Gupsie schreef: Mijn mening is dat je jouw collega "naait" wanneer je deze dus in de steek laat, omdat je dus geen zin hebt. Noem het wat je wilt, maar dat doe je gewoon niet. Dat heeft geen ene bal te maken met werk leuk vinden of niet! Uiteraard mag je je mening hebben en die respecteer ik ook. Maar je hebt wel een snel oordeel. Want je kent de redenen niet waarom iemand zich ziek meld. Er kan wel een heel erg goede reden zijn waarom iemand zich ziek meld, terwijl hij dat niet is.
Ik vind niet dat je je collega's naait als je je ziekmeld , een baas moet zorgen dat er voldoende en goed personeel is om dat op te vangen als er iemand ziek is ... En of diegene dan echt ziek is of niet daar kan ik me eigenlijk persoonlijk totaal niet druk om maken ! Ieder mens is anders en als iemand zich nou ziekmeld omdat ie echt ziek is of gewoon geen zin heeft dat moet ieder voor zich weten.
pff ik schrik echt van de instelling die sommigen hebben hoor. Als je geen zin hebt om te werken blijf je toch niet thuis? Geen zin?!?!?!? Dat is wat anders dan ruzie met je baas of vervelende collega's. Ik ben het eens met Gupsie dat niet alles in het leven leuk is. Ik moet op mijn werk veel werk van de kinderen nakijken en rapporten schrijven. Moet ik dat dan maar niet doen omdat ik gene zin heb? Er zullen best redenen zijn dat iemand zich ziek meldt terwijl hij/zij dat niet is, maar geen zin vind ik dus echt een onvolwassen reden.
Geen zin is inderdaad niet echt netjes, maar er zijn redenen zoals ik eerder heb vermeld in b.v. mijn persoonlijke geval waarbij ik vind dat gaan werken niet gezond meer is. Als je baas een ziekte niet serieus niet omdat die niet te zien is voor hem. In mijn voorbeeld was het redelijk duidelijk te zien tenminste de eerste 5 weken wel, mijn gewicht kelderde met zon 14 kilo's ik woog toen nog 46kg daarna bleef ik door medicatie op dit gewicht hangen, ik slikte een fijne cocktail van 6 pillen op een dag waaronder prednison (meerdere kuren) en als dan je baas zegt: Het zal wel tussen je oren zitten! Terwijl de baas me nooit eerder gesproken had over mijn ziekte/ klachten of what so ever. Dan ga je echt over de zeik, op dat moment was ik niet zo ziek dat ik niet kon werken maar ik bleef wel thuis. Als je dat collega's naaien noemt dan mag dat van mij, baasje pesten was het ook niet. Ik koos voor mijn gezondheid niet lichamelijk wel te verstaan maar geestelijk, je bent al opgebrand en voelt je klote en dan krijg je een baas die zich gedraagt als olifant in een porseleinkast die je niet serieus neemt. Je kan geloven dat de houding van mij naar die baas toe toen erg onder druk is komen te staan, gelukkig is dit nu uitgesproken en neemt hij me nu wel serieus nadat ik hem eens de oortjes heb gewassen. Ik wist dat dit zo niet verder kon en of hij me wel of niet zou ontslaan na mijn uitbarsting richting hem kon me niets schelen. Feit is het probleem is opgelost, en als dat niet het geval was werkte ik nu ergens anders en was ik gaan solliciteren vanuit de ziektewet, niet de meest pelzierige manier maar ik laat geen enkele baas mij vertellen dat ik me aanstel!
Dat ik twee smiley zet betekent niet dat ik trots ben hoor..maar ik heb ook geen behoefte om aangevallen te worden..wat ik doe zoek ik zelf wel uit.. En je kent inderdaad de situatie niet.. Ik heb het langst bij een turkse baas gewerkt waar ik voor een drol werkte..en wat een vieze naaier was..en zo nu en dan naaide ik hem lekker terug