Al een paar weken trekt mijn dochter zich af en toe op als ze in de box zit, meestal met de kont ver achteruit Maar ze kan/durft niet te gaan zitten wat resulteert in een brulpartij en ik kan er steeds op af. Ze zit al niet graag in de box, maar ze moet zeker s ochtends een poosje. Als ik haar weer neerzet wordt ze natuurlijk woedend en wil er uit. Hoe los ik dit toch op..
toen onze dochter nog niet zelf durfde te gaan zitten, hebben we haar een keer gewoon laten staan. vond het echt moeilijk, maar als je ze maar blijft helpen ben ik bang dat ze het nooit leren. ze had het dus vrij snel door daarna.
Ik zette hem dan terug neer en probeerde hem af te leiden met iets speelgoed dat in de box lag. Op een bepaald moment kon hij rond zijn box, toen werd het al minder. En eenmaal toen hij zelf terug kan gaan zitten (een week of 3 geleden) heb ik een zoon die heel graag in de box zit en zich goed kan amuseren
Mijn zoontje kan ook nog niet goed gaan zitten, dus als het te lang duurt gaat hij huilen of hij valt gewoon achterover (boem weer keihard z'n hoofd op de grond ) Ik help hem dus wel of laat het hem wel zelf doen maar dan ga ik erachter zitten zodat hij niet heel hard valt als het misgaat.
Oh ja, zo zielig! Toen hij zich alleen kon optrekken en nog niet rond gaan, legde in het bv-kussen nog achter hem. Als hij dan viel was het tenminste al iets zachter...
O super! Ik ben benieuwd hier! Ik hoop dat het niet te lang duurt.. Afleiden werkt echt niet hier zodra ik wegloop begint ze te schreeuwen en gaat weer staan. Ik stel mezelf wel een ultimatum, tot zolang in de box en daarna wat drinken. zonet dus van kwart over twee tot half drie.. en al die tijd ook gehuild Op de grond vermaakt ze zich ook nog niet zolang dus daar doe ik haar geen plezier mee. Moeilijk hoor..
Da's moelijk als ze zich niet kan vermaken. Wij hebben van die knijpers met knuffeltje eraan dat je naar beneden trekt en vanzelf terug omhoog gaat (snap je het nog? ) aan de box gehangen. Daar ging hij dan meestal zich optrekken en speelde daar even mee, of trok er eens aan.
mijne speelt nergens echt lekker mee kruipt wel de kamer rond maar daar wordt ze snel moe van. Ik kan nog geen kopje thee drinken of ze hangt aan mn benen, bah.. Haar eigen koekje en drinken zijn in notime op en in de stoel huilt ze dan ook..
Weinig aan te doen, vrees ik. Sommige kinderen hebben het gewoon niet meteen door hoe ze weer moeten zitten. Totdat ineens het kwartje valt... Mijn dochter was zo rond 6 maanden mega-gefrustreerd omdat ze van alles wilde maar niet kon. Toen ze kon kruipen ging het iets beter en toen ze kon staan en langs de tafel schuifelen nog iets beter en sinds ze los kan lopen is ze helemaal gezellig en vrolijk. Nu speelt ze ook heerlijk zelf, al komt ze ook graag naar me toe om op me te klimmen en te kroelen. Heeeeeerlijk!
Mijn zoontje had gelukkig heel snel door dat hij weer kon zitten maar die frustratie is erg herkenbaar. Hopelijk heeft ze het snel in de gaten..
En als ze huilt in de box en je praat tegen haar, helpt dat ook niet? Nu, bij ons is de keuken en woonkamer 1 groot geheel. En de box zie ik goed staan terwijl ik kook. En dan babbel ik veel tegen hem zodat hij weet dat ik er nog ben, of doe ik kiekeboespelletjes met een kastdeurtje of het deurtje van de microgolf.
Bij os is het ook gescheiden, maar of ik er bij ben of niet, praat of niet, ik heb het allemaal al geprobeerd..
Mijn meissie raakte helemaal over de rooie als ze me niet meer zag. Maar zelfs als ik haar meenam en in de keuken zette kon ze het op een gillen zetten. Soms werkte het eventjes als ik haar in een wipstoeltje of kinderstoel in de keuken zette (tijdens het koken) en haar een speelgoedje of later een soepstengel o.i.d. gaf. Maar nogmaals: zo chagrijnig als ze voorheen kon zijn, zo zonnig is ze sinds ze zichzelf goed kan verplaatsen! Echt alsof ze een ander kindje is geworden. Hopelijk krijg jij dat ook nog...
De mijne is heel wat ouder he.. kan niet meer in de wipstoel. In de kinderstoel zet ze het op een schreeuwen na 5 minuten, wat ik haar ook geef
Oja, nog even dit, ze lijkt ook erg bang te zijn. Ze gaat wel staan dan, ze doet dan ook heel trots maar als ze gaat huilen (omdat ze niet kan gaan zitten) trillen haar handjes en benen heel erg. Of is dat een soort spanning in de spieren ofzo?
Nee dat kan ik echt niet.. Té zielig Ze trilt dan zo en huilt van angst lijkt het, geen dwingerig schreeuwen ofzo.. Trouwens, ze houdt zich zó stijf vast dan dat ik haar handjes amper los krijg van de spijlen, en ze blijft ook daarna nog een tijdje heel verdrietig.
Dan vindt ze het waarschijnlijk nog heel eng. Wij deden de kindjes in die fase niet gewoon weer neerzetten op de billen, maar aan ze voordoen hoe ze weer moesten zitten. Dus elke keer als ze stonden ging ik erachter zitten, en zei: - kijk je doet eerst een knie op de grond (en dan een beentje buigen en op de grond zetten), dan de andere knie op de grond (tweede been buigen), en dan zit je al zelf! Zo hadden ze vrij snel door wat ze moesten doen om te gaan zitten. Kan je dochtertje tijgeren/ kruipen e.d.? De grootste frustratie is meestal in de periode dat de kinderen zich willen verplaatsen maar niet weten hoe. Kindjes die bijv vroeg gaan kruipen zijn naar mijn idee minder snel gefrustreerd bij motorische fases, want ze komen toch overal.