Ohja en in deze periode van het jaar... kijk ook even goed naar je zorgverzekering en wat er voor kosten aan verbonden zijn als je in het ziekenhuis wilt bevallen zonder medische noodzaak. Wellicht kan je je dan nog bijverzekeren als dat nodig is.
Thuis bevallen. Ging erg goed. En die spook verhalen maakte mij ook wat onzeker. Maar de wens om thuis te bevallen was vele malen groter.
Ik heb heel graag thuis willen bevallen. Manlief vond het nog wel een drempel, want stel er gebeurd toch iets... Het was ons eerste kindje, eerste ervaring dus we hebben gedaan uiteindelijk waar ons gevoel goed bij was. Ik ben uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen, dat voelde veel prettiger omdat ik wist dat er volledige controle over de bevalling was. Toen mijn vliezen thuis in bed braken begon ik van vreugde en angst te huilen en te trillen. Enige wat ik kwijt kon is doe snel, doe snel dadelijk komt de baby! en: oh mijn god! oh mijn god! en ik heb zeker 100 keer gevraagd: Heb je de taxi al gebeld? Waarop hij 100 keer ja zei. Ik durfde nog geen eens me eigen broek aan te doen omdat het water maar bleef lopen. Mijn man hielp me er lachend bij terwijl de zenuwen door zijn lijf gierden en ik huilde en lachte ik was zo blij dat het in ziekenhuis is gebeurd. Ik was echt veel te paniekerig geworden terwijl ik heel relaxed tegen de bevalling aankeek en me goed had voorbereid. Bovendien zouden mijn buren 100 keer voor de deur komen want IK KON MIJ ECHT NIET INHOUDEN. Ik heb als een gek lopen schreeuwen (ook totaal niet verwacht, ik zei ook na iedere wee: Sorry!! Ik wil niet schreeuwen maar kan me niet inhouden ik schreeuw automatisch) Was wel lekker dat je daarna die mensen niet meer hoeft te zien. Ik schaamde me heel erg na de bevalling en bood wel me excuses aan, maar zou als het de buurvrouw/man was die niet makkelijk meer durven aan te kijken, haha! Succes meid, doe waar je goed bij voelt!
Bij beide thuis bevallen. Met de eerste had ik geen weeën. Toen de vk kwam zat ik op 7 cm. 3 uur later was mijn dochter er. Helaas moest ik ernaar wel naar het ziekenhuis ivm het hechten van een subtotaalruptuur. Bij de 2e weer thuis bevallen. Nu wel met lichte weeën. Ze was er in nog geen 2 uur. Nu zonder "schade" dus heerlijk thuis gebleven. Mocht er een nummer 3 komen wil ik weer thuis bevallen.
Mijn man wilde dat ik in het ziekenhuis zou bevallen dus dat was de planning. Maar toen de verloskundige kwam had ik al 8 cm ontsluiting en mijn man was nog niet eens thuis. Geen haar op mijn hoofd die nog thuis weg wilde dus toen ben ik toch thuisgebleven. Alles ging goed en er was dus ook geen reden om toch te gaan. Achteraf was het een hele goede keuze. Ik heb het als heel veilig en prettig ervaren. Mijn man was ook gelijk om en de andere kinderen zijn daarna ook thuis geboren. Wel had ik altijd alles klaar om alsnog naar het ziekenhuis te kunnen vertrekken. Want ik heb dan wel 3 snelle en makkelijke bevallingen gehad maar dat weet je vooraf natuurlijk niet.
Ik kreeg bij eerste een medische indicatie (bij 35 wkn), maar dat vond ik niet zo erg, want ik vond bevallen toch wel spannend . En ik had tijdens mijn opleiding een 40-tal ziekenhuisbevallingen gezien, waarbij soms ook wel heel spannende dingen gebeurden . Ik voelde me veiliger in ziekenhuis. Mijn eerste bevalling was heel snel en soepel, geleid door een klinisch verloskundige die eigenlijk ook niet meer heeft gedaan dan inwendig onderzoek en bepalen wanneer ik mocht persen . Het was een ongecompliceerd bevalling die (achteraf kijkend) ook prima thuis had gekund. Heb geen echt vervelende ziekenhuis bevalling gehad, maar er waren wel dingetjes die ik niet prettig heb gevonden. Dus de 2e thuis. Wat een verschil , wat een aanrader . Helaas moest mijn baby na bevalling toch naar ziekenhuis ivm glucose controles. Bij 3e was kans groot dat zij ook meteen naar ziekenhuis zou moeten, maar heb toch bewust gekozen om bevalling thuis te doen. En toen vond VK niet nodig om baby in te sturen, dus mocht ik na bevalling gewoon in mijn eigen bed blijven liggen. En dat was echt geweldig!! Nu ik terugkijk waren mijn ziekenhuisbevalling en verblijf op kraamafdeling na geboorte van 2e echt veel minder prettig dan thuis...
Bij de 1e wilde ik thuis bevallen. Wel et de gedachte dat ik naar het ZH kon als het thuis niet zou lukken. Helaas schoot het niet op en was ik 42 weken dus moest ik alsnog naar het ZH. Achteraf gezien had ik toch niet thuis kunnen blijven. Ze lag verkeerd en had al heel vroeg zeer pijnlijke weeen. Toen vacuumpomp en compleet uitgescheurd en nog meer ellende.... Maar, ik vond het 1 bak ellende in het ZH. Voelde me er echt doodongelukkig en ongemaķkelijk. Moest er ook langer blijven en heb er niet kunnen slapen. Was er echt gestresst en dat heeft ook niet mee geholpen aan de bevalling. 18 uur... 2e thuis bevallen m.b.v. een geboorte tens tegen de pijn. Super ervaring. Nauwelijks pijn. Lekker zelf doen waar je zin in hebt. Uren onder de douche, rondlopen enz. Daarna lekker in je eigen schone bedje. Was wel bang dat het wee mis zou gaan en weer geopereerd zou moeten worden wel in achterhoofd dat ik het wel geprobeerd wilde hebben en dat ik altijd nog naar het ZH zou kunnen.
Denk dat het ook belangrijk is om de minder leuke verhalen te horen. Het kan eenmaal flink mis gaan. Niet verkeerd om daar ook bij stil te staan. Een bekende van ons is kindje verloren door een thuisbevalling (dit was dan wel schuld van de vk om meerdere redenen maar toch). Maar je moet vooral je gevoel volgen! Als het kindje goed ligt en de vk er achter staat dan zeker proberen als je je daar goed bij voelt. Het ziekenhuis is in jouw geval dichtbij dus mocht er iets zijn ben je er zo. Je kan gewoon lekker je gang gaan thuis. Ik had het bij mijn dochter ook wel gewild. Maar omdat de bevalling voor 37 weken begon mocht het niet. Nu weer medisch dus thuisbevalling zit er helaas niet in. Had ik wel gewild.
Afgelopen dinsdag bevallen in het ziekenhuis omdat de eerste een keizersnede was. Ik was blij in het ziekenhuis te zijn. Nadat mijn dochtertje geboren is begon het bloed te stromen, spuit oxyticine gehad en de placenta is er snel uitgehaald desondanks bleef het bloeden en ben ik binnen 10-15 minuten 2 liter bloed verloren. Heb alles maar laten gebeuren en er stond binnen no time 7 man om mij heen infusen te prikken en vocht aan te sluiten etc. Moet er niet over nadenken hoe het was gelopen als ik thuis was geweest...
Ik had zelf van te voren al voor het ziekenhuis gekozen, maar inhakend op je vraag over pijn. In theorie, als je in het zh wilt bevallen moet je wachten tot je 5 a 6 cm hebt. Ik had na ruim 5 uur weeen nog niet eens 1 cm en werd helemaal gek. Dus gevraagd om pijnstilling en toen kon ik gelijk heen. Het lijkt mij dus, al wou je thuis bevallen, als je naar t zh wilt om wat voor reden dan, dit "gewoon" kan. Succes met je keuze!
Thuis lijkt heel fijn en vertrouwd. Maar je bent een stuk kwetsbaarder als het fout gaat. En 15 minuten is niet zo in het ziekenhuis. Dat kan in noodsituaties gewoon te lang zijn! En je kunt altijd langer onderweg zijn door file of weersomstandigheden. Verder ken ik helaas ook mensen waarbij de bevalling prima ging maar de placenta niet los kwam. Toen was het zelfs met een ambulance nog bijna te laat! Bedenk dat landelijk 60%van de vrouwen die thuis beginnen alsnog naar het ziekenhuis moet! Bij een 2e of volgende is dat minder. Poliklinisch met de eigen verloskundige is ook prima. Wel alles in de buurt. En je eigen vk. Maar geen arts te zien als dat niet hoeft.
Ik heb er spijt van dat ik twee keer in het ziekenhuis ben bevallen. Eerste bevalling duurde 3,5 uur, de tweede 2,5 uur en allebei zonder problemen. Thuis in je eigen omgeving is toch het fijnst. En bovendien had het me twee keer de kosten voor het ziekenhuis bespaard. Maar ook ik heb een man die het niet aandurfde om thuis te bevallen. Daarom bewust toch maar naar het ziekenhuis gegaan en de kosten op de koop toe genomen.
2x thuis bevallen en geen seconde spijt! Ondanks dat bij de eerste het ambulance personeel ook aanwezig was in mijn slaapkamer aangezien ik 2,5u pers weeeen had. Spuit oxytocine gehad ivm groter kans op nabloedingen, maar allemaal goed gegaan! Heerlijk daarna douchen en met je newborn je eigen bed gelijk weer in!
Met de eerste in het ziekenhuis bevallen. Was poliklinish maar is medisch geworden omdat ze in het vruchtwater gepoept had. Toen moest ik er niet aan denken thuis te moeten bevallen. ( wel gewoon een hele fijne bevalling gehad ) Nu met de 2e wil ik héél graag thuis bevallen. Lekker in mijn eigen omgeving, in mijn eigen douche/bad. In mijn eigen bed als de kleine er is. Succes met je keuze, volg je gevoel.. en niet wat andere mensen zeggen. Jij moet bevallen en jij moet er een prettig gevoel bij hebben.
Ik wilde perse thuis bevallen bij de eerste. Ging er helemaal vanuit dat dat zou gaan lukken, immers waarom niet? Het liep anders. Ik ging 2 week overtijd en moest daarom ingeleid worden in het ziekenhuis en wat was ik blij dat dat gebeurd is. Anders waren we er beiden niet meer geweest. Dat is verder niet bedoelt om je te laten schrikken of wat dan ook. Ik snap zelf de aantrekkingskracht van een thuisbevalling erg goed. Alleen was ik dus heel blij dat het niet meer mocht achteraf.
Bij de eerste poliklinisch in het ziekenhuis bevallen. Achteraf erg blij om. Uiteindelijk bleken ingrepen niet nodig/mogelijk maar het was wel drie keer op het randje en ik denk dat de vlos me anders tijdens de persweeen in de auto had gezet (ik wilde pijnstilling, hartslag van de baby konden ze niet meer vinden en vacuuumpomp). Bij de tweede kwam het geen moment in me op om naar het ziekenhuis te gaan en dat was ook een veel soepeler bevalling zonder 'enge' momenten (met name toen ze bij de eerste de hartslag niet meer konden vinden). Overigens waren wij wel bij de eerste een paar uurtjes na de bevalling weer thuis, we hadden een eigen kamer gewoon met vlos en een kraamhulp dus geen vervelende ervaring. En helaas lag ik drie dagen na mijn soepele thuisbevalling wel in het ziekenhuis maar dat is een ander verhaal... Aangezien 50% van de eerste thuisbevallingen alsnog in het ziekenhuis eindigd zou ik het er bij de eerste niet op wagen. Maar het gaat natuurlijk net zo vaak wel goed...
1x ziekenhuis wegens inleiding 1x geboortecentrum in bad bevallen wegens angst toch evt pijnstilling te willen En dan nu EINDELIJK gaan we thuis bevallen. Wat lijkt me dat heerlijk
En daarnaast beschikt een verloskundige over medicatie bij bloedverlies, kan fundusexpressie uitvoeren net als de kraamhulp. Ik zeg altijd zo, een verloskundige heeft prehistorische hulpmiddelen mee vergeleken met de hypermoderne reanimatie tafel in het ziekenhuis. Maar in theorie is het allemaal hetzelfde.
Ik wilde eerst in het ziekenhuis, toen weer thuis, toen weer in het ziekenhuis. Werd er onrustig van. Werk op een afdeling in het ziekenhuis waar we baby's binnen krijgen waarbij het fout is gegaan bij de bevalling. Baby's kunnen doodziek zijn en zelfs overlijden. Ook vanuit de artsen werd vaak ' de grap' gemaakt; je bevalt toch wel in het ziekenhuis hè. Dus ken die druk van buiten. Uiteindelijk besloten toch gewoon lekker thuis te beginnen, kijken hoe het gaat en wanneer het niet meer goed voelde naar het ziekenhuis. Uiteindelijk toch naar het ziekenhuis gegaan maar dat was omdat het een klinische bevalling werd, anders was ik thuis gebleven. Dus doe echt waar jij je goed bij voelt, je hoeft niks vast te leggen wacht gewoon het moment af. En voel je al helemaal niet verplicht om je naar anderen te verantwoorden
Twee keer thuisbevallen. Krijg al rillingen als ik aan een ziekenhuis denk dus vermoed dat als ik in het ziekenhuis had moeten bevallen het vast niet zo soepel verlopen zou zijn als thuis. Want hoe meer ontspannen je bent tijdens de bevalling des te makkelijker het gaat. ( mits er geen medische redenen zijn natuurlijk)