ze kreeg haar hapje tijdens spelen, ze liep dan rond, tv is aan, wij eten even later op de bank, dan pikt ze nog wat hapjes mee. Toen zijn we ineens weer aan tafel gaan eten, en nu vindt ze het ineens leuk lijkt het wel. Het is echt een eetmoment voor haar geworden, ze heeft goed trek (ze eet nog wat meestal om ongeveer 17:00 en dan tot 19:00/avondeten niks). Ze brabbelt wat, speelt, maar eet vooral en is rustig, zo kunnen wij ook vna ons eten genieten. Probeer wat uit, maar maak geen martelgang van avondeten, want je moet vooral ook zelf kunnen genieten van een rustmoment, en even lekker kunnen eten en ontspannen.
Nee je helpt je kindje met eten Ik werk in een verpleeghuis. En als er dan een stagiaire van 16 komt en die zegt, zal ik die mw. even VOEREN dan gaan mijn nekharen al overeind staan (loop dan ook standaard met een kammetje in mijn zak ) Daar kan ik echt niet tegen. Snappie?!
Natuurlijk zijn de groenten het belangrijkst. Maar ik denk dat je door dit patroon te doorbreken, dat maar even los moet laten. Ik zou inderdaad gewoon al het eten in grote stukken in een bakje/bordje doen. Haar het dan zelf in haar mond laten stoppen. En eventueel zelf nog een bordje bij jou houden, waar vandaan je haar ook nog af en toe een hapje in haar mond stopt. Zo kan zij leren om zelf te eten en kan je terwijl zij met haar eten 'speelt' af en toe nog een hap geven. En gewoon echt geen speelgoed geven. De eerste dagen zal dit waarschijnlijk drama's geven en zal ze misschien wel niets eten. Jammer dan... dat gaat vanzelf wel over. Jullie moeten hier samen echt doorheen denk ik. En je zult zien... met een week gaat het waarschijnlijk een stuk beter! En je bent zeker geen slechte moeder: hier is het op z'n tijd ook bonje hoor, en ik moet ook zeker wel eens m'n stemverheffen. Maar dat betekend niet dat je gelijk een slechte moeder bent hoor!!!
Dat vind ik wel erg drastisch voor een kind van die leeftijd! Ik zou haar alleen laten eten, stuk zeil onder de stoel en laat maar gaan... ondertussen proberen wat hapjes erin te krijgen!
Nu heb ik haar stukken hamlap (uit de oven) en spruitjes (door de helft) gegeven en geen aardappelen. Zo van: dan zal ze toch die groente wel eten. Vooral ook omdat ze om vijf uur drie halve spruitjes opat toen ik die haar gaf los. Maar jawel jawel, mevrouwtje eet haar hamlapstukjes, en toen ze een spruitje probeerde spuugde ze die weer uit. Daarna ging ze spelen met de hamlap. Ik vervolgens de boel met de staafmixer bewerkt omdat er echt niets meer gebeurde en toen nam ze wel hapjes maar spuugde ze ze een voor een weer uit, aaaaargh!... Ik zal haar wel vitaminepillen gaan geven ofzo, wat een drama, dit...
Jessmin heb t ff gemist , maar hoe oud is ze? Alle kinderen krijgen een bepaalde tijd dat ze zo met eten spelen en weigeren te eten.. dit was ook rond de 10mnd zo bij mijn zoontje en blijkbaar hoort er dat bij... geloof ergens rond 14mnd ofzo ook.. Mijn ha zei dat ik mezelf daar absoluut geen zorgen over moest maken, dat een kind écht zichzelf niet uithongert.. Vooral geen strijd van maken.. laat haar eten wat ze eet en wil ze op een gegeven moment niet meer is het ook klaar. Overigens moet je haar geen dingen gaan ontzeggen omdat ze niet goed eet (bijv. haar toetje ofzo) gewoon doorgaan op de normale manier!
Maar spruitjes hebben ook wel een uitgesproken smaak.. Het kan ook gewoon zo zijn dat ze deze niet lust.. Morgen misschien eens proberen met haar lievelingsgroente? Of wortel doet het altijd wel goed..
Hahaha ik begrijp dat het voor jou/jullie niet leuk is momenteel maar ik moet erom lachen...en waarom...omdat wij precies hetzelfde hebben! tenminste..dat ons zoontje ook altijd iets in zijn handjes moet hebben wil hij eten...inderdaad, ook hier al het huisraad al de revue laten passeren en zelfs speelgoed terwijl ik altijd zei dat aan tafel niet gespeeld wordt, dat kan later weer. Hihi toch erg hoe je je principes die je van te voren hebt, overboord kan gooien op het moment dat je echt in de situatie zit. Maar bij ons eet hij gelukkig verder wel goed. Hij kan nog niet zelfstandig eten maar probeert het af en toe even en de rest mogen wij hem geven. Dat gaat gelukkig nog wel. HIj heeft ook wel van die momenten dat hij niet wil eten, geen trek of misschien last van tandjes, ik ga er geen strijd van maken. Dan maar niet. Dan eet hij de volgende keer wel weer. Wij prakken trouwens zn eten, dan krijgt hij ook de groenten wel binnen. En echt zelf eten...dat leert hij vanzelf wel. Ik heb geen tips voor je maar je bent echt niet de enige! En ook geen slechte moeder....
Oh...en hier wil het nog wel helpen dat als ik hardop zeg 'dan niet' en het wegzet, dat hij dan ineens wél wil eten!