3 weken geleden ben ik bevallen en sinds 2 weken valt het mij op dat ik echt overal emotioneel van word. Om een paar gekke voorbeelden te noemen: - dochtertje moet zometeen een flesje hebben, krijg gewoon tranen in mijn ogen als ik daaraan denk. - vanmiddag met zoontje gespeeld op de kamer, vond dat ook al emotioneel. - oudste is vanmiddag bij schoonouders wezen spelen, kon wel huilen omdat het ineens een stuk stiller was (ookal is het druk genoeg met zoontje en de kleine meid). - van de week werd ik emotioneel omdat ik een lekker recept aan het lezen was (vond dit wel echt heel vreemd om emotioneel van te worden overigens!) - ik word emotioneel als mijn man lieve dingen verteld. Hij zegt namelijk heel vaak: ik doe de nachtvoeding wel, zodat jij lekker kunt slapen, want je hebt energie nodig voor op de dag zelf. Vind dat zo lief, maar zit dan wel meteen te huilen. Ik sta enotioneel op en ga emotioneel naar bed, terwijl ik mezelf de gelukkigste mama van de wereld voel!!! Dus denk ik dat het emotioneel van blijdschap is. Is dit normaal na de bevalling? En gaat dit ooit nog weg? Herken dit namelijk niet van na de vorige bevallingen!
Ik denk dat je misschien eens informatie moet gaan inwinnen bij de huisarts of het consultatiebureau.
Heb het ook gehad. Begon twee dagen na de bevalling, heeft twee weken aangehouden en werd langzaam minder. Lekker aan toegeven. Het moet er op de één of andere manier toch uit.
Ik had dat 6 weken na de bevalling opeens heel erg en ben nog steeds een zacht ei. Lijkt me heel normaal hoor. Komt door de horrormonen.
Waarom? Nu gaat to zich misschien onnodig zorgen maken. Komt vanzelf goed hoor, pas op het moment dat er depressieve gevoelens bijkomen en dit ook aanhoudt is dat een teken misschien aan de bel te trekken.
Oh HEEL herkenbaar! Ik ben echt geen emotioneel type maar heb weken na de bevalling gehuild om de kleinste dingen. Als mijn man iets liefs deed scvhoot ik elke keer vol, als ik een reclame zag die ging over baby's die groter worden (tranen met tuiten!), emotionele televisie, soms als ik naar de baby keek hahaha. Heel bizar, maar het word beter. Ze is nu 6 weken en ik heb af en toe al dagen dat ik een keertje niet huil
Herkenbaar ik zat bij de film home alone te huilen omdat ik het zo zielig vond dat ze die jongen waren vergeten kon gewoon voelen hoe verlaten hij zich moest voelen hahaha... een uur later kon ik dan ook weer uitgebreid lachen om mijn hormonen emo uitbarsting
Had ik ook en ik heb het nog wel eens bij bepaalde programma's/reclames. Sinds de geboorte van mijn dochter ben ik gewoon emotioneler geworden.
Oooh meis mijn dochter is bijna 3 en sinds haar geboorte ben ik een zacht ei!! Vroeger de oh zo stoere meid en nu een pussy! T is wel minder als bij de eerste weken na bevalling. En nu heb ik een zoontje sinds 9weken en is het weer net zo! En als jk mijn vriendinnen spreek merk ik dus dat zij dat net zo ervaren! Welkom in de wereld van hormonen en mama zijn Niet te druk om maken