Mijn sm wil mijn dochter voor haar vierde verjaardag een zilveren ringetje geven. Ze vroeg mij of ik dat goed vond. Nou wil ik het eigenlijk liever niet, omdat ik bang ben dat ze ergens achter blijft haken en en vingertje kwijt raakt. (Ze is een lekkere wildebras.) Ik kon zien dat mijn sm best teleurgesteld was. En eigenlijk vind ik het ook wel heel erg leuk dat ze zelf met zo'n idee komt en vind ik dat iemand zelf zou moeten mogen bepalen wat hij voor cadeau geeft voor een verjaardag. Bovendien weet ik zeker dat mijn dochter het geweldig zou vinden. Ik blijf het echter eng vinden. Wat vinden jullie? Doe ik te moeilijk? Op welke leeftijd zou je een kind een ring geven? En mag ze die dan ook altijd aan, of bijv. alleen bij speciale gelegenheden? Naar school? Tijdens het (buiten)spelen?
Ik had zelf vanaf 1,5 een ringetje: speciaal gemaakt, gelijk aan die van mijn moeder en oma. Zusjes kregen er op die leeftijd ook een. Wij hadden hem altijd om totdat wij op de leeftijd kwamen dat hij bij sportwedstrijden af moest. Onze dochters hebben alledrie ook zo'n ringetje gehad en hebben ze veelvuldig om, maar niet dagelijks. Oudste moet hem af met gym en ook met sport (dat is al 4x per week bijv). Maar ze zijn gek op hun speciale ring!
Hmm mja.. Je kunt ook gewoon uitleggen waarom je het eng vind.. Dat snapt je sm vast wel. Ze is ook een moeder tenslotte. Of de ring bewaren voor speciale gelegenheden.
Ik vond het ook altijd wat eng, maar hier kreeg ze er wel 1met 4 jaar. Ze zijn inmiddels aardig krom, maar verder niets aan de hand (afkloppen haha) ze draagt ze (2 inmiddels), altijd en overal.
Mm.. Ik ben een kleuter die een ringetje had.. en me nog steeds heel goed kan herinneren hoe ik 'm verloor tijdens het handen wassen na een bezoek aan het toilet op school. Ik had 'm voor de zekerheid afgedaan zodat ie door de de zeep er niet af zou glijden en in de sifon zou belanden. Wat denk je? Stootte ik 'm per ongeluk van de wastafel af en rolde hij zo in het putje in de vloer Heb me heel lang erg rot gevoeld want het was een cadeautje en ik had 'm nog niet zo lang. Door deze ervaring zou ik eerder bang zijn dat het kind zich schuldig zou voelen als de ring kwijt zou raken dan dat het kind blijft haken aan iets. Maar goed, ik was ook geen wildebras ofzo. Misschien jouw dochtertje wel.. dan ligt het iets anders denk ik.
Uiteraard heb ik meteen de reden erbij gegeven. Ik merkte dat zij daar anders over denkt. Ze gelooft dat de kans dat een kind een vingertje kwijt raakt nihil is en tilt er niet zo zwaar aan. Dat ze de ring kwijt raakt is ook een ding, maar dat zou voor mij minder een reden zijn om het niet te doen. Ik denk dat als dat gebeurt, wij als ouders haar wel in haar emoties kunnen begeleiden. Het zou niet het eerste zijn wat ze kwijt raakt en ook zeker niet het laatste.
nee ik zou het ook niet doen... Een armbandje zou ik nog eerder doen Overigens zijn die ringetjes toch ook zo te klein. Ik heb als kleuter ook een ring gehad. Die te klein was ( en ik had hem altijd om .. ) dus toen ging hij niet meer af. De juwelier sneed hem van mijn vinger en ik schrok heel hard en trok mijn had weg.. snijdt hij recht in mijn had. Nog steeds een heel lelijk litteken.. . Dit is natuurlijk gewoon een ongeluk. Maar toch. Hier nog geen ring voorlopig
Ze zou het van mij wel mogen geven, maar dan is het iets voor speciale gelegenheden en niet om dagelijks om te doen. Voor dagelijks lijkt het me ook gevaarlijk ivm blijven haken etc. Maar voor speciale gelegenheden vind ik het wel een mooi kado. Is ook leuk om later te zien wat voor schattig ringetje je toen had
Dat vind ik iets heel raar, een ring voor een kleuter. Ten eerste is het gevaarlijk moesten ze ergens blijven achter haken. Ten tweede, die krijgen zo'n groeischeuten, dat past toch snel niet meer om het vingertje?
Mijn dochter heeft er 1 gekregen toen mijn zoontje geboren werd.. Toen was ze net geen 2.. Ze vind hem prachtig en heeft hem af en toe om.. Thuis of als we ergens naartoe gaan op bezoek. Ze is hem wel snel zat en dan doet de hem netjes af en gaat ie in mijn tas.. Nog geen problemen mee gehad eigenlijk..
Je hoeft hem toch niet dagelijks aan te doen. Ik vind een ringetje voor een kleuter wel kunnen, maar zou net niet naar bv kdv aan doen,, maar met speciale gelegenheden.
Mijn dochter heeft hem gekregen toen ze bijna 3,5 was en heeft hem dagelijks dag en nacht om. Ze is er dolgelukkig mee en ik vind het erg leuk staan. Ook met peuter zwemmen en op de psz heeft ze hem om... Hou wel goed in de gaten of hij niet te klein wordt maar dat is voorlopig niet het geval.
Ik ben ook geen voorstander van ringen bij kinderen omdat ik doodsbang ben dat ze ergens achter blijven haken met alle gevolgen van dien. Het is wel een heel leuk idee en je zou dan inderdaad kunnen overwegen om hem alleen bij gelegenheden te dragen en niet naar school etc. PS:ik ken overigens ook een vader die zijn vinger is kwijtgeraakt doordat hij over een hek wilde springen en met zijn ring erachter bleef hangen brrr. Het gebeurt dus niet alleen bij kinderen.
Achterhakken zal niet snel gebeuren wel beknelling ivm groei. Mijn dochter heeft een van 2 euro en ik maak hem express niet klein ze moet het maar vasthouden dan op vinger. )
Mijn dochter is helemaal gek op sieraden! Kettingen, oorbellen, armbanden, ringen... Ze heeft een 'baby-armbandje' en als ze 4 wordt krijgt ze van papa een echte ring, net als mama. Ik vind het ook een goede reden hoor die jij geeft. Maar hier mag ze het wel. (Oorbellen daarentegen mag ze nog niet van mij)
hier hebben de meiden al wel ringetjes gehad, maar ze hebben totaal geen waarde besef ofzo en vinden het wel superleuk, maar zijn er niet zuinig op. Niet express- maar ze doen ze even af, leggen het ergens anders neer en voor ik het weet, is het kwijt. Dus hier mag het wel - maar ik zeg er wel bij, dat mijn kinderen er nog niet de emotionele waarde aan hechten, als misschien de gever verwacht... Mijn eigen ervaring overigens met kinderringetjes (ook bij mezelf) is dat ze snel krom waren en die keer dát ik ergens achter bleef hangen (op mijn 12e, met reclamefolders bezorgen) - toen was het ringetje verbogen en niet meer draagbaar. Ze waren zelden sterk genoeg. Maar oke- misschien had ik wel 'geluk' ?
Ik realiseer me dat een vinger verliezen niet snel zal gebeuren hoor, maar ik heb wel eens een leerling in de klas gehad die door het blijven haken met een ring een vinger mist. Dat was op puber-leeftijd gebeurd, toen hij bleef haken aan hoog hek waar hij overheen klom (in een poging te vluchten voor de politie ). Het kan dus echt wel gebeuren. Ik heb het er nog met mijn man over gehad, maar hij wil het ook niet hebben, dus we doen het niet. Bedankt voor alle reacties.
Wij hebben er zelf eentje gegeven en ze was superblij maar heeft hem nauwelijks om. Je kan er toch afspraken over maken? Miet met buitenspelen bijvoorbeeld?