vreselijk zulke types maar ik zou het haar wel duidelijk maken want zelf ziet ze het dus niet zo en denkt ze dat jullie zitten te wachten op haar advies als je er niet tegenin gaat dan word het steeds erger gewoon zeggen dat je er niet van houd dat ze zich overal mee bemoeit dat jullie het prima zelf kunnen en regelen
Dat vind ik pas raar gedrag, boot afhouden en gewoon niet opendoen. Wat is er mis met iemand aanspreken op iets wat bij jou niet goed valt? Misschien is die vrouw zich wel helemaal van geen kwaad bewust en denkt zij dat ze alleen maar positief met je meedenkt. Je schrijft zelf dat ze verder aardig is. Dan ga je er toch niet op deze manier mee om?
uiteraard jouw recht om een vriendschap te verbreken. Maar doe dit respectvol. Negeren en de deur dicht laten is niet de juiste manier. Andersom zou jij ook niet willen dat iemand jou zo behandelt toch?
Ik vind dat ook altijd moeilijk. Maar doordat ik dit soort gesprekken nooit durfde te voeren, ben ik in nare situaties terecht gekomen die ik had kunnen voorkomen. Denk dat niemand het leuk vindt om te doen. Ik zal het ook altijd moeilijk blijven vinden, maar doe het nu wel.
Wat stel je je daar dan van voor, normaal laat je haar binnen en nu niet meer? Je bent allebei volwassen, dus je kan prima met haar in gesprek gaan dat je het de laatste tijd vervelend vindt dat ze zich bezig houdt met de opvoeding van jullie kind. Als ze dat niet accepteerd, dan is de vriendschap gauw bekoeld, maar misschien pakt ze het positief op en wordt het weer als vanouds.
maar je intentie is om de vriendschap te verbreken toch? Dan moet je dat doen. Want met dit gedrag maak je het enkel verwarrend voor haar.
Nog steeds raar dus. Je hebt toch een mond zodat je haar kunt vertellen waarom je haar nu ineens niet meer binnen laat?!
Ik zou jezelf de vraag stellen of jij zo behandeld wilt worden door een ander. Het mes snijdt op dit moment aan twee kanten. Jouw vriendin mag zich niet bemoeien met jullie opvoeding en jij moet haar niet behandelen als “stront.” Geef haar de mogelijkheid om na te denken over haar gedrag.
waarom durf je het gesprek niet aan te gaan? jullie zijn toch 2 volwassen mensen die een normaal gesprek kunnen voeren
De manier waarop ze het zeg/vertel. Het is haar karakter. In het begin deed ze het niet. Maar mijn vriend zei ook al gauw: met haar moet je oppassen. Savonds rook ze bijv ook een joint, en ze zeg dus dat een joint gezonder is als bijv paracetamol. Zij slik medicatie voor pijn in haar rug.
Wat heeft dit nu met deze situatie te maken? Je wil niet meer met haar bevriend zijn. Helemaal prima, is jouw goed recht. Maar vertel haar gewoon op een volwassen manier dat je niet meer met haar om wil gaan.
Sorry maar ik vind jou nu even 'bijzonder' als haar. Je haalt er, nu je een beetje tegengas krijgt, ineens allerlei dingen bij. Blijf bij je clou. Maar als je dat doet, ben je zelf net zo vervelend als dat jij haar nu vind, misschien nog wel erger in mijn ogen. Als iets je niet zint, communiceer je dat. En dat is niet door haar dan maar af te zwakken en te negeren. Lager dan laag.
Maar dat heeft toch niets met de situatie te maken? Mogelijk helpt die joint om haar klachten te verlichten. Daar hoef je haar niet op te veroordelen, toch?
Ik bedoel het op niemand lullig, en iedereen bedoeld het goed. Maar ik zie haar in het echt. Ik weet hoe ze is. Ze is aardig voor een praatje op straat, maafvoor de rest niet.