Een paar weken geleden merkte ik al verschil in gedrag bij ons zoontje. Het waren vaak kleine dingetjes en vaak maar een paar daagjes. Maar nu is er af en toe niks met hem te beginnen. De hele dag mama bij zich willen hebben en steeds zeurderig doen. Ook kan hij zomaar ineens intens verdrietig worden terwijl niemand dan snapt waarom. Hij is hangerig en niets is goed op het moment. Aankleden, uitkleden en luier verschonen is een waar slagveld . En dat terwijl hij uiteraard nu opeens 4 poepbroeken op een dag heeft . sinds vorige week is hij uit zichzelf gaan zitten en opeens word er volop gepoogd te gaan staan . Ook word er aan het kontschuiven hard gewerkt zodat het perfectie word natuurlijk. Ik herken mijn voorheen rustige goedlachse mannetje dan ook helemaal niet meer terug en besef opeens dat de dreumestijd eraan komt . Nog meer mama's die deze opheldering hebben gekregen haha. En hoe reageert jou kindje nu zo rond de 11 maanden ?
11 maanden was bij ons ook leuk inderdaad! niet willen slapen...strijden.. pfff we hebben nu die van 14-15 maanden...ook pittig.. hij gaat over naar 1 slaapje per dag maar red dat nog niet elke dag.. jas aan ofzo is een ramp.. hij loopt nu achter een loopwagentje (hij kan best zonder maar hij moet het even doorkrijgen) maar als hij ergens tegenaan komt is hij gelijk kwaad.. huilen zonder reden... of juist heel knuffelig.. de eenkennigheid komt ineens opzetten... hoop dat hij snel weer de oude is
Hahaha dat jas aandoen is hier inderdaad ook strijd op het moment. Terwijl dat dus echt nooit is geweest.Volgens mij worden de fase naarmate ze ouder worden steeds pittiger. Ook best zielig voor de kleintjes als je je bedenkt dat ze gewoon niet zo lekker in hun velletje zitten. Jij ook succes met jouw boef en de zwangerschap .
Ik herken het we maar we zijn hier nog aanbeland bij de "altijd-gezellige-4 maandenprong" pffff ik herken niets meer terug van mijn vrolijke, lieve goedlachse meisje. Het enige wat ze s'middags doet ik brillen, krijsen, huilen, dan weer half uurtje slapen, weer huilen, zeuren, en alleen als ik met haar bezig ben of liedjes ga zingen is ze stil....net tijdens aardappelen schillen, en keukenpoetsen bijna een uur staan zingen.....gelukkig was de achterdeur dicht de buren zullen wel denken....
Hier ook een minipeuter van bijna 11 maand! Gelukkig is ze vooral vrolijk en actief, maar het eigen willetje komt steeds meer naar voren. Als ze de IPad ziet WIL ze erop kijken want ze weet dat er Nijntje filmpjes op staan of ze wil op schoot en dan gaat ze aan m'n broek hangen... En uiteraard alle hoekjes van de kamer bijlangs waar ze niet aan mag komen... En dan even omkijken of iemand het wel ziet Maar ik vind het ook nog steeds vooral leuk hoor, vooral dat ze nu dingetjes echt begint te begrijpen, zoals waar is je sok? Dan gaat ze die pakken. Of ga de zebra maar aaien, gaat ze ook echt doen dan (3 in 1 zebrastep) heel schattig. Maar ik voorspel wel een pittige peuterpuberteit hierzi ik kan haar nu al niet meer een minuutje alleen laten in de kamer, best vermoeiend Van het weekend had ze last van haar tandjes, zoo zielig.. ze moest zo huilen op een avond, helemaal overstuur.. Gelukkig was het de volgende ochtend weer over en was ze weer mijn vrolijke meisje!