Ik heb na mijn middelbare school een HBO studie gedaan waar ik in 4 jaar van afgestudeerd was. Ik kon gelijk aan de bak en het leek helemaal goed te gaan. In mijn zwangerschapsverlof bleek echter dat ik steeds meer opzag tegen terug gaan naar mijn werk. Ik besloot dus om een andere baan te zoeken, maar in mijn sector is dat bijna niet te doen en zeker niet in de buurt van mijn woonplaats (moet nu al een uur heen en een uur terug rijden). Daarom besloten om mij om te scholen. Ik ben gaan nadenken over wat ik wilde en ik besefte me dat ik heel graag verloskundige zou willen worden. Dit zit al jaren in mijn achterhoofd. Het lijkt mij een prachtig beroep en ik ben al vanaf kinds af aan geïnteresseerd in de anatomie van mens en dier. Helaas is de studie alleen 4 jaar voltijd te volgen, wat inhoudt dat ik zou moeten stoppen met werken. Dit is helaas niet mogelijk ivm hypotheek. Nu ben ik begonnen met de Pabo, wat ik ook heel leuk vind, maar ik blijf maar denken aan verloskunde. Op dagen dat ik op mijn werk zit en veel tijd heb om na te denken kan ik wel janken als ik bedenk dat ik nu verloskundige had kunnen zijn als ik na de havo wist wat ik nu wist. Zijn er meer mensen die spijt hebben van de opleiding die ze hebben gedaan of de keuzes die ze hebben gemaakt? Hoe ga je hiermee om? Ik blijf toch regelmatig na denken over "als ik de loterij win" dan kan ik stoppen met werken en die studie volgen.. Hoe schakel je die gedachten uit?
Oh dat kan ik mij voorstellen! Heb je een opleiding tot doula wel eens overwogen? Of zwangerschapscoach? Of misschien kraamhulp? Iets in die richting? Want pabo is leuk, maar toch wel heel anders.
Ik herken het helemaal, ik zou ook dolgraag een studie verloskundige willen doen maar ook hier niet mogelijk. Ook ik heb zeker spijt van gemaakte keuzes en opleidingen, ondanks dat ik mijn werk wel leuk vind zou ik dolgraag wat anders willen. Die gedachte uitschakelen lukt niet altijd, ik probeer er echter niet teveel mee bezig te zijn omdat dit (nu in ieder geval) niet te realiseren is, hoe spijtig ook. Bovendien denk ik dat er ontzettend veel mensen zijn die een verkeerde keuze qua studie hebben gemaakt, je interesses veranderen vaak en het is ook ontzettend moeilijk om op jonge leeftijd een keuze te maken.
Vlinder, kraamhulp lijkt me niet zo leuk omdat het mij niet alleen om de baby's gaat maar ook echt om de anatomie, de medische kant van het vak. Doula heb ik nog niet naar gekeken. Dat ga ik eens doen! Misschien dat dat ook wel geschikt is. Maar ik denk dat verloskundige toch altijd in mijn achterhoofd blijft spoken! Zonnebloem, ik vind ook dat we veel te jong zijn als we moeten kiezen. Ik snap wel dat het niet later kan, want wat moet je dan in de tussentijd aan opleiding doen. Maar als je van de Havo komt ben je 17 en weet je eigenlijk nog niks van de wereld en wat er allemaal mogelijk is. Toen ik 17 was had ik nog nooit over het beroep verloskunde gehoord. Helaas komen de meesten er vaak te laat achter wat het beste bij ze past. Er zijn maar weinig 17 jarigen die precies weten wat ze willen en daar 10 jaar later nog gelukkig mee zijn.
Jep hier hetzelfde. Na de havo een mbo4 opleiding gedaan zomaar lukraak gekozen. Eeuwig zonde dat ik geen hbo heb gedaan. Ik wilde 3 jaar geleden ook heel graag de studie verloskunde doen maar idd was dat praktisch en financieel geen optie. Ik heb toen opleiding kraamverzorgende gedaan. Voelde op dat moment als second best en hoewel ik het prima naar mn zin heb zal die verloskunde altijd wel blijven kriebelen.
Hier spijt gehad van de studie, het paste totaal niet bij mij. alleen heb ik er voor gekozen om me wel te laten omscholen.. met studiefinanciering en een studielening was er financieel toen in ieder geval wel het een en ander mogelijk.. Ik denk dat je er altijd mee in je hoofd blijft zitten.. heb je alle mogelijkheden bekeken om weer te gaan studeren? Qua studieleningen bijv? Die zijn vrij voordelig en de moeite waard voor omscholing. En je krijgt vaak ook nog wel wat terug van de belasting. Heb je op de opleiding gepraat? Misschien kan je er 1 of 2 dagen naast blijven werken? (geen idee he, ik ken de opleiding niet. Ik werkte er naast op zaterdag en 2 avonden bijv, had een studielening en kon zo het minimale betalen wat nodig). Is de opleiding mogelijk in verlengde weg? Dat je er 6 jaar over doet maar dan bijv 2 dagen per week of 3 blijft werken?
Ik begrijp dat het nu niet mogelijk is om verloskunde te gaan doen. Maar als dat blijft spoken... is het dan wel verstandig om nu tijd, energie en geld te steken in de pabo? Want ook als je dat gaat doen, blijf je misschien verlangen naar iets anders. Zou het niet verstandiger zijn om nu juist met je huidige werk proberen te sparen en af te lossen op de hypotheek. Eventueel de tijd die je bespaart door niet te studeren, gebruiken om extra geld te verdienen. En dan over een paar jaar als de hypotheeklasten omlaag zijn, je droom waarmaken.
Op de website van Doula.nl staat aangegeven dat een doula bijna nooit volledig hiervan kan leven en dat ze er altijd iets bij moeten doen. Daarnaast zijn ze er eigenlijk alleen voor de mentale ondersteuning tijdens de bevalling en heeft het niets met de medische kant te maken. Dus dit is helaas ook geen goed alternatief. Pandavliegen, ik heb gekeken naar de mogelijkheden, maar ik ga er qua inkomen zo erg op achteruit dat ik mijn hypotheek niet meer kan betalen dan. Daarnaast zou ik 3 dagen extra kdv moeten betalen omdat ik dan 5 dagen in de week naar school moet/stage moet lopen. Het is dus helaas echt niet haalbaar tenzij ik de loterij win. Tenzij iemand nu met een geniaal idee komt waar ik nog niet van wist zal ik helaas altijd met de "had ik maar" gevoelens moeten leven. Hoe meer ik erover na denk hoe moeilijker ik het vind.
Tupp, mijn werk wat ik nu doe daar kan ik niet nog 5 jaar blijven. Ik word echt doodongelukkig op mijn werk dus vandaar dat ik iets anders wilde gaan doen. Ik heb nu een baan waar eigenlijk geen werk is. Ik zit hier dus te wachten tot het weer tijd is om naar huis te gaan. Dat is zo ongelooflijk deprimerend! Begrijp me niet verkeerd hoor, de Pabo vind ik ook echt wel leuk. Maar als ik weer one born every minute zit te kijken dan denk ik, was ik dat maar. Dus dat blijft toch echt mijn droom.
Ligt dat trouwens aan de functie of gewoon aan het bedrijf? Ik heb een nieuwe baan en hier ook ontzettend weinig te doen, terwijl ik bij mijn vorige werkgever (zelfde functie) het licht uit mijn ogen heb gewerkt en geen tijd had voor pauzes.
Herkenbaar hoor, ik wist toen ik van school kwam ook totaal niet wat ik wilde en ben toen een opleiding in de detailhandel gaan doen. Daar ben ik nu naar 15 jaar wel klaar mee. En ben aan een andere studie begonnen, als pedagogisch medewerker. Maar ik heb de luxe dat mijn man het prima vindt dat ik studeer en we mijn inkomen niet nodig hebben.
Dat ligt aan de functie binnen dit bedrijf. Het is een functie die vanuit de wet verplicht is maar die het bedrijf eigenlijk niet nodig heeft omdat het een heel klein bedrijf is. Deze functie in een ander bedrijf zou waarschijnlijk flink aanpoten zijn, maar in mijn sector zijn bijna geen vacatures.
Ik heb pabo gedaan. Heel veel spijt van! Elke dag nog. Ik doe nu een hbo opleiding naast mijn werk en ben heel blij dat ik weet dat ik ooit weg kan uit het onderwijs. Als ik dit had geweten had ik gelijk die andere opleiding gedaan... maar ja... dat wist ik toen nog niet. Ik ben nu op t punt beland dat ik bijna stage moet lopen, dat is wel een dingetje maar dat gaat me zeker lukken! Ga bij jezelf te rade of dit echt is wat je wilt. Waarom anders doorzetten!? En dat ik de pabo niets vond wil niet zeggen dat jij het niets vindt natuurlijk. De pabo was niet het probleem maar het werken nu op zich is echt niet leuk meer in mijn ogen.
Zijn alle 'mogelijkheden' uitgeput qua deeltijdstuderen? Het is nergens mogelijk om verloskunde deeltijds te studeren?
Puzzelstukje, waarom vond je het werken niet meer leuk? Ik doe nu iets meer dan een half jaar de pabo en ik loop natuurlijk stage. Tot nu toe vind ik het heel leuk. Ben benieuwd waar jij dan tijdens het werk tegenaan liep. Misschien kan ik mezelf dan tijdens de studie alvast voorbereiden. Nescio, in Nederland is de opleiding verloskundige niet in deeltijd beschikbaar, alleen voltijd en 4 jaar lang. In België is de opleiding wel in deeltijd maar dat is bijna 2 uur rijden voor mij. Dus dat is niet haalbaar.
Ik vind het trouwens heel lief dat iedereen met me mee probeert te denken! En ik ben ook "blij" dat ik niet de enige ben die het zo voelt. Het ligt dus gelukkig niet alleen aan mij.
Helaas is dat dus ongeveer 2 uur rijden. Dus helaas geen optie. Ik heb wel mijn vk praktijk gebeld waar ik ingeschreven stond toen ik zwanger was van mijn dochter. Ik heb ze uitgelegd wat de situatie is en gevraagd of er een mogelijkheid is dat ik bij hen een dag meeloop zodat ik iig kan zien of dit beroep echt zo fantastisch is als ik denk. Stiekem hoop ik dus dat ik een dagje mee mag kijken en dat ik het dan helemaal verschrikkelijk vind! Maar ik ben bang van niet.
Hoi Freddel Herkenbaar, jouw gevoel van heel graag een ander vak willen gaan uitoefenen. Zou verpleegkundige iets voor je zijn? Aangezien het medische je juist aanspreekt. Wat ik ook weleens gehoord hebt is van kraamzorg die juist de bevallingen begeleidt. En dat ze dan juist andere kraamverzorgsters in dient hebben die de zorg thuis daarna doen. Zou dat iets zijn? Wat ik je wel wil meegeven over wat je nu doet (pabo); een tweede Hbo studie in onderwijs of zorg na een andere Hbo in de zorg of onderwijs gaat heel, heel veel meer geld kosten want je betaalt instellingscollegegeld (duizenden euro's per jaar). Dus denk er goed over na wat je hiermee in de toekomst wilt. Ik hoop dat je je weg vindt!
En nee het ligt zeker niet aan jou dat je zo graag een andere richting op wilt! Ik hoor het zó ontzettend vaak in m'n omgeving (omdat ik het zelf vaak bespreek met mensen, me ook aan het oriënteren ben op omscholing) Uiteindelijk zijn er maar weinig die de stap écht zetten. Heeft ook lang niet altijd met lef te maken. Er zijn gewoon ook heel veel praktische struikelblokken die je tegenkomt!