Dag dames! Doordat ik pcos heb ben ik minder vruchtbaar. Dat ik gestopt was met de pil heeft het 1,5jaar geduurd voordat ik überhaupt weer ongesteld werd, en sinds dat ik met mijn man ben heeft het ook 2,5jaar geduurd voordat ik zwanger werd en afgelopen december is ons zoontje geboren. Nu willen wij graag een 2e kindje en doordat ik niet aan de anticonceptie durf ivm dat het eerder ook lang heeft geduurd voor ik weer eens ongesteld werd en dergelijke willen we er nu al voor gaan en mocht er een 2e komen dat ik dan aan de anticonceptie ga. Alleen ik zie een aantal beren op de weg. Mijn man werkt 5 hele dagen en ik 12 uur verdeeld over 3 dagen. Ik heb geen rijbewijs en woon in een flat 4 hoog zonder lift. En mijn grootste probleem is, hoe ga ik dat dan doen als ik straks (misschien) 2 kleintjes heb en ik moet ze naar oppas brengen of boodschappen doen? Als ik het zo opschrijf lijkt het een klein probleem maar in mijn hoofd zie ik alleen maar moeilijkheden. Wat zouden jullie doen, gewoon voor gaan of toch wachten tot nummer 1 wat ouder is en dus meer kan?
Ik zou er persoonlijk voor gaan. De kans dat je gelijk zwanger raak is klein (zelfs bij mensen zonder pcos duurt het gemiddeld 6 - 12 maanden) en als je gelijk zwanger raakt kom dat wel goed. Mn vriendin had precies het zelfde, woonde 3 hoog.. 1 kind van 11 maanden en 1 pas geboren, maar uiteindelijk lukte het wel. Het lastige was alleen die trappen (had geen lift) met 2 kleintjes.
Eigenlijk maakt het niet uit wat wij er van vinden toch...? Het gaat om jullie gevoel samen. Ik zou namelijk eerlijk gezegd wachten. Je hebt net een kleintje. Sowieso is het voor je lichaam beter om eerst even te herstellen. Ze zeggen vaak dat je 9 maanden nodig hebt om te ontzwangeren, dus ik zou zelf zou een jaar wachten. Anderzijds kan ik er helemaal niet over mee praten want ik heb nog niet eens 1 kindje. Maar goed, houd er wel rekening mee dat je lijf gewoon nog moet herstellen.
Ja ik weet eigenlijk ook niet zo goed wat ik wil bereiken. Ik denk meer een soort van bevestiging dat de dingen waar ik me druk om maak vanzelf wel zal loslopen. ik wil het namelijk heel graag maar de praktische dingen zoals geen rijbewijs, 4hoog zonder lift, hoe ga ik boodschappen doen, oppas regelen enz. houden me in twijfel.
Ik denk dat het wel los loopt! Mijn kindjes schelen 16 maanden. Ik heb wel een rijbewijs, maar doordeweeks geen auto tot mijn beschikking. Dus ik doe alles lopend of met de bus. Jongste in de draagdoek en de oudste in de wandelwagen, lopend of op zijn loopfietsje. Duurt wat langer, maar het gaat prima Boodschappen kan je ook zo doen. De spullen kunnen in je wagen of in een rugzak. Je kunt alleen niet te veel tegelijk of grote dingen meenemen. Trap op kan hij zelf. Alleen trap af moet om de beurt. Is wel een gedoe met 4 trappen, maar lijkt me niet onoverkomelijk (in veel huizen moet je dat ook doen met 1 of 2 trappen). Beetje gerustgesteld ?
Ik dacht precies het zelfde, natuurlijk moet je doen wat goed voelt, maar denk ook aan je eigen lichaam. Want als het met jou niet goed gaat hebben je kids er ook niets aan. En idd....je zult sommige dingen niet kunnen doen of het duurt langer als je er alleen voorstaat maar dat wet vast vanzelf!
Ja hier heb je gelijk in! Ik denk ook dat we er gewoon voor gaan, voor zelfde geld duurt het weer jaren en als het wel snel gebeurd zal het de eerste jaartjes wat lastig zijn, maar dat overleven we dan vast ook wel.