Onze jongste is nog maar net 1 maar ik ben al maanden aan het twijfelen of we nou wel of niet voor een 3e kindje zullen gaan. Gevoelsmatig zeg ik ja maar met 2 kindjes vind ik het eigenlijk al best druk. En dan heb ik het nog niet over de praktische kant (auto bijvoorbeeld). Wat vonden jullie van de overgang van 2 naar 3 kindjes? Lastiger dan van 1 naar 2? Tegen welke praktische dingen liepen jullie aan? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Dit zijn ook wel dingen die ik mij afvraag. Ik ben zelf ook moeder van twee.. Ik heb twee zoons van 7 & 6 jaar. Ik vond vooral ook de begin periode erg heftig. Nu ze groter zijn heeft het niet meer zon impact. Nu maak ik mij om de praktische kant niet al teveel zorgen. Met oog op vervoer endergelijke. Ik ben meer nieuwsgierig wat het met het gezinsleven doet? Ik hoor rond mij dat de overstap van 2 naar 3 helemaal niet zo groot is als van 1 naar 2. Om over de grote stap van 0 naar 1 maar te zwijgen. Misschien mag ik je ongevraagd advies geven? Als je het echt graag wilt zal ik het gewoon doen!!! Wij doen het ook gewoon, ondanks dat het voor ons misschien niet het ideale moment is. (nouja we wagen een poging) Succes met wat je beslissing ook gaat zijn!
Hoi Matonneke, Bedankt voor je reactie en je advies . Waarschijnlijk heb je helemaal gelijk. Het scheelt dat we geen haast hebben en ik heb het echt even nodig om voorlopig wat rust te hebben thuis. Ik hoor inderdaad ook dat de overstap van 0 naar 1 en 1 naar 2 heftiger is. Toch ben ik wel bang dat het zo tegen valt. Dat de derde een huilbaby is bijvoorbeeld of dat ik het niet trek met werken erbij. Eigenlijk denk ik (ondanks bovenstaande opmerkingen) dat ik al lang weet wat ik wil (wat wij willen moet ik zeggen)....
Graag gedaan hoor...... Ik denk ook dat jij het allang weet. Wees wel bewust dat er mensen zijn in je omgeving die raar gaan reageren. Ik moet zeggen mijn tweede was ook een huilbaby hij is 14 maanden na mijn eerste zoon geboren. De oudste kreeg een maand na de geboorte van de jongste zijn eerste astma aanval. Dat is best heftig. Maar daar rol je in mee. Achteraf ervaar je dat als : Jeetje hoe ben ik die tijd doorgekomen!!! Op het moment zelf doe je het gewoon..... Wij waren ook nog helemaal niet van plan om nu al te starten. Maar ik heb vorige maand onverwachts een gigantische bloeding gehad. Waarschijnlijk een miskraam. Ik heb alle klachten die passen bij een zwangerschap. Tot aan die tijd hadden mijn partner en ik zoiets van laten we nog een jaar wachten. Ik ben nog relatief jong (25) hij is dan wel iets ouder en heeft geen kinderen (32) We zijn nog niet zo heel erg lang bij elkaar. 7 maandjes, maar na afgelopen maand wisten wij het zeker : we gaan ervoor! Mensen gaan na 20 jaar ook nog uit elkaar, vaste baan (die hij overigens wel heeft , ik studeer) zegt ook niks meer! Wanneer is het ideale moment om er voor te gaan? Mijn mening is die is er niet, want er zal altijd "iets" zijn, maar als je het wilt moet je het gewoon doen! De overstap van 3 naar 4 lijkt mij dan wel weer heftig! Ga eens een dagje uit met je kinderen Ik ben benieuwd wanneer jullie de knoop doorhakken!!!
Hier loopt een tweeling van ruim 3 jaar en nu willen we voor de 3e gaan.... mijn man moest wel over de streep getrokken worden, maar hij is nu ook om. Zijn argumenten waren vooral het financiële plaatje......... Ik heb zelf zoiets van waar er 2 lopen kunnen er ook 3 zijn. En een tweeling is toch al een kostenplaatje, maar dat konden we ook aan. Ik ben vandaag toch ongi geworden en daar balen we enorm van, wat een spanning toch weer........ (was 2 dagen overtijd, wat kan je lichaam je dan voor de gek houden..)
Hier een mama van 3 kindjes en de vierde op komst. Aan de ene kant vond ik het goed te doen, want zo'n derde gaat eigenlijk gewoon in het ritme mee. Het enige waar ik nu gewoon weleens tegenaan loop is dat ik handen tekort heb als ze alle 3 lastig zijn (komt ook doordat ik deze zwnagerschap erg vermoeid ben denk ik) en vraag me af hoe dat met 4 gaat. maar ook dat komt goed. Je moet met 3 kinderen alles gewoon even meer plannen, omdat je overal meer tijd voor nodig heb. zoals als de oudste naar school moet ga ik er echt om kwart over 6 a half 7 uit, anders red ik het allemaal niet. Maar verder zou ik er geen 1 willen missen en afgelopen dagen waren de 2 oudste er niet en wat was het stil hier in huis, je went zo snel aan de reuring en drukte in huis. ik heb nooit spijt van de stap van 2 naar 3 kids gehad.
lees ff mee want ik hoorde dat van 1naar 2 ook groter is en wij dubben ook heel erg ruimte valt op te lossen al moet t niet te duur iuit gaan vallen. nu financieel zal t gaan maar wat later, zegt vooral mijn man maar ik denk dan van ja je weet nie eens hoe t hier in wereld gaat laat staan bij wijze van spreke da deze 2 niet duur kunnen studeren of zo. we willen allebei wel maar durfen niet. ik zei al zeg eens keer wat niet dat je nu er voor moet gaan maar anders laat hij zich helpen(wat hij ook niet wil) maar kunnen we alles verkopen. auto , we hebben een station waar er 3 achterin kunnen en zou t zover zijn is de middelste ook op verhogere dus scheelt ook weer. maar de 2e was dus ook beetje huilbaby en sliep met 14 maand door en nr 1 met 2 wken dus ja erger( kan dat? ze zijn overigens helemaal gek van kinderen,. maar krijg nu al ooit te horen,. wil je door voor meisje? terwijl wij allebei altijd gezegd hebben 3 kids misschien als t toelaat. hoop t zo eigenlijk en doe gerust met wat minder maar als ik die hier. in omgeveing zeg verklaren ze me voor gek, of in ieder geval wel wat mensen. en mijn man word daar gek van en ik heb zo iets van tja wat jij wil., toch. suces met je beslissing maar buurt lekker mee in dit topic.
Wij hebben de knoop doorgehakt en gaan voor een derde kindje. Wij hebben er veel meer over nagedacht dan bij de wens voor een 2e kindje. Ik maak me niet zo druk om de drukte. Het word nou eenmaal drukker in huis. Maar maak me wel een beetje druk om mijn eigen gezondheid tijdens de zwangerschap en of het kindje gezond is. Ook de financiele kant over 15 jaar, lijkt me best pittig. Daarom sparen we behoorlijk wat voor de kinderen. En tsja de omgeving ga ik mij niet druk om maken... Wij redden ons wel
ja all mine zo denk ik dus ook maar manlief niet helemaal maar da gaat wel weg, wij zijn er toch blij mee of niet dan ja idd financieen over 15 jaar maar sparen nu ook voor kids en de oudste is nog gen vier maar toch al mooi centje dus. en idd of t wel gezond is,.bij de 1e en 2e denk je daar ook wel aan maar bij de 3e nog meer tenminste wij,. dalijk mag t niet gezond zijn en wilden wij perse een 3e en da speelt ook wel mee. maar ja ben beniewd meiden wil eigenlijk nog eerst wat kwijt kwa gewicht en denk als de oudste 2 a 3 word om dan te zeggen ja of nee want denk da t wel fijn is om ze allbei op schoolte hebben. vond t nu wel pittig aangezien de 2e zo was dus liever wat meer ruimte ertussen. zit nu goei 19 maand tussen dus,,,
hier een mama van 3 kindjes en hopelijk binnenkort zwanger van de 4e Om heel eerlijk te zijn vond ik de overgang van 0-1 het allermoeilijkst. Je moet dan nog alles leren en er handigheid in krijgen. Bij de tweede gaat het dan allemaal al wat makkelijker, doordat je al ervaring hebt. Kindje 3 gaat er dan zomaar tussendoor, het is idd een kwestie van plannen en als je weg moet vroeger opstaan.
Hier dus ook iemand die nog niet weet wanneer nu voor die derde gaan...pfff... Eerst gaf mijn vriend aan het eigenlijk wel goed te vinden zo met de 2 meiden.....maar ik wilde het zo graag! Nu vindt hij het gelukkig ook prima maar weet ik wee rniet wanneer nu de beste tijd is... Ik merk ook dat het nu veel meer moeite kost om die knoop door te hakken dan bij de 2 meiden....vreemd! Hier zal er toch een nieuwe auto moeten komen, daar zijn we gelukkig al over uit. En dan eerst nog wat verbouwen en dan....tja....wanneer begin je. In principe doe ik toch niet veel als vrouw en een zwschap duurt toch 9 maanden dus tijd genoeg....maar wanneer we beginnen... Ik denk dat als we al een beginnetje hebben gemaakt in de verbouwing!
Ik vond 3 juist erg tegenvallen. 1 en 2 deed ik met m'n linkerachterpoot. Met 3 heb je opeens handen te kort en je bent ook maar met z'n tweeën. Onze derde was ook een erg veeleisende baby en elk kind is anders. Merkte dat ik er gek van werd om weer overal naar te moeten gissen wat hij wilde. Toch denk ik nog wel eens aan een vierde maar daar zijn wat mij betreft nog wel iets teveel tegens voor op dit moment.
@Me2 ligt er ook idd aan wat voor een kindje het is he..ik vondt de tweede wel meevallen en de derde kan ik nog niet over meepraten! Lijkt me wel dat je juist meer weet en je niet zo`n zorgen maakt? Dat had ik bij de tweede al minder...
Ik heb ook nog geen ervaring, maar wel de gedachte. Al wisselen we (ik en mijn vriend) nog weleens van gedachten. Ik heb voor mezelf al wel besloten, dat als er nog eentje bijkomt, we daarvoor pas gaan starten als de jongste (bijna) naar school gaat. Want ik heb 2 erg pittige kindjes waarvan de jongste vaak niet doorslaapt, dus ik moet er nu niet aan denken om nog minder slaap te kunnen pakken (Maar oh wat wil ik graag nog een kindje )
Nou ik heb (zelfbescherming ) een spiraal, dus die haal je er niet zo maar even uit. Als ik aan de pil was, ooeeeh, verleidelijk om daar mee te stoppen. Uiteraard niet zonder vriend's toestemming he, maar dan had ik er denk ik toch wat meer druk op gezet . Nee, ik moet echt nog even mijn verstand laten spreken..zucht. Misschien beginnen we gewoon 9 maanden voordat ze naar school gaat, hihi. En dat is volgend jaar zomer al. Scheelt alweer. Maar daar heb ik met mijn vriend het nog niet over gehad Vond het al heel wat dat ie het niet uitsluit, een derde.
hahahah ja je moet al blij zijn nu he hahahahaha... Ja ik heb de pil en stop ook nog niet hoor...ik weet het dus ook nog niet. Deze keer heb ik niet zo`n haast...gek eigenlijk.....
Zo denk ik er over en daarom hopelijk nog een derde! (4 gaat 'm in ieder geval niet worden of het moet in één 'worp' gaan...)
nou bij ons was dus de 2e een ramp. en dan ook echt tegen depressief aangezeten. nu de vrolijkste kerel en dan denk ik huh en ook met t slapen , waarom toen zo maar ja zhuis in en uit werd je ook niet beter van. kan nie erger worden denk ik dan bijna. tenzij t niet helemaal gezond is. mmke volgens mij heb ik jou ook al in topic gezien. mar idd als de jongste bijna naar school gaat lijkt me ideaal, school is hier om de hoek dus ver lopen met dikke buik hoeft niet en hele lieve buurvrouw dus maar ja en vier hier ook echt niet. andere auto en dan moet er toch uiteindelijk iemand heel klein slapen of toch op 1 kamer en uiteindelijk willen ze toch eigen kamer en woonkamer gaat nu en met uitbrouw helemaal wel maar liever eerst boven wat groter zodat ik kamer meer heb. maar 4 pfff nee da gaat me te veel worden ( zeg ik nu hahah mijn man ook die gaf toch wel toe dat hij wel wil op zich maar nie durft. ruimte en financieel maar we kunnen uitbreiden(ligt aan de koste) dus maar ja dan zie ik koppels van 17 tot 20 jaar met 2 kids die amper werken of zo en krijgen t ook rond.
Wat veel reacties! Bij ons was de eerste juist erg lastig. Die wordt nu steeds makkelijker dus dat is fijn. De tweede is al heel erg makkelijk maar ja de peuterpuberteit moet nog komen . Bij ons zijn ruimte en financien geen probleem. Het gaat mij er meer om of ik het wel trek met drie. Het komt in de ochtend nameljk vooral op mij neer omdat mijn man vroeg weg is. Dus dat is volgens mij wel pittig. Hoe is bij jullie de taakverdeling? Aan de andere kant. De oudste gaat straks naar school, kan zich zelf aankleden en zelf eten.