Onze jongste heeft 'm nog, alleen bij het inslapen. Daarna haal ik hem uit z'n mondje. Onze oudste twee waren ongeveer drie jaar toen we de speen wegdeden. Ik had gezegd dat hij kwijt was, (hoewel ze bovenop de kast lag) Het was wel even verleidelijk om hem terug te pakken, maar na drie nachten waren ze d'r door en hebben er niet meer over gezeurd.
kHeb het bij baby en dreumes neergezet geloof ik: Stel je kindje in de speelgoedwinkel voor de keuze (regel even wat met de verkoopster, duw haar een kadootje in haar handen): als jij je speentje bij de mevrouw achter de balie daar inlevert, krijg jij een kadootje. MAar je mag je speen ook houden, alleen krijg je dan geen kadootje van die mevrouw. Werkte helemaal geweldig bij mn 2jr oude nichtje. Ik denk dat wij (tzt) zo'n keuze-truuk uit gaan halen. kVind het wel goed als een kindje zelf de keuze maakt, hoewel je natuurlijk het alternatief mega-aantrekkelijk maakt in vergelijking met dat stomme speentje
Ons zoontje is 2 jaar en 1 maand. Wilden het af gaan wennen voordat ons 2e zoontje in april geboren wordt. Dan is het geen goed moment om het af te leren dachten we, en daarna ook niet, tegen de drie vinden we veel te laat. Hij zit nu goed in zijn vel, een megabelangrijk punt vind ik, dus hét moment om de megagoeie tip op te gaan volgen; die van de spenenfee. Of in ons geval -wij hebben een jongen die gek is op kabouters - de spenenkabouter. we hebben hem verteld dat de spenenfee of kabouter de speentjes nodig heeft voor kleine kindjes, en er zijn niet genoeg speentjes voor alle kindjes. Daarom, en jij bent al een grote meid/jongen, gaan we jouw speentjes aan de spenenkabouter meegeven. Dat was dag 1. De volgende ochtend vroegen we of hij dat vandaag ging doen. Ja was zijn trotse antwoord. Want hij was toch wel heel trots dat hij al groot was. We hebben een mooie tas gepakt, deze buiten aan een boom gehangen, ritueel de spenen erin laten doen door ons zoontje, en dat hij zo'n grote jongen was en lief dat hij de babietjes wilde helpen. Daarna heeft hij amper nog naar de speen gevraagd. Of wel eens om gehuild maar toen we benadrukten dat de spenen naar de spenenkabouter waren gegaan, was hij toch wel weer heel trots en ging het drama niet meer over de spenen. Na de eerste nacht zonder speen hebben we hem een kadootje gegeven, en: daar kwam iets geweldigs mee; een snoepsleutel die je in de vorm van een speen kunt vouwen. Hij helemaal blij met zn nieuwe soort speen die toch veel lekkerder was dan zn oude! Dus de eerste paar dagen na het slapen kreeg hij zon snoepspeen en daarna taalde hij daar ook al niet meer naar. Belangrijk is wel dat je het op een moment doet dat t kind goed in zn vel zit, hem overlaadt met complimenten en nooit meer een speen geeft, want dan is je hele plannetje in duigen gevallen. Dus stoppen als je een paar dagen voor de boeg hebt waarin je een paar slechte nachten/dagen kunt incasseren. SUcces.