Hallo allemaal, van mijn eerste ben ik na 24 uur bevallen dmv keizersnee omdat de hartslaag niet meer terugkwam, ik 4 uur met 9,5 cm ontsluiting lag die niet vorderde en dat kwam omdat Justin scheef lag. Of het uberhaupt past weten ze niet. Nu kan ik bij deze zwangerschap dus waarschijnlijk kiezen om het eerst zelf te proberen, maar ook kan ik kiezen voor een geplande keizersnee... Nou moet je weten dat tijdens mijn bevalling is in een gehorige verloskamer lag en de dames in de kamer naast me heb horen gillen... Ja gillen echt niet meer normaal dus ben ZOO bang om het zelf te doen! En daar lag ik dan, de eerste keer was mn man erbij, maar toen ik snachts alleen lag werd er in die kamer nog een kindje geboren, lag ik daar te janken van de angst.... Dus was toen wel een beetje blij dat het een ks werd... Dus nu ik weer zwanger ben ga ik weer nadenken.... Ik weet niet wat ik wil!! Wat zou jij doen?
Ik zou natuurlijk bevallen. Ze zeggen dat een natuurlijke bevalling eigenlijk het beste is, ook voor je kindje. Een kz is toch een operatie immers. Vrouwen die gillen van de bevalling, dat hoeft niet om de pijn te zijn hoor. Ik heb in mijn hele bevalling maar 1 oerkreet gegeven en dat was tijdens de uitdrijvingsfase omdat het me hielp om kracht te zetten. En dat deed nou juist het minste pijn van alles. Ik vond het fantastisch dat ik eindelijk iets mocht doen!
natuurlijke manier; je hebt al een ukkie rondlopen schrijf je en van een gewone bevalling herstel je sneller....
Ik zou ook zeggen een natuurlijke bevalling, maar ik kan me voorstellen dat je twijfelt. Ik heb zelf ook een ks gehad. Na 14 uur weeen bleek de kleine niet te passen en daardoor is het een ks geworden. Nu zou ik wel een natuurlijke bevalling willen, vanwege het herstel, maar vind het ook wel eng. Wat als het kindje weer zo groot is, wat als het weer niet wil? Maar het herstel na de ks vond ik zo tegenvallen, dat als ik de keus heb, dat ik gewoon wil bevallen.
Heb je je twijfels al bij de VK/gyneacoloog neergelegd? Je zult zelf uiteindelijk de keuze moeten maken natuurlijk, maar ze kunnen misschien wat angst bij je wegnemen? Je schrijft dat je erg bang bent om het zelf te doen en angst is een hele goede weeen remmer (adrenaline). Je hebt nog een tijdje om erover na te denken zie ik, uiteindelijk lijkt het mij het verstandigst te kiezen waarbij je jezelf het meest op het gemak voelt! En wie weet krijg je wel zoveel vertrouwen de komende maanden dat het straks allemaal 'vanzelf' gaat! Leg het in iedergeval bij de deskundige neer dat je hiermee zit!
hoi, ik zou de natuurlijke weg kiezen, Ik was ook erg bang, maar het is me echt reuze mee gevallen. Je moet er even doorheen, maar geloof me, wat kun je dan een kracht en doorzettings vermogen hebben zeg! Als je kindje op je buik wordt gelegd, voel je je de gelukkigste persoon op aarde, man wat een ongelooflijk gevoel! En als je het op eigen kracht doet, dan voel je je ook hartstikke trots!