Ik lees ook hier graag mee ! Heb zo ook m'n eigen ervaringen al twijfel ik nog wel ... Twijfel ook nog om ze neer te zetten ...
Hier niet echt zelf heftige ervaringen, maar nadat mijn man in coma heeft gelegen door hersenvliesontsteking heeft hij een soort link gekregen met het hiernamaals. Hij kon dus ineens overleden mensen zien en met ze praten. Zo heeft hij al een aantal mensen dingen kunnen vertellen die niemand anders wist. En ook wat verkeerde mensen naar t licht gestuurd zeg maar. Hij kreeg er toch in t dagelijks leven teveel last van en heeft nu geleerd zichzelf er voor af te sluiten. Maar brr.. vond het doodeng. Het eerste wat ik toen vroeg was is er ook iemand in ons huis, maar dat waren gelukkig alleen maar familieleden die overleden zijn en die je niet echt opmerkt. Mijn zoontje ziet ze soms ook, hij vraagt wel eens in de winkel of op straat wie die meneer of mevrouw is en dan zie ik dus niemand.
Nou dames kom op met die verhalen! Vind dat zo spannend en intressant allemaal haha... Heb gelukkig nog niks akeligs meegemaakt, 't enigste wat ik heb meegemaakt is dat toen mijn oma op sterven lag, belde mijn moeder mij op om te zeggen dat oma niet meer lang te leven had en die dag niet meer zou halen, en omdat ik nog wat jong was liever niet had dat ik oma zag ivm slangetjes etc geen fijn gezicht dus... Toen zei ik tegen mijn moeder, dan zeg tegen oma dat ik heel veel van oma hou!... Mijn moeder ging toen weer naar boven in 't ziekenhuis naar oma's kamer, en ze had zelf nog niks gezegd, en opeens maakte oma haar ogen open en zei: Schat ik ook heel veel van jou! Zonder dat m'n moeder dat had door gegeven... Eerste wat mijn moeder zei tegen de rest van de familie, dat is voor Kimi bedoelt! Ik weet 't zeker... Oma heeft dus in zekere zin afscheid genomen van me, en ik van haar... Diezelfde avond overleed ze... Mis haar nog steeds enorm.. maar die ervaring zal me altijd bij blijven...
Oeh ik ook! Wie is er hier trouwens bewust mee bezig ? Of heeft iedereen hier alleen de spooky onverklaarbare verhalen ?
ik ben er niet bewust mee bezig maar helaas heb ik er wel last van...... het zit bij ons ook in de famillie... ikzelf vind het maar niets....heel eng eingelijk....
Ik ben er redelijk bewust mee bezig. Maar ik ben wel nog in de ontdekkende fase. Vooralsnog zijn de dingen die ik tegen mensen heb gezegd alleen nog maar bevestigd. Vind het af en toe wel moeilijk. Want ben soms bang mezelf en anderen maar wat wijs te maken. Als de dingen dan achteraf bevestigd worden ben ik altijd wel heel blij. Zo van: zie je wel, ik ben toch niet gek.
Zo kletskousen Ik ben er zelf ook bewust mee bezig ik geef zelfs readings aan mensen. Ik zie hoor en voel ze als vanaf kleins af aan. Heb op Facebook ook een pagina samen met iemand anders waar we readings doen. Momenteel even pauze ingelast omdat het ontzettend veel energie vraagt. Dus heb heel veel verhalen hihi Toen mijn man en ik net bij elkaar waren reden we snachts over een weg die we al honderd keren gereden hebben zowel alleen als samen. Weg ligt naast het dorp waar we dan beide op zijn gegroeid. Wij reden op deze weg en zien opeens een auto voor ons rijden met de lichten aan, rare aan deze lichten waren dat ze leken dat het van een oude auto was echt van die ronde kleine lichten heel vaag voor de rest hebben we er niet echt bij nagedacht tot dat de lichten dus opeens zomaar verdwenen heel raar auto heeft niet naar rechts of links kunnen rijden want dan was ie aan weerskanten zo de sloot in gedraaid . We zaten allebei in de auto van In het studentenhuis waar ik een tijdje heb gewoond zijn ook vage dingen gebeurd zo liep er zomaar iemand met een volle gang tegen het bed aan schrok me echt de pleuris had ook een pesthekel aan de trap naar boven. Ook heb ik een keer zowat de hele nacht mensen tegen elkaar horen praten dacht dat ik gek werd net alsof er een feestje gebouwd werd achter in de tuin. En ondertussen was er geen mens te bekennen Net zoals met het park je hoorde daar gewoon de hele tijd mensen heen en weer rennen in de bossen je hoort daar hele tijd gefluister over en weer. Heb er bijna weer tegenover gewoond maar dan aan de andere kant van het park want we hadden daar vorig jaar een leuk huis gezien, manlief wou daar niet wonen omdat hij ook wel eens met mij mee in het park is geweest en de verhalen daarvan kent en er geen zin in had dat ik steeds nachtelijk bezoek zou krijgen Maar oh wat was het een leuke woning. Ik heb in het vorig huis waar we gewoond hebben ook eens een hele mooie blauw/witte verschijning gezien die opeens heel snel voorbij vloog het was niet zozeer dat ik ervan schrok voelde namelijk wel goed maar me man die had het ook gezien en me man heel droog he zag je dat? Ik heb de overgrootoma van mijn man ook in een droom gehad kort nadat ze was komen te overlijden, ik zag dan een doodskist op een plateau staan en familie stond daarvoor allemaal in een kring vervolgens zag ik aan de rechter kant een deur open gaan en daar kwam ze zomaar binnen gelopen met een blauwe jurk aan, loopt om de mensen heen en komt vervolgens bij mij uit en zegt in het gronings zeg tegen ze dat ze niet al ruzie moeten maken, het is allemaal goed zo. (Bleek dat binnen de familie geruzie was om de erfenis) Is nu nog een hele heisa om maar ben dan niet iemand die dat gaat zeggen bang dat ze denken jaja zal wel. Mijn moeder en haar vriend zijn vorig jaar rond deze tijd een goeie vriend kwijt geraakt die bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen, maar de reden van hoe en wat is niet duidelijk. Heb dan via een foto van de ongeluk contact kunnen leggen met die gene en hun een aantal antwoorden kunnen verschaffen en dingen door kunnen geven dat het duidelijk om hem ging.
Heb ook wel veel meegemaakt. Toen ik een jaar of 15 was schrok ik snachts ineens wakker. Ik kijk opzij en zie mijn opa op mijn bureau stoel zitten. Ik had hem vanaf mijn 5e al niet meer gezien. Op het moment dat ik wil gaan gillen komt mijn moeder mijn kamer binnen stormen. De bureau stoel stond onder mijn bureau vandaan geschoven en draaide. Mijn moeder was wakker geworden omdat ze een raar gevoel had. Ander verhaal. Ik fiets naar huis en overdenk wat er die dag gebeurd is. Ik kom thuis en mijn moeder ligt in bed. Ik loop naar boven om haar mijn verhaal te vertellen. Ze word helemaal boos op me en zegt: Ja hallo!? waarom kom je me dat nog een keer vertellen. En ze maakt mijn hele verhaal af. Ik maar ik ben nog helemaal niet bij je geweest. Toen werd ze nog bozer. Gelukkig was haar vriend thuis die kon bevestigen dat ik maar 1x naar boven was gelopen en precies wanneer. Heul vreemd... Nog een verhaal weer samen met mijn moeder. We zitten in de kamer te praten en kijken opzij. Zien we ineens een klein jongetje van een jaar of 4 in de kamer verschijnen. geel t shirt aan en tuinbroekje. Echt heel duidelijk maar transparant. Zag jij dat ook? ja dus Mijn gesprekken met mensen beginnen altijd als vanzelf. Alsof het nodig is. Dan begint er een lijntje te lopen. De laatste keer had ik een kladblok in mijn hand tijdens het praten was ik aan het krabbelen zonder op te letten. Terwijl ik aan het tekenen ben gaan mij de haren ineens recht omhoog staan en krijg het ijskoud en trok wit weg. Ik keek wat ik getekend had. mij zei het niets. Maar degene met wie ik aan het praten was wel. Ik had een plattegrond van hun overloop getekend met een hele grote zwarte vlek/cirkel op de plek waar volgens hun de meeste activiteit was. Wat mij betreft was dit iets wat ik nog nooit eerder heb gevoeld. De woede ging veeeeeel verder dan een "gewone"negatieve entiteit. Zo en nu ben ik eerst wel ff klaar met typen. ga zo lekker op het bankie the voice kids kijken.
Zal bijna zeggen dat je je gevoeligheid van je moeder hebt. Mijn vader is ook heel erg gevoelig daarmee ook mijn tante, en mijn vaders nichtje zit eigenlijk best wel in de familie bij ons. Wat betreft het tekenen kijk daar wel mee uit! Het heet automatisch schrift en je word dan als het ware overgenomen. Vaak komt iemand dan helemaal in trance en weet dan niet meer goed wat er gebeurd is of wat ze dan getekend hebben.
Ik heb het van beide kanten. Mijn moeder is heel gevoelig maar mijn vader ook alleen sluit die zich er voor af. Mijn opa was ook heel gevoelig en kon van alles (zigeuner) Reden dat de meeste dingen samen met mijn moeder waren is omdat ik mijn vader 9 jaar niet gezien heb Wat het tekenen betreft dat doe ik eigenlijk nooit. Kwam toevallig zo uit. Kan me gelukkig alles nog herrineren. Maar vond het wel eng. Vooral toen ik tijdens het tekenen van de zwarte vlek het zo enorm koud kreeg. Mijn hele lichaam protesteerde. Maar bedankt voor je advies zoals ik al eerder melde ben ik nog heel erg in de ontdekkende fase. Ben vooral bang dat ik mezelf maar wat wijs maak. En eigenlijk rijp ben voor het gesticht bij wijze van spreken.
Ik durf het bijna niet te vragen? Maar kunnen jullie ook foto's lezen? ik zou heel graag 'n keer weer een reading willen hebben, heb in 't verleden wel eens een reading gehad en 't meeste klopte wel! Dus zijn er mensen met die gave die dat misschien voor mij willen doen? Haha...