Hier waren we "onverwacht" zwanger van ons vierde kindje, ik plaats het tussen haakjes want we zijn gewoon niet veilig geweest een keer Nu zou ik toch graag nog een vierde kindje willen maar mijn man niet. Hoe ga je er nu mee om.... Ik vindt het toch best moeilijk. En dat ik dan nu eigenlijk gewoon hartstikke zwanger had moeten zijn helpt ook niet...
Ik zit niet in jouw situatie, maar wil je toch even sterkte wensen. Ik begrijp je verdriet zo goed. Je hebt even van dat vierde wondertje mogen genieten, en ineens moet je het weer afgeven. Logisch dat je gevoel en wens alleen maar sterker wordt. Zit een vierde er echt niet in bij je man? Of voorlopig sowieso niet? Het lijkt me enorm moeilijk om je erbij neer te moeten leggen, terwijl je hart vraagt om nog een kindje. Ik heb geen tips voor je, maar hoop écht dat jullie er samen met een goed gevoel uit gaan komen. Liefs!
Ah heel erg lief je reactie meis.... Tja of het nooit gaat gebeuren weet ik niet.... Ik geef het wel eens aan dat ik eigenlijk nog heel erg graag zwanger had willen zijn nu. En dat ik het heel erg vindt... Maar hét gesprek van ik wil nog graag een vierde nee dat durf en kan ik nu gewoon niet... Stom eigenlijk maar ik durf dat niet. Maar hij weet het wel. Hij zei tegen mijn schoonzusje toen ik aangaf graag 4 kindjes te willen dat er geen vierde ging komen, dat 3 kindjes de afspraak was. Maar we hebben nooit echt gezegd hoeveel kindjes... Ik heb altijd graag zeker 2 gewild en toen nog graag een derde en dat was al een dingetje want hij vond schijnbaar 3 genoeg... Dus ja....hij heeft wel gezegd dat er geen vierde kindje bij kwam daarna. Ik vond het toen wel prima zo... Ik ben niet zo van het plannen. En nu gebeurde dit en nu wil ik nog zo graag, juist doordat het fout is gegaan, ik vond het stiekum toch wel leuk. Maar ja ik moet me erbij neer gaan leggen maar ik wil dat natuurlijk helemaal niet
Heej meis erg jammer hoor... hoe reageerde hij toen de 4de toch op komst was hij wel blij toen ?? Misschien dat het toch ergens is gaan kriebelen... En wat is zijn rede voor 'nee' toch niet alleen dat er niet meer dan 3 kwamen?? Ik hoop voor je dat hij zich nog bedenkt! sterkte !
Ja het was even slikken toen we ontdekte zwanger te zijn en voordat hij echt blij kon zijn was het helaas alweer voorbij. Maar we gingen er gewoon voor ... om nu te zeggen dat hij superblij was nee. Maar hij zei gelijk dat het allemaal wel goed zou komen en was erg lief voor mij want ik zat maar te huilen hahahaha... Maar hij zou natuurlijk uiteindelijk net zo blij zijn als bij alle andere zwschappen... Het is een goede vent Ik laat hem maar gewoon met rust en hoop dat hij er toch over nadenkt....
Ik geloof helemaal dat die knop uiteindelijk toch wel was omgegaan. Mannen hebben eenmaal iets meer tijd nodig Ik hoop ook voor jou dat hij er nog goed over na wil denken. Weet niet of jullie nog jong zijn, en 'tijd zat' hebben, want dan zou ik ( hoe moeilijk ook) het even laten gaan. Af en toe hinten mag natuurlijk Ik hoop stiekem over niet al te lange tijd een mooie banner bij je te zien!
Heb de helft van je reactie gemist Hahaha! Stomme Iphone. Misschien een idee, om aan hem te vragen om er in ieder geval serieus over na te denken? Geef hem dan even de tijd. Ik zou sowieso aangeven dat je na jullie verloren zwangerschap juist beseft dat je je gevoelsmatig nog niet compleet voelt. Ik begrijp dat juist zo goed, en ik denk jouw man ook wel. Als hij er in ieder geval over na wil denken, maken jullie het ook wel meer bespreekbaar. Succes meid! Ik duim voor je
Thx lieverd we hebben nog wel tijd..... En hahahah klopt wel dat mannen hier natuurlijk altijd anders in staan dan wij en dan ben ik een persoon die doet en hij is zo'n nadenker helpt ook niet echt hahahaha... Ik ga het voor nu even loslaten, hij weet dat ik ermee zit want ik laat dat genoeg blijken ook.... Ik moet er soms over praten.... Anders wordt ik gek. Ik wil jullie bedanken voor het luisteren en reageren....je zijn een topper!
Lastig hoor als de ene partij er anders instaat. Mss verandert het nog als jullie binkie wat ouder wordt. Hier is het exact omgedraaid ml wil graag (over een poosje) ooit een derde... Ik pertinent niet hij laat het rusten maar heel af en toe krijg ik van "subtiele hints"
Wat ontzettend moeilijk, ik begrijp je goed. Hier was het alleen andersom, ik wilde niet meer maar mn partner wel. Heeft jaren geduurd voordat ik wél wilde. Las hierboven wel een goede tip, vragen of hij er overna wil denken en hem de tijd geven? Liefs.
Ik denk dat hij er wel soms over nadenkt ... Ik laat immers goed merken dat ik nog graag zou willen. Ik moet idd binnenkort maar eens wat duidelijker zijn hierin. Maar ja ik durf niet want ik ben bang voor zijn antwoord. Ik wil me niet erbij neerleggen Maar ik moet hem zijn mening ook respecteren natuurlijk.... Het is allemaal erg moeilijk en dubbel gewoon. En jeetje was het maar andersom ...
Wat een moeilijke situatie! Hier was ik ook al snel toe aan een 2e kindje maar mijn man niet ( al wist ik wel dat hij dit in de toekomst wel zou willen) ik vindt het erg begrijpelijk dat je gevoel na de mk alleen maar sterker is geworden! Waarom zou je niet durven? ik zou het er rustig over hebben, je gevoelens uitleggen en misschien erbij vermelden dat je nu geen ja of nee wilt horen maar gewoon een datum afspreken dat jullie hier op terug komen.. vraag hem dan naar zijn voor en tegen argumenten. . ik weet ook niet precies hoe oud jullie zijn en of de leeftijd nu mee speelt maar zie dat je laatste kindje nog jong is .. Misschien wilt hij wachten totdat jullie kindje wat ouder is? je doet jezelf te kort wanneer je dit niet duidelijk bespreekt, als je het rustig brengt zonder verwachtingen of pushen zal hij het waarschijnlijk erg waarderen.. het zijn jou gevoelens, jou verlangen en het lijkt mij fijn wanneer dit samen gedeeld kan worden.. je kan het!
Thx het is ook idioot dat ik het niet bespreek hoor. Mijn man is een lieverd waarbij ik dat zeker kan doen we zijn 31 en 33 dus we hebben nog tijd... Het is gewoon dat ik zo'n schijterd ben dat ik het niet vraag. Ik voel me haast schuldig dat ik dit allemaal voel....
Je mag je niet schuldig voelen hoor! Gevoel is gevoel, en dat zit nou eenmaal heel diep. Is het niet zo, dat als jullie het bespreken, je bang bent dat het definitief (nee) wordt? Want dat zou ik namelijk wel hebben, haha Ik leef dan nog liever even in die waan dat het er misschien nog wel inzit, en hij misschien overstag gaat. Misschien ligt dat bij jou anders hoor. De tip dat je niet om een definitief antwoord vraagt, maar of hij er over wil nadenken lijkt mij een goed idee Of er samen voor gaan zitten en alle voors en tegens opschrijven. Weet je waarom hij het waarschijnlijk niet ziet zitten? Drukte, ruimte, financieel? Lastig hoor meid... Ik leef met je mee!
Ja precies ik ben bang voor die nee, ook omdat ik eigenlijk wel weet dat het ook nee is Tja mannen die denken anders dan ons....en ja die denken aam ruimte enz .. Als er een vierde bijkomt moet je veel veranderen . Maar dat had al moeten gebeuren aangezien we zwanger waren. Ik zie wel wanneer het juiste moment is om dit aan te breken ... Dit doe je niet zomaar even in de avond op de bank.
Hier ook. Ik wil graag een 2e erbij (voor mijn vriend zn eerste) maar me vriend zegt dat tie nog wilt wachten helaas. Bij mik kriebelt het behoorlijk. Vooral omdat me vriend er zelf ook steeds over begint.. van ja over tijdje heb je ons wondertje in je buik.. zou toch wel leuk zijn van ons samen... en zegt ook vaak ja als het gebeurt dan is dat zo en zou het heel leuk vinden...maar als ik dan vraag of hij er klaar voor is zeg tie wil toch liever wachten. Heel frusterend...
Dit doe je mijn inziens juist wel op een avondje op de bank. Juist als je het relaxt wil houden en niet zo zwaar. Gewoon goh schat, ik merk aan mezelf dat ik dat vierde wondertje toch niet meer los kan laten sinds de mk. Ik weet dat jij niet wil. Wil je er overnadenken wat voor jou de redenen zijn om het niet te willen, dan kunnen we over een tijdje eens gaan zitten om het er dieper over te hebben zodat we weer op 1 lijn komen te zitten hierover? Zo heb ik het (voor de 2e dan) gebracht bij manlief. En erbij gezegd, dan hebben we het er weer over als dochter een jaar is. In de vakantie nadat dochter 1 was geworden hebben we nog heel wat avonden diep zitten praten en overleggen, en uiteindelijk zijn we ervoor gegaan!
Ja zoals ik het schrijf staat het er verkeerd ik bedoel alleen dat ik er een juist moment voor moet vinden.... Ik weet het het staat er allemaal kinderachtig alsof ik het niet kan bespreken maar het is toch wel moeilijk, ik heb er altijd zelf mee moeten komen bij ieder kind... Ik ben wat dat betreft echt de iniatief nemer hier thuis hahahah alleen nu durf ik niet zo goed. Mamavan1 je weet iig wel dat die dag ooit gaat komen, gelukkig ... Het wachten op duurt dan zo lang he
He Jolina,lees nu je bericht hier en zie dat het mis is gegaan,wat ontzettend kl*te zeg!! Ik was op zoek naar zo'n topic omdat ik in t zelfde schuitje zit... Ik zou heel misschien wel weer een kindje willen,maar manlief absoluut niet... Onze dochter is ook pas bijna 9 maanden,maar ik zou graag nog een kindje willen... Hele moeilijke situatie dit,veel sterkte meis!!