Heel herkenbaar! Condooms gebruiken wilt hij absoluut niet. Mannen grrr.... hahah! Wij zijn er ook al een tijdje mee bezig het is niet iets van de laatste dagen. Voorheen zei hij altijd het komt wanneer het komt! Alles op zijn tijd, wilde er ook absoluut geen datum aan vast pinnen.
Als jij je spiraal wilt laten verwijderen, dan doe je dat. Begrijp niet dat je om zoiets toestemming vraagt van je partner. Ik ben zelf aan de pil maar als ik daarmee wil stoppen, dan doe ik dat. Het is jouw lijf en jouw vorm van anticonceptie. Ik zou het mededelen en wat hij ermee doet is zijn keuze. Een condoom is een kleine moeite als hij nog zo graag 2 maanden wil wachten
Zonder alle reacties gelezen te hebben geef ik ook even mijn mening. Je spiraal laten verwijderen zonder dat hij het weet vind ik not done (jij volgens mij zelf ook). Echter, na verwijdering duurt het soms even voor alles weer op de rit is. Het argument dat hij geen condooms wilt gebruiken vind ik nogal neerbuigend? Dus jij moet dan maar aan de hormonen (want dat is een spiraal ook) en je wensen aan de kant zetten? Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik had als volgt gehandeld. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik nogal een b*tch kan zijn, zeker als het gaat om MIJN lichaam. Ik had hem verteld dat ik volgende week mijn spiraal liet verwijderen. Raakt 'ie daarvan in paniek? Dat mag, daarvoor zijn condooms gemaakt. Die hij lekker mag dragen tot 'ie wel klaar is voor de grote stap.
Hier even mijn verhaal; misschien heb je er wat aan Ik wilde ook al eerder dan mijn vriend stoppen met de pil, uiteindelijk afgesproken dat ik begin December zou stoppen 3 maanden daarvoor waren mijn pilstrips op en ik dacht ook van goh ik stop vast. Vriend zag niet ook niet zo zitten, wilde echt graag tot December wachten. Uiteindelijk heb ik tóch mezelf eroverheen gezet, nog 3 strips gehaald en geslikt, op 1 Dec heeft mijn vriend uit zichzelf mijn pilstrip weggegooid en zijn we ervoor gegaan. Eerste paar maanden vonden we beide erg spannend, na 3x ongesteld zijn geworden zei mn vriend: deze maand ga ik raak schieten en tadaa zie onderschrift haha! We zijn ervoor gegaan toen we er samen klaar voor waren en hij is er nu echt superblij mee! Dat was die paar maandjes wachten meer dan waard! Maar voor jou nu sterkte met het wachten! Het is rot mja! Hopelijk ben je straks ook snel zwanger!
Wat leuk! Hoop dat je een fijne zwangerschap hebt. Klinkt heel stom, maar ik irriteer me momenteel aan alles wat hij doet of niet doet. Ik vindt het gewoon gemeen dat alles op zijn voorwaarden gaat. Ik moet me overal maar aan aanpassen. Hij merkt de laatste tijd ook wel dat ik vaker geirriteerd ben, maar hij snapt niet waarom! Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Aan de ene kant denk ik zet je eroverheen, maar aan de andere kant denk ik ja dag! Ik wil dit gewoon zo ontzettend graag. Ik wil gewoon dat hij zegt van bel de dokter maar in plaats van overal moeilijk over zitten doen! Wordt er echt verdrietig van! Hij snapt niet hoe ik mij voel. Ik ga het spiraaltje er niet uithalen zonder dat hij het weet, want ik wil gewoon dat hij er ook achter staat. Weet het gewoon even niet meer...
het klopt dat het haar lijf is en haar vorm van anticonceptie, maar als je een relatie hebt lijkt me het wel logisch dat je even met elkaar bespreekt/overlegd als je de anticonceptie wilt veranderen, want ALS er iets mis gaat bij de overstap van de ene naar de andere anticonceptie en je raakt daardoor ongepland zwanger dan wil je toch wel graag dat je partner ook voor dit kindje kiest of niet???? Stel: TS verwijdert spiraal en zegt dit niet van tevoren of deelt het gewoon even mee. Ze raakt voor september zwanger, dan zal haar partner er stellig van overtuigd zijn dat ze dit expres heeft gedaan en voelen dat hem een kindje opgedrongen wordt. Dan kunnen er een aantal dingen gebeuren. 1: partner blijft na een hele moeilijke periode en alles komt goed alleen zal hij zich altijd blijven afvragen of TS dit expres heeft gedaan 2: partner gaat bij TS weg 3: partner wil dat het kindje weg gehaald wordt 4: partner is blij na de schrik en er niets aan de hand optie 4 is natuurlijk het mooiste, maar de kans is groter dat er een kink in de kabel komt. Ik vind anticonceptie een kwestie van vertrouwen. De man vertrouwd er namelijk op dat de vrouw ook daadwerkelijk de anticonceptie gebruikt zoals voorgeschreven. Net zoals de vrouw er op vertrouwd dat als je alleen condooms gebruikt dat de man er geen gaatjes in heeft geprikt of andersom natuurlijk hahaha. Dus als er daar iets mis gaat en je zit in een situatie waarvan de 1 nu al kindjes wilt en de ander pas over een bepaalde periode en er gaat dan iets mis waardoor de vrouw zwanger is geraakt, dan zou mijn vertrouwen geschaad zijn. Toen wij alleen condooms gebruikten en vriendlief opeens begon met voor het zingen de kerk uit (omdat we allebei eigenlijk een hekel hebben aan condooms) heb ik meteen tegen hem gezegd....hoe groot mijn wens ook was voor een kindje....je weet dat ik hier ook zwanger van kan raken he...en dan wil ik niet horen dat je het niet wilt of dat het mijn schuld is etc...toen keek hij me recht in de ogen aan en zei ja dat weet ik en als dat gebeurd dan is het goed...toen vond ik het ook prima, maar wilde het wel gezegd hebben en geen verwijten achteraf horen
Eerlijk.. Ik vind dat jullie samen die datum afgesproken hebben, dan ga je dat nu niet veranderen omdat je nu niet meer kunt wachten, tenzij je allebei niet meer wilt wachten. Natuurlijk kan hij ook zeggen 'prima, gebruiken wij condooms', maar jullie zijn samen tot die datum gekomen (tenminste je stemde er mee in). Leg hem uit dat je je niet fijn voelt bij het spiraaltje, waarom je hem eruit wilt en dat jullie dan tot september condooms kunnen gebruiken, maar dat je hem er echt zo snel mogelijk uit wilt hebben. Lijkt mij een prima compromis, maar als hij het echt niet ziet zitten kan 'pushen' ook de verkeerde kant op werken natuurlijk. Dus ik zou het gesprek nog eens open en eerlijk aangaan.
Hij weet al sinds het begin dat ik moeder wilde worden en dat ik een hele grote kinderwens had. Eerst kwam het verhuizen ertussen, daarna vond hij dat ik een vast contract moest hebben, nu is het vanaf januari al dat ik in september het spiraaltje eruit mag halen. Ik wil dit gewoon ontzettend graag! Ben er echt iedere dag mee bezig! Ik zie alleen maar zwangere vrouwen om mij heen en dat maakt mij gek! Ik snap ook wel dat ik daarmee ingestemd heb en dat ik mijzelf eigenlijk daaraan moet houden, alleen was ik het er niet mee eens. Dat hele september gedoe was een eerste teken vanuit zijn kant! Hij snapt niet en wilt het niet snappen dat het nog eens best lang kan duren, vandaar dat ik het er gewoon uit wilt hebben. En wat daarnet terecht werd gezegd, ik moet mijn lichaam volstoppen met hormonen maar hij wilt er niks aan doen. Nu klinkt het net alsof wij een hele rare relatie hebben, maar dat is niet zo hoor. Paar weken geleden zei hij ook ja misschien moeten we eerst een huis gaan kopen voordat we aan kinderen beginnen. Het is steeds iets anders. Ik hou van hem en wil echt kinderen met hem... Maar ik heb nu echt het gevoel dat ik deze grote wens voor hem vooruit moet schuiven en dat wil ik niet. Wat als hij in september zegt dat hij nog wat langer wilt wachten, wat dan? Ik ben ook harstikke bang dat ik dalijk geen kinderen kan krijgen of dat hij geen kinderen kan krijgen. Heb ook een vruchtbaarheidstest voorgesteld, maar dit wilt jij pertinent niet!
Misschien is zijn wens niet zo groot of misschien zijn angst voor het onbekende juist wel enorm en schuift hij het mede omdat hij weet hoe graag jij het wil, steeds vooruit? Daarom is een open en eerlijk gesprek, zonder verwijten, gewoon sowieso een goed idee. Kijken hoe hij er in staat, of jullie per september dan echt voor een kindje gaan, hoe zijn gevoel hierbij is etc etc. Je kunt best om die eerlijkheid en openheid vragen, want jouw kinderwens is enorm belangrijk voor jouzelf.
Vind dat je nu wel een beetje aan het doordraven bent.... Een vruchtbaarheidstest? Waarom zou hij dit willen doen? Zoals je het beschrijft is hij er simpelweg nog niet klaar voor. Dat is uiteraard superkut als je er zelf zo aan toe bent, maar hoe harder jij pusht hoe meer hij zich wellicht gaat afzetten.
Hij maakt altijd 'grapjes' dat hij traag zaad heeft! Ja als hij dat soort dingen zegt... Ga ik wel een beetje twijfelen
Goedenavond dames, Hij is over. Ik heb met mijn partner gepraat en gezegd dat ik toch heel graag mijn spiraal wil laten verwijderen, ook omdat ik mijn lichaam de tijd wil geven om te herstellen. Hij staat hier nu ook achter. Morgen ga ik een afspraak maken bij de dokter. Kan ik nu al beginnen met foliumzuur slikken, iemand zei dat in deze topic!? xxx
Dat kan je zeker doen. In plaats van foliumuur kan je ook een vitamine preparaat gaan slikken voor vrouwen met een kinderwens. Daar zit ook foliumzuur in.
wat fijn dat je zo goed met hem hebt kunnen praten en er ook nog een gewenste oplossing uit is gekomen! Het beste is om een maand voordat je begint te proberen met zwanger worden te beginnen met foliumzuur. Dus je kunt al prima beginnen. Ik zelf heb van tevoren foliumzuur en de aanbevolen dosis vitamine D geslikt. Op het moment dat ik wist dat ik zwanger was stapte ik over over dagravit mama en baby en visolie capsules
Maakt het nog uit welke foliumzuur je slikt? Zit daar verschil in qua merk? En vitamine D? Is dat door je huisarts aanbevolen? Ik zat net wat rond te speuren op internet, bij de kruidvat verkopen ze foliumzuur tabletten met vitamine D erin, is dat een goede? Heb ook die van VSM puur mama zwangerschap gevonden, maar is dat voor als je al zwanger bent, of ook voor als je zwanger wilt worden? -x- x
Wat fijn dat je goed hebt kunnen praten! Joepie nu de spiraal er gauw uit! VSM puur mama heb ik altijd geslikt en daarbij visolie capsules omdat ik geen vis eet, ik heb me laten vertellen dat vsm beter is als Davitamon omdat dat een natuurlijkere versie is en dus niet synthetisch bij synthetische medicijnen word er niet alles door je lichaam van opgenomen