Oké, de mijne is vooral de schrijfwijze zoals ik al aangaf.. Hier heet onze zoontje... Jayhlen. Vaak vooral de juffen gaan de mist in en schrijven het als Jaylen. Ja ik snap het wel... Haha dus ja heb vaak gedacht misschien had ik de H er niet tussen moeten proppen..
Wat cool dat je gewoon reageert! Ik snap het inderdaad, als ik hem zou horen zou ik die H er ook niet bij schrijven. Maar ach, als jij dat mooi vind(vind) is het prachtig toch! Onze oudste heeft ook een naam waar men vaak al vraagt "met h of zonder"
Mijn moeder heeft wel spijt van de naam van mijn broertje van nu 18. Ze voelde zich verplicht te vernoemen. Hij heet (cor)Nelis. Nu zijn we eraan gewend maar heeft heel de basisschooltijd wel commentaar op zijn naam gehad.
ik vind de namen van mn kinderen nog steeds de allermooiste namen en ben er zeer trots op. Moet soms wel wennen dat ze de achternaam van mijn partner hebben en niet mijn achternaam (we zijn niet getrouwd). Ik wil niet trouwen en het voelt gek soms als ik hun achternaam noem, die niet van mij is.
Geen spijt, maar we hadden voor onze derde een jongensnaam die we beiden erg leuk vonden (en vinden, als de vierde een jongen was had ze waarschijnlijk zo geheten), maar niet aan hem gegeven omdat mijn mans directe collega zo heette. Nu werkt hij daar dus al lang niet meer, en stiekem zeggen we wel eens dat die naam echt perfect bij hem had gepast. Maar dat past de naam die hij nu heeft ook gelukkig.
Ik ben niet blij met de naam van mijn jongste. Ik vind het geen stomme naam, zelfs wel leuk. Toch vind ik het niet bij haar passen, niet bij ons passen en niet bij mijn andere meiden. Haar naam is L i l l y . Na 4 jaar ben ik wel gewend hoor maar als ik de keuze had dan had ik haar een andere gegeven (al heb ik geen idee welke haha).
Mijn middelste heeft een 'kakker' naam. Terwijl ik dat totaal niet ben (niet dat ik een aso ben). Maar het voelde een beetje vreemd om hem dan te roepen in het openbaar. Hij heeft de naam waar ik al ruim 15 jaar verliefd op was. En toch zou ik nu niet willen dat ik toen een andere naam gekozen had.
De naam die wij nu bedacht hebben voor een meisje valt in de categorie '1990/2000'. Ik vind het een prachtige naam die neigt richting klassiek en ik heb hem al heel lang in mijn hoofd, maar stel dat ik zwanger raak en we krijgen een meisje ben ik toch bang dat ik spijt van die naam ga krijgen. Misschien kiezen we uiteindelijk toch ook wel voor een andere (iets meer gangbaardere naam nu).
Ben zelf de 3de en de enige met mn roepnaam ook als 1ste doopnaam dus vindt dat wel fijn.. nu heb ik ook gelijk 4 doopnamen niet altijd handig met invullen omdat het niet altijd past De naam van onze zoon geen spijt wel zwaar geïrriteerd als t weer zo heerlijk plat Hollands wordt voorgelezen terwijl t nou niet echt de moeilijkste naam is ofzo Dus roep dan gelijk terug hoe je het wel uitspreekt
Ik heb zeker geen spijt van de namen. Er zijn wel dingen waar ik van te voren niet bij stil heb gestaan, bijv dat ze de naam van mijn dochter niet met een dubbele letter achteraan schrijven. Of dat de naam van mijn zoon vaak lletterlijk wordt uitgesproken. Op zijn Hollands zeg maar, terwijl er geen Nederlandse versie van bestaat. Maar spijt, nee. Zeker niet. Ben nog steeds trots op hun namen.
Nee geen spijt van de naam. Hij kwam 5.5 week te vroeg en we hadden nog geen naam. Wel al eerder over gehad maar geen keuze gemaakt. Die nacht wel gekozen en er bleven er 2 over. Uiteindelijk wel blij met de keuze. Het is een Engelse naam en die sommige werkelijk ook op zijn Hollands uitspreken, wel erg jammer. Gelukkig zijn er genoeg mensen die wel na kunnen denken hahaha