Hi allemaal, Totaal onverwacht had ik vandaag een afspraak in het ziekenhuis. Voor diegenen die niet weten waar dit over gaat: Mei 2008 en afgelopen week IVF ondergaan. Maar doordat mijn man beide keren epilepsie kreeg de dag ervoor kon hij niet produceren. Door de toegediende medicatie is hij slaperig en suf dus ja dan is produceren een onmogelijke taak. IVF mislukt dus. As vrijdag zou ik gebeld worden om te horen hoe verder. Maar gisteren werd ik totaal onverwachts gebeld dat ze ons vandaag wilden spreken. Ik kon wel vrij krijgen, mijn man niet dus ben alleen gegaan. Ze willen het sperma van mijn man dus gaan invriezen maar er zit een grote MAAR aan. Volgens de arts lukt invriezen in 9 vd 10 keer niet?! Bij het ontdooien zou het zo kunnen zijn dat het niet goed gelukt is. Dit is zeg maar een soort van achter de hand optie. kan nl zijn dat hij de volgende keer nergens last van heeft. Nu is mijn vraag: wie heeft er ervaring met invriezen van sperma? Of weet er iets over te vertellen. Ik was zo dolblij dat we niet direct weggestuurd werden dat ik helemaal niet verder heb gevraagd.
Wanneer het zaad van je man gewoon van goede tot zeer goede kwaliteit is, kan het gewoon goed gaan hoor... Zaad vermindert wel van kwaliteit na ontdooiing... Het ligt er dus aan hoe goed het zaad van je man is... Donorzaad (is zaad wat ingevroren is van een donor) wordt ook gebruikt bij inseminaties, IVF en ICSI...
Hey Wishgirl, Thanx voor je reactie. Jij hebt gebruik gemaakt van donorzaad toch? Was dat ook ingevroren? En weet jij toevallig of er criteria verbonden zijn aan het aantal levende zaadcellen? Dus bijv. een donor die moet aan 40 miljoen zaadcellen voldoen voor het ingevroren wordt.
Heee hoi smoeltje... Wat precies de criteria zijn weet ik ook niet... Ik heb wel binnen de fertiliteit gewerkt, maar niet op het lab en ik ben ook geen fertiliteitsarts of gynaecoloog... Ik weet alleen dat het gewoon heel goed moet zijn omdat er veel verloren gaat na ontdooiing... En tja... dan moet je nog voldoende en sterk genoeg zaad overhouden.. Ik heb idd ook gebruik gemaakt van donorzaad, maar hoeveel zaad en hoe de kwaliteit van de donor was heb ik me niet mee beziggehouden eerlijk gezegd Het was goed genoeg voor het lab om het te kunnen gebruiken... Heb dus mijn lot in mijn hun handen gelegd zeg maar! Maar je kan vragen aan de gyn of het zaad van je man goed genoeg is en hoeveel levende zaadcellen je man heeft en in hoe zo een kwaliteit.. Tis nl. niet alleen de hoeveelheid... Het is ook structuur, beweeglijkheid en welke richting ze op zwemmen...
Ok, de kwaliteit was eerder getest en wat we weten was die goed, meer info vroegen we eigenlijk ook niet. Ik ga er nu maar ook vanuit dat het goed is en dat het gewoon gaat lukken om voldoende over te houden. In ieder geval bedankt dat je hebt geantwoord.
Je kan je gyn nog even wat specifieker er naar vragen... Wellicht kan je ICSI overwegen? Stel dat ze echt maar zo weinig zaadcellen overhouden kunnen ze er 1 in de kern van de eicel brengen... Zijn ze minder zaad voor nodig dan IVF, maar voor IVF zijn ze ook niet veel nodig hoor...
Het punt is dat ze niet zo makkelijk te bereiken zijn. Wel de verpleegkundigen, dagelijks dus misschien moet het ik het die maar gaan vragen. Voor de arts moet ik een bel afspraak maken en tegen die tijd hebben we de uitslagen al wel denk ik. Volgens mij bedoelde hij dat het voor beiden ( IVF-ICSI) goed moet zijn, schijnbaar gebeurt het ook dat er na ontdooing gewoon niets meer bruikbaar is.
De IVF-verpleegkundigen kan je ook bellen als het goed is... Zij kunnen je vragen ook beantwoorden, want ze mogen bij je dossier
Vandaag niet aan toegekomen, totaal geen privacy gehad op het werk. Maandag gelijk bellen, maar ik vrees dat ze zullen zeggen dat ze daar geen antwoord op kunnen geven. Heb wel eens simpelere vragen gesteld ( bijv. kan ik een verklaring ivm reizen met IVf mediactie krijgen?) en dan kreeg ik te horen dat ik moest wachten tot de afspraak met de arts. Maar...we zullen het maandag horen.
Dat is weer wat anders smoeltje omdat een IVF-verpleegkundige deze verklaring niet mag geven... Dat moet een arts doen en een arts moet hierover dus ook beslissen... Tis wat he
hahaha, nee ik bedoelde dat zelfs doorgeven van mijn vraag zodat het klaar ligt dus niet kon, niet dat zij die verklaring moesten maken. Afijn, ik ga gewoon maandag bellen ( mailen kan ook, maar dat doe ik maar niet) en dan zal wel snel blijken of de verpleegkundige mj wijzer kan maken.
Smoeltje - dat deden wij ook niet... even doorgeven met zulk soort dingen zodat het klaar zou liggen... Het is gewoon beter om dat zelf met de arts te overleggen... Om misverstanden te voorkomen... en een arts maakt een verklaring klaar op basis van de informatie van de ivf-verpleegkundige en dan zit de patient daar en dan blijkt het weer heel anders te zijn... En artsen stoppen er wel eerst hun tijd in... Vandaar dus...
Aha, zo weet je weer wat er allemaal op zo'n afdeling gebeurt. Zijn overigens top dames, heb het weer afgelopen week ervaren, erg hartverwarmend.
De IVF-verpleegkundigen en de assistentes zijn ook degenen die het meest opvangen daar! Dus ze moeten ook wel aardig zijn he hihiihhi Maar nee ff serieus... dagelijks... dag in... dag uit... zien we op zo een afdeling zulke extremen.... uiterst geluk... extreem verdriet... helse pijnen... boosheid... onzekerheid... angst... verlies... lege handen... etc. Daar kan je niet anders mee dan er met respect mee omgaan... en die mensen de tijd geven die ze nodig zijn... Een warm hart bieden en een helpende hand... Een troostend woord....
Ik realiseerde het mij vooral de laatste keer, sowieso heb ik een onzettend lieve meelevende arts. Maar de receptie kan nogal kortaf overkomen en dat was meestal het eerste contact wat ik had, dus vorm je gelijk een beeld. Maar vorige week tijdens die nachtmerrie waren ze gewoon onzettend lief, ik heb het ze ook gezegd.het heeft voor ons absoluut gescheeld in het verwerken ervan. Ik wilde eigenlijk een enorme doos merci voor ze kopen, maar dacht misschien vinden ze dat raar. Hoe zou jij dat vinden als een patient dat deed? Komt het niet omkoperig over?
Als ze aan de balie niet zo vriendelijk zijn komt dat niet zo leuk over nee en dan vorm je idd meteen een beeld... Gelukkig waren ze wel vriendelijk toen je ze echt nodig had... Een vriendelijk troostend medeleven helpt altijd in het verwerken ervan! Daarom is dat ook zo belangrijk... Nee hoor... komt niet omkoperig over... Het is een bedankje voor alles wat ze met elkaar voor jou gedaan hebben en daar ben je ze dankbaar voor.. toch?!? Er zijn er veel meer die dat door middel van zoiets laten blijken hoor... Ik vond het altijd heel fijn als patiënten dat deden... Was toch een extra blijk van waardering voor ons werk... Een teken dat de patiënt het gewaardeerd heeft dat we hebben geholpen... Hebben mogen helpen... Want ook dat vind ik een eer... Ik bedoel... Iemand heeft maar een paar kansen meer eigenlijk en legt dit lot dan juist in jouw handen... Ze hadden net zo goed een ander kunnen kiezen... Als het in je hart ligt om dat te doen... volg je hart!
Haha, nou dan ga ik bij eerstvolgende afspraak een doos meenemen. Waarom ik mij dat afvroeg is vanwege dat hele gebeuren laatst met die verplegersafdeling die een lot hadden gekregen en het geld niet mochten houden. Is natuurlijk wel een verschil, geld of een doos chocola, maar toch. In ieder geval hartelijk dank voor je input!
Dat is ook iets heel anders denk ik... Zo een doos chocolaatjes wordt lekker neer gezet in de koffiekamer en daar smikkelt iedereen lekker van... Is niets mis mee... Een staatslot is natuurlijk een heeeel ander verhaal he... daar is een hoop geld mee gewonnen... En dan is het geen kleinigheidje meer en kan het zelfs gezien worden als een overmatige betaling of "omkoping".... Bij een doos chocolaatjes is het wel duidelijk dat je ze niet probeert om te kopen Heel graag gedaan meid! Succes!