Hoi, Helaas gaat het niet goed met onze trouwe viervoeter. Het is al een oude kater. We willen graag onze dochter (4) een beetje voorbereiden op het feit dat hij binnenkort waarschijnlijk komt te overlijden. We hebben al aangegeven dat ie oud en ziek is en dat ie waarschijnlijk niet lang meer bij ons blijft (dus dood gaat). Alleen ik weet niet goed wat ik met haar vragen moet. Ze vraagt waar de kat dan naar toegaat. En of ie weer terugkomt. Het definitieve karakter van het sterven is haar natuurlijk niet duidelijk. Hebben jullie misschien een paar tips zodat ik het haar op een begrijpelijk manier kan uitleggen?
wat vervelend zeg. Onze hond hebben wij in februari in laten slapen toen was onze zoon ruim 3,5 jaar. Wij vertelden toen dat hij een sterretje is geworden. En als er een vlindertje vliegt dat dat hem is die komt spelen. Nu zegt hij tegen vriendjes we hebben een hondje en die woont op de maan. en als er vlindertjes vliegen dan wordt er naar gezwaaid en zijn naam geroepen dochter van 2 doet dan ook mooi mee. Moet wel zeggen dat onze zoon de eerste 5 maanden niet heeft moeten huilen of dat hij hem gemist heeft was meer zoiets van waar is hij en dan zeiden wij hij is een sterretje en dan werdt er weer verder gespeeld. maar plots 5 maanden later midden in de nacht moets hij heel erg huilen omdat hij hem miste en vanaf die tijd is hij er ook meer mee bezig. wij hebben onze hond begraven in de tuin met bloemetjes erop en een leuk windmolentje en daar gaan ze dan af en toe naartoe hallo zeggen. heel veel sterkte
Misschien is er een boekje te vinden over het overlijden van een huisdier? Verder heb ik het niet meegemaakt dus geen tips. Heel veel sterkte!
Misschien wat boekjes voorlezen over de dood. Als je zelf in iets gelooft bijv. de hemel/engel etc kun je dat eventueel vertellen. En als je nergens in gelooft dan kun je dat ook heel eerlijk tegen je eigen kind zeggen, dat je het niet weet. Je kunt misschien de kat in je tuin begraven en haar eventueel dat proces mee laten maken. Mijn dochtertje was 4 jaar toen onze hond kwam te overlijden. Twee maanden geleden. Ze had kort daarvoor al wel te maken gehad met twee sterfgevallen in de familie. Ik heb haar verteld als je hartje ermee stopt dan ga je dood. Ik heb haar gevraagd of ze ons hondje nog wilde zien. Dat wilde ze. Ze kwam ook met vragen waar gaat ie nu naar toe? Uitgelegd dat we hem gingen begraven in de tuin. Daar is ze ook bij geweest. Ik heb wel het idee dat dat haar heeft geholpen in haar rouwproces. Ze weet waar het hondje ligt en ze kan er naar toe als ze dat wil. Ze heeft ook nog twee dezelfde tekeningen gemaakt. Dat was haar eigen idee. een voor het hondje, die is mee begraven en blijft dus voor altijd bij het hondje volgens haar. en eentje was voor ons zelf. En er staat nog een foto van mijn dochtertje en het hondje in huis. sterkte
Wij hebben het heel eerlijk gezegd: .. is ziek en kan niet meer beter gemaakt worden: .... gaat dood (wordt dus geen ster, vlinder of weet ik wat, maar daar hebben wij ook niets mee). Wat gebeurt er dan als je dood bent? Dan stopt het hart er mee en kan je niet meer eten, lopen, zien of iets voelen. Wat gebeurt er met ... als die dood is? Die wordt verbrand met andere dieren. Komt die nog terug? Nee, dat kan niet als je dood bent. Dat is wel zielig he? Ja, heel verdrietig, maar ... had ... etc. Blijf dicht bij jullie eigen gevoel.. Sterkte!
Lastig... Hangt er een beetje vanaf denk ook waar je in gelooft of niet? Mijn zoon is bijna 3,5 en vraagt soms lastige dingen over dood. Ik zeg altijd als iets/iemand erg oud/ziek is gaat hij dood. Hart stopt met kloppen,kan niet meer zien,kan niet meer praten en spelen, dan word iemand begraven. Voorlopig vind hij dat genoeg
Dit hebben wij ook gedaan. Daarnaast veel sterfgevallen gehad de laatste tijd in de familie. Dus uitgelegd dat mensen dan begraven of gecremeerd (= verbrand) worden. Was voor haar genoeg uitleg, wel een beetje lastige situatie bij een vriendinnetje wiens ouders niet zo ingesteld zijn als wij en waar mijn dochter dus haar verhaal vertelde Je hebt trouwens ook een heel simpel boekje van kikker over de dood.
Bedankt voor jullie reacties en het sterkte wensen. Wij hebben het ook al aangegeven dat de kat al een oud diertje is en dat zijn lijf op een gegeven stuk is en niet meer gemaakt kan worden. Wij zijn niet gelovig en zeggen dat de kat een sterretje wordt past niet zo bij ons. Ik denk dat de stap-voor-stap uitleg aan de hand van haar vragen misschien het beste is. Het boekje van kikker heb ik idd een keertje gezien, maar vond het niet helemaal fijn om te lezen. Vogeltje was dood en hup, we gaan weer verder spelen. Maar misschien maakt dat voor kinderen niet zoveel uit. Ik kan altijd even in de bieb kijken.
Maar zo is het wel voor kinderen. Mijn moeder is in juni overleden en de kinderen stonden om de kist te kijken en verdrietig te zijn en vijf tellen later zijn ze lego batman en vliegen door huis heen. Vaak zijn de dingen voor kinderen gewoon zoals ze zijn. Doodgaan hoort bij het leven, maak het niet spannender dan het al is.
Dit. Wij hebben ongeveer hetzelfde verteld toen we onze kat in april in hebben laten slapen. Mensen/dieren die sterven worden geen vlinders/sterretjes, leuk bedacht maar het is gewoon niet waar en dus kiezen wij ervoor om het te vertellen zoals het is. Dochter was toen net 3 en begreep het heel goed. Mijn advies: er niet omheen draaien, vertellen zoals het is, gewoon antwoord geven op vragen. Edit: no offense naar mensen die dat wel zo willen doen, maar het past niet bij ons.
Onze kat is vorige maand overleden . Mn dochter van 5 ging er behoorlijk goed mee om. Ik heb al haar vragen eerlijk beantwoord en ook gewoon eerlijk uitgelegd dat de kat nu weg is en helaas nooit meer terug kan komen. Ze mag hierom best verdriet hebben en dat heeft ze ook gehad. Ik vind persoonlijk niet dat je verdriet moet proberen te voorkomen of te verzachten door vaag te zijn of onwaarheden te vertellen. Het leven is zoals het is en je moet hier helaas mee om leren gaan. Als ouder kun je in mijn ogen nniet veel meer doen dan troost bieden en vragen zo eerlijk mogelijk beantwoorden.
Ik kan het boekje "Rikki en de eekhoorn" aanraden. Mijn dochter was wat jonger, maar de dood van onze katten heeft weinig indruk op haar gemaakt. Wel is het definitieve karakter van de dood toen nog niet erg duidelijk geworden.
Een tijd terug was mijn nicht hier op visite met haar dochter van 2,5. Onze dochter was niet thuis. Net op dat moment was mijn vriend zijn aquarium aan het schoonmaken en lag er een dode vis in. Het dochtertje van mijn nicht zag dit en vroeg er naar. Mijn vriend probeerde zich in allerlei bochten te wringen om haar mee te delen dat de vis niet meer zo levendig was. Waarop mijn nicht zei dat de vis dood was en door de wc gespoeld ging worden. Zelf hebben we dit onderwerp nog niet uitgebreid besproken met onze dochter, omdat ze er niet naar vraagt. We hebben wel wat begrafenissen gehad recent en ze vraagt wel waar diegene is en dan antwoorden wij dat diegene dood/overleden is en we diegene niets meer kunnen bezoeken. En dat antwoord vind ze prima. Ze heeft ook al wat dode vissen gezien, maar dat lijkt haar niets te doen. Ze vraagt hoogstens of ze de vissen zelf uit het aquarium mag vissen met een netje. Ze weet gewoon dat de dood er ook bij hoort. En daar draaien wij dan ook niet omheen.