Iman krijgt een speentje maar ik heb gelezen dan na de 1e verjaardag de zuigbehoefte afneemt en dan krijgt ze m dus alleen nog maar 's nachts en dat ga ik dan ook afbouwen. Dit om 2 simpele redenen: ik vind een kind van 3 met een speen in echt niet uitzien en het is ook nog eens niet goed voor de tanden. Ik heb haar een speen gegeven omdat ik die speen kan wegnemen om het af te leren en de duim afnemen zou zo'n bloederige zaak worden
Wij hadden niets te kiezen. Finn had zo'n extreem grote zuigbehoefte! Zelfs de kraamverzorgster stond daarvan te kijken. Omdat hij zijn duimpje nog niet kon vinden en het onmogelijk was om zelf de hele dag met onze vingers in zijn mondje te zitten, hebben we noodgedwongen een speentje aangeboden. Als hij die extreem grote zuigbehoefte niet had gehad, dan hadden we het denk ik gewoon op zijn beloop gelaten en vanzelf gemerkt of gezien waar ons kindje behoefte aan zou hebben gehad.
Ik ben het met je eens en ga het hem ook afleren als hij ongeveer 1 is. Mijn nichtje is bijna 2 en half en ze loopt nog altijd met haar speen en als ze dan gaat praten versta je haar amper omdat ze altijd die speen in haar mond heeft.
Sibel wil geen van tweeen. De eerste 3 maanden hebben we nog wel een speen geprobeerd (omdat ze veel huilde, en dan wil je alles proberen!), maar het bood haar geen troost. Daarna ben ik ermee gestopt, ik ga het ding er natuurlijk niet indwingen als ze geen behoeft heeft.'Spenen' schijnt trouwens wel beter te zijn, ter voorkoming van wiegedood. Haar duim gebruikt Sibel voornamelijk om op te 'kauwen', maar dat is het dan ook wel. Ik ken verschillende kinderen bij wie een speen na de 1e verjaardag 'sporadisch verdwenen' was richting prullenbak, en meer dan hier en daar een minder goed nachtje leverde dat niet op. Een aanrader dus, want ik vind bijna kleuters met speen ook niet kunnen. Naast dat het er niet uit ziet en niet goed is voor de tanden, is het ook echt niet goed voor de ontwikkeling van de spraak en de mond en kaakspieren. Verder is het ook niet echt hygienisch, dus ik kan me wel voorstellen dat er ouders zijn die er zich druk om maken. Al kan je de behoefte van een baby natuurlijk niet negeren.
Fijn dat Sibel er geen behoefte aan heeft! Bij Iman dacht ik dat eerst ook, want zij wilde ook geen speen. Zij wilde alleen onze pink, tot het vermoeiende toe Toen ze stopte met constant huilen wilde ze opeens wel een speen
Ik heb daarom voor de speen gekozen (ben zelf vreselijk verliefd geweest op mijn duim tot ik 16 was...)
Die pink vind ik altijd zo schattig! Die wilde ze ook niet (ze had niet/nauwelijks zuigebhoefte in het begin, misschien heeft het daar wel mee te maken?) Een collega van mij heeft altijd gezegd: vind dat maar niks, die pink, dat zal ik nooit doen! Tot ze moeder werd en wij haar aantroffen in het kraambed met haar pink in d'r zoontjes mond. Dat hebben we er natuurlijk wel even ingewreven!
Hier is alleen de speen favoriet de duim wil ze niet dus de keuze was makkelijk gemaakt. Ik heb Yeline nu wel al afgeleerd dat ze overdag de speen niet meer krijgt alleen als ze gaat slapen en dat gaat goed nu.
Die duim... M'n oudste is bijna 7 en duimt nog. De jongste met z'n bijna 5 is ook een fervent duimer. Enneh... Ikke ook Als ik wakker word, is m'n duim helemaal verlebberd speen wilden m'n bengels niet. Maar is volgens de meeste tandartsen wel beter voor de stand van hun tandjes dan de duim.
Teun wil helemaal geen speen hebben maakt niet uit wat voor model of maat meneer moet hem niet dus ik laat hem lekker op zijn handjes smakken en als hij heel moe is en de slaap niet kan pakken wil hij gewoon mama's pink en is binnen 5 min. vertrokken naar dromenland
Teun wil helemaal geen speen hebben maakt niet uit wat voor model of maat meneer moet hem niet dus ik laat hem lekker op zijn handjes smakken en als hij heel moe is en de slaap niet kan pakken wil hij gewoon mama's pink en is binnen 5 min. vertrokken naar dromenland