Ik ben gezegend met 2 lieve kindertjes. Ik besef mij ook dat ik daar erg veel geluk mee heb gehad. Maar het voelt nog niet af. Mijn hart zou nog een 3e kindje willen, maar mijn verstand vraagt zich dat af. Wij hebben een groot huis, dus ruimte is geen probleem. Kunnen we het financieel wel aan. Misschien nu wel, maar wat doe je als je straks 3 studerende kinderen hebt? Grotere auto enz. Het lijkt wel of de samenleving ingesteld is op gezinnen met een even aantal. Hiernaast vraag ik mij af wat we het gezin aandoen. We hebben nu 2 gezonde kinderen. Waarom zou ik het lot tarten om voor een 3e te gaan. Voor hetzelfde geld heeft het kindje straks gezondheidsproblemen en dan zadel ik mijn andere kinderen er ook mee op? pffff en toch zegt mijn hart dat ik het moet doen. Waar komt dat gevoel nou vandaan dat 2 gezonde kinderen niet genoeg is? Waarom kan ik daar geen genoegen mee nemen? Herkenbaar??
Ik snap je punt wel, maar heb zelf nog geen kinderen. Ik weet niet hoe oud je momenteel bent, want dat klinkt nu als je grootste probleem? Gezien de leeftijd van je kinderen zou een derde zeker nog kunnen. Mijn broertje en ik zijn altijd erg welkom geweest aan ons veel jongere zusje (7 jaar jonger). Als je zorgen uit gaan naar de gezondheid van de derde zal er altijd een onvoorziene factor zijn die je nooit kan uitsluiten. Zelfs als je kindje gezond geboren wordt kan er in het leven iets gebeuren met deze gezondheid. Als je hart uitgaat naar een derde en die van je partner ook (en jullie leeftijden en het toelaten) zou ik je hart volgen.
Ik ben nu 32 en niet alleen de gezondheid van de kindje speelt, mee, maar is wel belangrijk. Ik weet ook dat dat factoren zijn die je niet in de hand hebt. Wij zijn thuis zelf met drie kinderen en mijn vriend komt uit een gezin met 3 kinderen, dus ik denk dat het verlangen daar vandaan komt. Wel heb ik besloten om pas serieus aan een 3e kindje te denken als de oudste naar de basisschool gaat, of op de basisschool zit als het kindje komt. Er zit niet veel tussen mijn 2 kinderen en dat vond ik toch wel erg zwaar.
Wij hebben ons hart gevolgd en ik heb nog geen moment spijt van deze zwangerschap! Ik kijk zo uit naar haar geboorte! Ze is zo super welkom! Ik heb er ook ff over moeten nadenken maar mijn hart won gewoon op een dag!
Mijn schoonzus heeft drie prachtige dochtertjes, kort na elkaar. Past prima in de auto, hun huis is ook groot genoeg, en als het eens een keer moeilijker is omdat het er drie zijn, dan lost het zich altijd wel op. Volg je hart! Je hoopt altijd op een gezond kindje, maar niemand kon jou ook garanderen dat je tweede gezond zou zijn, nietwaar? Succes met het maken van je beslissing!
hier in exact hetzelfde schuitje. Ben nu paar maanden gestopt met de pil en zien wel hoe het gaat. Man twijfelt af en toe en ik ook soms wel. Inderdaad met hoe het later financieel zou zijn en ook dat je nu 2 gezonden kinderen hebt ed. Maar mijn hart heeft al wel gewonnen. Of het lichamelijk verstandig is, is ook wel een factor, maar ja. Ben nu in betere conditie dan bij de vorige 2 zwangerschappen. We gaan er nu voor en zien wel hoe het gaat.
Ons eerste kindje had een vrij ernstige afwijking. Bam een van je grootste angsten werkelijkheid. Hij heeft 1 jaar bijna continu in het sophia gelegen en het 2 e jaar veel opnamen. Tot zijn 6e jaar heeft hij snachts aan de monitor gelegen. MAAR het is een pracht kind en als een van je grootste angsten werkelijkheid wordt is het altijd anders dan waar je bang voor bent. We hebben ons er doorheen geslagen zonder veel kleerscheuren. Dus ik zeg altijd gezond of niet het komt zoals het komt en we houden ervan, we gaan. Nu voor de 5 e (de rest is trouwens helemaal gezond) mijn mening is dat je de andere kinderen niets aandoet mocht er iets mis Zijn, dan zullen ze leren om daar mee om te gaan, kinderen zijn heel flexibel. Ik weet dat veel mensen mijn mening niet delen maar goed zo heb ik het ervaren. Dus mijn advies open en eerlijk wil je er alleen een bij als het zeker gezond is zou ik de kans niet wagen maar als de wens er is zul je ongeacht wat je weg vinden en er van houden. Tegen mij zrggen heel veel mensen nog een!! Je moet blij zijn met 4 gezonde..... Nou nee dat gaat voor mij niet op snappie. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.veel succes!
Mijn zoontje is gezond geboren. Onlangs is hij gediagnosticeerd met autisme. Het is pittig hem op te voeden, maar ook een heerlijk vrolijk en snel tevreden mannetje. De tweede, mijn dochtertje, ook gezond geboren. Na 2 weken op de ic terecht gekomen met het RS virus. Een heftige en spannende tijd. Gelukkig helemaal goed gekomen. Ik wil er ook maar mee zeggen, er kan altijd van alles gebeuren. Met alles loop je een risico, maar je krijgt er zoveel voor terug. Wij hebben om exact dezelfde reden getwijfeld, dus ik snap het helemaal. Als de 3e een zorgenkindje is, heb je minder aandacht voor nr1 en 2. Maar uiteindelijk komt alles altijd wel op zn pootjes terecht. Er zijn zoveel onvoorziene dingen in het leven. Ik zou zeggen doe wat je gevoel zegt! Hebben wij uiteindelijk ook gedaan (gaan nu voor nr 3)
Bedankt voor jullie reacties! Ik denk ook dat we uiteindelijk wel gaan proberen voor een 3de kindje het hart wint het wel vaak. Maar nu nog niet, even nog genieten van de twee boefjes haha