Onze schat is nu al twee nachten overstuur. Anders dan dat hij soms wakker wordt en een slokje drinken wilt, gilt hij het nu uit alsof de hemel in brand staat. Ik sta binnen 2 seconden naast hem maar ik zie niks vreemds; hij heeft voor zover ik kan zien geen pijn, wil ook niet drinken maar toch klinkt het gehuil anders. En hij doet een beetje vreemd. Ik weet van mezelf dat ik 'raar' sliep en mijn ouders zich soms rot schrokken als ze 's avonds naar bed gingen omdat ik in een hoek op de overloop stond te wachten. Ik stond er dan al een uurtje ofzo en was helemaal koud - en niet wakker. "Wat doe je?" Ik wacht op iets, zei ik dan. Nou ja, dát soort 'vreemd' bedoel ik. Maar dan met een dreumes. Ik kijk hem aan en ik zie gewoon dat hij mij niet ziet en 'niet wakker' lijkt. Ik heb vroeger zelf vaak geslaapwandeld en had diverse slaapstoornissen; waarbij ik mij nog flarden kan herinneren van mijn ouders en mijn moeder zei: 'ze ziet ons niet, ze is niet wakker', na 1 van mijn nachtelijke taferelen. Dat is dus precies wat ik denk te zien bij mijn kereltje. Hij kijkt voor zich uit, maar hij ziet niks. Hij is met bijna geen mogelijkheid te troosten en gedraagt zich vreemd/wild. Nu was ik een beetje aan het googelen op deze verschijnselen en vond ik dit artikel: Centrum Jeugd & Gezin Heusden Dit verklaart ook waarom hij nacht 1 - waarbij ik al het mogelijke heb gedaan om hem te troosten - totaal niet ophield met huilen. Hij wilde lopen en rennen; reageerde nergens op en deed voor mijn gevoel gewoon raar. Nacht 2 - waarbij ik niet snel genoeg in actie kwam (ik was moe) - ging hij gewoon weer liggen en verder sliep. Nu staat er in het artikel dat het kan komen door onrust overdag; en waar ik hem meestal afscherm voor (te)veel prikkels, klopt het wel dat hij de laatste tijd misschien iets teveel drukte om zich heen heeft (sinterklaas). Herkent iemand dit?
Hier ook al 2 weken dat ze rechtop in bed staat om verschillende tijden trouwens. Compleet overstuur en ze laat zich dan niet meer neerleggen en ons de kamer verlaten. We leggen haar dan tussen ons in waar ze zich meestal letterlijk boven op mij stort en snel als een blok in slaap valt. Eerst was het ook als we haar naar bed brachten en weg gingen. Dan een poosje op een stoel bij haar gezeten met de rug naar haar toe. Nu volstaat het open laten van de deur.
Oh wat rot dat jij dat al zo lang hebt. Ik hoop dat het hier niet zo lang duurt, want ik schrik er telkens zo van en ik merk dat hij overdag best moe is. Tussen ons in laten slapen gaat al heel lang niet meer; deze draaikont piept er tussen uit en gaat de boel op stelten zetten. Hij heeft energie voor tien, lijkt wel. Wanneer ik hem naast mij neerleg om verder te soezen draait hij zich direct om op zijn buik, schuift zijn knieën eronder en 'klimt' omhoog naar mijn kussen om vervolgens aan de gordijnen te wapperen. Het bed staat deels voor het raam. Dus die vlieger gaat helaas niet op.
Hier ook, maar dan met een meisje van 3. Het is nu al 3 avonden rustig maar daarvoor was het weer een flink aantal avonden raak. Altijd rond hetzelfde tijdstip, tussen half 10 en half 11. Erg naar vind ik want ik kan niks doen om haar te helpen. Rustig tegen haar praten helpt soms maar mijn vriend hoeft het niet eens te proberen want die krijgt haar absoluut niet rustig.
Herkenbaar. Mijn zoon heeft dat ook (gehad) Ik schrok me wezenloos de eerste keren, maar nu als ik merk dat hij niet echt wakker is, laat ik hem liggen. Ik merkte dat ik het alleen maar erger maakte door naar hem toe te gaan. hier staat wel een goede beschrijving van nachtangsten Wordt jouw peuter 's avonds helemaal overstuur en ontroostbaar wakker? | Loes.nl
Hier ook last van. Dochtertje is net 1 jaar geworden. Eerst was het een onwijs makkelijke slaper. Sinds een tijdje speelt het bij ons. Ze zit in bed en kijkt heel vreemd.Ze is helemaal hysterisch en niks is goed, speentje en knuffeltje worden weg geslagen. Ze is overduidelijk niet helemaal wakker maar ze slaapt ook niet. Kan haar niet aanraken of oppakken. Het is niet iedere nacht maar het is een paar nachten en daarna weer paar nachten rustig. Uiteindelijk valt ze helemaal bezweet weer in slaap. Bij ons speelt het al een tijdje en heb gister de huisarts gebeld. Kreeg het advies om eerst oorpijn uit te sluiten en werkt dat niet mogen we volgende week op het spreekuur komen. Lastig hoor. Ik probeer ook die prikkels weg te nemen maar dan nog heeft ze er last van.
Hier gisteravond precies om 23u weer. Rechtop in bed hysterisch troosten lukte niet. Pas bij ons in bed rustig. Ze zoekt me dan echt op en valt meteen in slaap. Heb er om 2.45 overgelegd in haar eigen bedje en ze werd om 6.45 wakker.
Ik heb trouwens geprobeerd de tips te volgen en haar in haar eigen bed te laten maar ze gaat zo tekeer. En grote zus wil ik toch wel graag in slaap houden...
Jeej, vannacht had hij het niet. Gelukkig. Ik denk dat het weekend en alle sinterklaasvieringen (hoe rustig ze ook waren met zijn leeftijdsgenootjes) toch teveel waren. Vannacht werd hij alsnog 2x wakker, maar niet op bovenstaande manier.