Even spuien hoor... Hebben jullie ook zo'n man die de navelstreng met zn moeder nog niet heeft doorgeknipt? Hopelijk niet!! Mijn man is bijna 35 maar heeft tot zn 27ste (!!) thuis gewoond. Altijd gruwelijk verwend door zn moeder. We wonen in dezelfde stad en hij kan lopend naar dr toe als hij zou willen. En dat gebeurt dus ook :x... Te pas en te onpas. Stom om ook zo dichtbij een huis te kopen... als ik dat destijds geweten had..! Maar goed, genoeg goede redenen om te blijven en wil me ook niet laten wegjagen. Maar ik ben het nu even spuugzat! Hij komt daar gemiddeld zeker 3/4 keer per week voor ditjes en datjes en komt dan weer terug met een zak vol eten. (Alsof ik geen boodschappen doe?!). Hij helpt ze met dingen waarvan ik denk: laat ze dat lekker zelf uitzoeken! (pinnen, administratie, computer, vakantie boeken etc). Andersom werkt t ook hoor: zijn moeder doet voor vanalles een beroep op hem en hij draaft altijd voor dr op. Soms denk ik dat hij met haar getrouwd is! Ons zoontje claimt ze ook volledig op. Ze houdt er zelfs rekening mee: nu heeft ze bijvoorbeeld een vakantie geboekt als wij ook weg zijn, want STEL dat ze wat mist.... Op zaterdagen blijft ze standaard thuis, want dr kleinzoon zou weleens langs kunnen komen. Ik wil bewust niet elke zaterdag langs want ik ben allergisch voor sociale verplichtingen. Nu zijn we net de hele dag op pad geweest met ons zoontje, gaat mn man "nog eeeeeeven" naar zn moeder want die heeft ons zoontje vandaag nog niet gezien....GGGRRRR!!!!!! :x:x:x Ik vind het vreselijk benauwend! Sorry hoor... maar het lucht wel een klein beetje op...
Snap ik best! Ik zou er ook helemaal niet tegen kunnen!! Wat zegt hij ervan als je er wat van zegt dan?
Hier ook een vriend die erg zat geplakt aan zijn papa en mama.. Sinds Esmee er is is dat wel veranderd. Voornamenlijk door het feit dat ik een stuk assertiever ben geworden. Het zijn ontzettende lieve mensen en bedoelen het allemaal erg goed. Maar soms krijg ik er de kriebels van..
Mijn man heeft ook nog tot zijn 29e thuis gewoond en heeft juist het tegenovergestelde met jouw vriend. Namelijk dat hij helemaal niet zo vaak zijn ouders bezoekt. Ik moet het steeds tegen hem zeggen dat hij er nodig weer eens heen moet. (Ik ga nog wel eens bij schoonmoe op de koffie doordeweeks als manlief aan het werk is). Dus dat vind ik ook niet goed. Maar ik kan me goed voorstellen dat het je goed irriteert. Tijd voor een goed gesprek zou ik zeggen...
Brr lijkt me afschuwelijk! Misschien kan je hem je bericht hier laten lezen, misschien heeft hij dan in de gaten hoe jij je voelt?
oh vreselijk!! Hier gelukkig niet, hier spreekt me vriend zijn ouders (en dan vooral vader) alleen asl het over werk gaat, verder vragen ze niet eens aan elkaar hoe het gaat! Ze waren net een week op op vakantie geweest en ze hadden gebeld, dus ik vroeg aan me vriend hoe ze het hadden gehad , oh weet ik niet we hadden het over de lamellen!! haha nou ik vind het niet zo erg hoor, maar daar in het gezin is werkelijkwaar helemaal GEEN liefde! Hij kan ook heel moeilijk emoties tonen, heeft hij nooit geleerd.
Ooh komt me heel bekend voor! mijn ex en zijn moeder waren ook zo, idd typisch geval van de navelstreng is niet helemaal doorgeknipt. Hij kon geen dag zonder haar... waren we op vakantie belt hij elke dag 1 a 2 keer met zijn moeder en thuis ook terwijl wij er tegenover woonden! Ik vond dit verschrikkelijk! Mijn ex schoonmoeder kwam altijd zomaar binnen, stond ik te koken stond ze inene weer achter mij e.d. kon zich met vanalles bemoeien. zo stond mijn ex eens te strijken en zegt zij inene tegen mijn ex "kan die meid niet strijken?" nou ik ben toen ontploft! ik laat mij dus echt niet Die Meid noemen alsof ik 1 of andere sloof was... en ook toen onze zoon net geboren was in mei 2008, het was niet koud buiten maar volgens mijn ex schoonmoeder moest onze zoon een kruik in zijn wieg! en wat deed mijn ex idd een kruik in de wieg terwijl de kramzorg had gezegd "doe geen kruik in de wieg" Nee ik kon er niet tegen en ook mijn exschoonmoeder is dus 1 van redenen dat ik bij mijn ex weg ben dus. Ook wij woonden t.o. mijn exschoonouders en ik wou dat ik dit nooit gedaan had toendertijd. oh ja hij nam het ook altijd op voor zijn moeder, nooit 1x voor mij
je schrijft met verbazing dat ie tot zn 27e thuis heeft gewoond, maar mijn vriend is net voor zn 29 met mij gaan samenwonen en hoefde thuis ook niks te doen want werd ook lekker verwend. maar hij is een supervent in het huishouden hoor!! hij doet bijna 2 keer zoveel als mij en kookt ook 4 keer per week. en lekker.. en zn moeder is een schat maar hij gaat echt maar eens in de 2 weken een bakkie doen hoor.. dus gelukkig ligt het daar niet aan!! maar gewoon tegen hem zeggen dat ie geen klein kind meer is en dat ie maar eens gewoon moet doen.. kom op wees een vent!!! hihihi succes...
Ahh frustrerend zo'n kerel! Mijn zus haar man is ook zo, en misschien nog wel extremer, die gaat IEDERE dag naar zn moeder voor een bakkie koffie. En ook weet die moeder hem altijd op te trommelen, net als zn andere 3 broers.... Tsja wat kun je er aan doen? Ze hebben er al veel woorden om gehad, maar hij blijft toch gaan. En wat ik vooral merk dat mijn zus niets goed doet in de ogen van de moeder.... Beetje jammer dat he soms zo gaat. Mijn mannetje heeft dat gelukkig niet!
Owwww wat vreselijk En dan vooral dat laatste zeg...alsof kindlief er na een leuke lange dag nog behoefte aan heeft om nog even bij oma te moeten zitten. Het rotte hiervan is altijd dat de man nooit de ruggegraat schijnt te hebben om nee te zeggen tegen moesje Mijn vriend had dit meer met zijn vrienden, dan waren we weggeweest of hadden plannen en zei die ja maar ze rekenen erop dat ik donderdag en zaterdag altijd nog even langs wip. Tot hij eindelijk in zag dat als 1 van hun wat anders hadden ze ook niet nog even langs kwamen omdat het zo hoorde. Maar ja...nadeel met moeders en zonen is dat dit meestal niet gebeurt, ze moedigen elkaar aan, zo ook je vriend want die geeft ook nu toch weer de indruk dat hij zaterdag altijd even langs komt met ukkepuk. Sterkte.
@ druif: wat een drama wordt het niet eens tijd voor gesprek ik herken me zo in jou verhaal er is alleen 1 ding anders: bij ons is het anders om.. schoonouders kunnen niet zonder zoon wordt er zo af en toe ook behoorlijk schijt van.. manlief ook hoor maar ze hebben een bunker om hun heen gebouwd of anders gezegt een dikke plaat voor hun kop (voor de rest zijn ze wel lief hoor ) nu manlief thuis zit.. kwamen ze in het begin broodjes brengen voor hem en als ze moest helpen in het huishouden moest hij een gil geven... jaaahhhh daaaag dacht het niet.. nou moet ik ook zeggen dat de relatie tussen mij en mijn schoonouders nooit optimaal is geweest.. mede dat ze zich overal mee moeten bemoeien.. goeie adviesen worden dat genoemt.. hou me hart vast als de kleine er straks is.. ze bedoelen het vast heel goed maar we verschillen gewoon teveel in levensstijl denk ik..
Ja, tis erg! Fijn om hier de bevestiging te krijgen! Lijkt wel alsof het ermee gepaard gaat, maar de meesten die het herkennen vinden ook dat de schoonmoeder erg bemoeizuchtig is en claimerig. Hier dus ook! Ongevraagde adviezen en mijn man en mij behandelen alsof we nog kinderen zijn. Ook naar ons zoontje toe gedraagt ze zich als een moeder en dat stoort me vreselijk. Tijd voor ene goed gesprek zou je zeggen... mn man haalt zn schouders op en thats it. Hij vindt het zelf ook gewoon en ik denk ook wel prettig anders zou je dat toch niet doen? Een enkele keer uit hij zijn ergernis als ze weer eens belt met een hulpvraag als hij eindelijk na een lange werkdag eens zit. Maar een kwartier later draaft hij dan toch weer op !!! hij is gewoon vreselijk loyaal toe naar zijn moeder en dat siert hem uiteraard wel natuurlijk. Maar nu hij getrouwd is en een egzin heeft vind ik het tijd dat hij zn vrije tijd met ons doorbrengt en niet 50/50 met zn moeder! ja, toch?
dan mag ik mijn navelstreng ok door knippen, ik heb tot mijn 26ste thuis gewoond, werkte tot januari nog bij hun aan huis, was er elke dag, en dan kwam ik vaak ook nog ff langs in het weekend. zelfs nu nog kom ik soms elke dag bij hun, gewoon even langs of om wat op te halen, of hun komen hier helpen. mijn vriend heeft tot zijn 28ste ook met zijn ouders gewoond, alleen woonde die bij hem in (hij had het huis over gekocht) oke schoonmaken is niet zijn ding, maar hij doet alles wel (afwassen bv)
Oooooooh ZO herkenbaar!!!! Hier heeft manlief pas een huis gekocht (het huis achter dat van zijn moeder.........) toen hij 32 was, en we samen gingen wonen dus..... Hier is t ook nog zo dat manlief duiven heeft, en een hok staat nog bij zijn moeder in de tuin omdat die niet verplaatst kan worden, en dus gaat hij elke dag minstens 2 keer de muur achter in onze tuin over met 'n ladder om daar te voeren, en natuurlijk ook te kijken of ma niet nog wat over heeft van 't eten oid HEEL FRUSTREREND, als ik zit te wachten op hem met eten, doe ik dus al niet meer... Maar herken het dus heel erg, en leef met je mee!
@mrsnuke: ja, hier ook een verschil in levensstijl. Ik vind het gewoon niet nodig om je ouders zo vaak te zien. 1xpweek vind ik al veel. En mn ouders en ik hebben een prima band hoor! Maar dat hoeft naar mijn idee niet te liggen in de kwantiteit, meer in de kwaliteit! @Denemarkw: ik wil jou (en anderen) ook niet tegen het hoofd stoten hoor, wat betreft lang bij je ouders wonen. ligt er ook helemaal aan hoe jezelf bent, hoe je ouders zijn en of je vrij gelaten wordt of verwend. Mijn man kreeg dus echt zn natje en zn droogje en hoefde helemaal niks te doen. En daar pluk ik nu de vruchten van ! Ik heb hem dus heel wat moeten bij brengen, maar goed, qua huishouden doet hij nu meer dan ik hoor! Behalve koken en wassen. @heart: wat verschrikkelijk! je kan die duiven vast schieten, of niet?!~Haha! Ik begrijp je helemaal!
Ik herken het verhaal wel een beetje... wij wonen ook in dezelfde stad, mijn schoonmoeder zet veel dingen opzij voor ons zoontje, manlief komt ook regelmatig met een zak met maaltijden terug (het lijkt de afhaal chinees wel), etc. etc. Enige verschil met jou is....ik vind het geweldig!!! Echt, ik heb zoveel steun aan mijn schoonmoeder. Ze past 1 dag per week op, en mijn zoon vindt het daar helemaal te gek. Het is gewoon zijn tweede huis en hij wordt schandelijk verwend. Mijn schoonouders doen ontzettend veel voor ons en zijn altijd bereid om op te passen als wij ergens naartoe moeten. En dat eten...tsja dat betekent voor mij gewoon dat ik die avond lekker niet hoef te koken. Heerlijk toch 8) De keerzijde is inderdaad dat ik dat bemoeizuchtige gebabbel af en toe het ene oor in, en het andere oor uit moet laten gaan, en dat ik af en toe bij mezelf denk: wie is hier nou de moeder van mijn zoon...ik of zij? Maar al met al zit ik er niet zo mee. Ik weet namelijk dat ze het uiteindelijk altijd goed met ons voor heeft. En ik pluk er zelf weer de vruchten van...
Mijn ex-vriend gaat (bijna) iedere dag bij zijn moeder eten. Zijn moeder doet de was en volgens mij nog heel veel meer dingen. Als mijn zoontje daar het weekend is eten ze ook 9 van de 10 keer daar (mijn zoontje vertelt altijd papa rije opa ete oma aapel = met papa met de auto naar opa en dan gaan we daar eten oma kookt dan aardappels) Toen wij iets hadden stoorde me dat ook vreselijk. Ik ben blij dat ik de navelstreng van mijn zoontje heb doorgeknipt, nu weet ik zeker dat het goed is gebeurd
@druif: ben het helemaal met je eens het is niet zo dat als je je ouders een week niet ziet je geen goede band met ze zou hebben.. als jou schoonouders nou ook eens zo gaan denken dan zal dat heel fijn zijn.. als ik dat zo lees over je zoontje dat ze zich gedraagt als of het haar eigen kind is wordt ik wel een beetje bang heheh.. omdat mijn schoonmoeder precies zoals de jouwe is claimerig en ze bemoeit zich overal mee.. zal toch echt eens gaan praten en anders eens met je schoonouders..
Dat lijkt me echt verschrikkelijk! Kan me voorstellen dat je dat ontzettend irritant vind Das dus echt een typisch gevalletje navelstreng niet doorgeknipt. Mijn man is gek op zijn moeder, en ze betekend heel veel voor hem, maar hij is toch duidelijk met mij getrouwd gelukkig. En ik kan het ook nog eens heel goed met mijn schoonmoeder vinden. Ben daar wel heel blij om. Mijn ex daarentegen was precies zoals jou man. En ik vond het ook vreselijk!! Kon er echt niet tegen, hij was zo onzelfstandig!
Het zou het zoveel makkelijker maken als ik ook kon denken: lekker belangrijk, juist makkelijk! Het probleem is ook een beetje dat ik mn schoonmoeder niet echt geweldig vind. WEL weet ik dat ze het allemaal lief bedoelt (dat bemoeizuchtige) en dat ze ook stapelgek op ons zoontje is. Over een tijdje ga ik beginnen met mn nieuwe baan en gaat ze ook 2 dagen in de maand oppassen op hem. Ik accepteer dat met ene knoop in mn maag, maar ik weet dat hij die dagen grandioos verwend gaat worden en ik zie het maar als reden om dan de rest van de week niet meer te komen ! @Mikki77: wat betreft tweede huis: daar denk ik dan anders over: ik vind: ons zoontje en mijn man hebben maar 1 thuis en dat is gewoon bij mij/ ons! Ik weet ook niet waarom ik zo bedreigd reageer, misschien omdat ik me onzeker voel door haar of daty ik het gevoel heb dat ik met haar moet wedijveren om de aandacht van mn man ofzo? Mmmm... psychologen voer!