Ik wist niet ofdat ik het hier moest plaatsen staat ie hier niet goed voel je vrij om het bericht te verplaatsen sinds wat er jaren geleden gebeurd is is mijn 'wil' naar kinderen alleen maar gegroeid zit nu in een relatie van zeker 8.5 jaar ben gewoon echt aan kinderen toe maar we zitten nog midden in een verbouwing ik wil wel hij niet hij wil nog een aantal maandan wachten tuurlijk heeft ie gelijk kind kan niet geboren worden midden in de rotzooi maar vind het zo moeilijk om er niet iedere keer over te beginnen maar kan er gewoon niet mee om gaan probeer er met goede vrienden over te praten en ze zeggen allemaal hetzelfde ik had gehoopt als ik het bij jullie kwijt kan dat ik er misschien wat rust in kan vinden blijf me zelf voor houden het kan goed tegen de tijd dat ik ga bevallen zijn we 9 maanden verder die van mij zegt ja maar stel dat ik een been breek of een motorongeluk krijg en een tijd niet aan het huis kan werken ok snap ik wel maar toch het gevoel om weer zwanger te worden is gewoon tja ik weet echt niet wat ik er mee moet
Moeilijk. Zo te zien is de een er klaar voor en de ander niet. In jou geval is het de bedoeling om samen kinderen te krijgen, dus moet hij er ook achter staan. Ik ken het wel, mijn vriend was er ook nog niet echt aan toe vorig jaar. Dus ik heb gewacht. Ik heb uiteraard wel met grote regelmaat gesproken over mijn wens en overleg gehad. In januari hebben we samen besloten spiraaltje eruit te halen en te kijken hoe t gaat. Nu zijn we zwanger!!! Maar we hebben het wel samen gedaan en besloten. Coommunicatie blijft toch the key!
ben het ook totaal met je eens daar niet van maar hij is zo bezig met die verbouwing wordt er gek van en wat dat betreft heeft ie de koppigheid van zijn vader mijn oom die komt vandaag helpen maar hij zegt ook jongen doe eerst de rest vd verbouwing dat het opschiet want zo krijg je straks zo een ruzie waar je allebei niet met opschiet en wat heb je dan
Hoi, Ik begrijp dat je wens naar een kindje heel erg overheerst. Ik ken dat gevoel ook wel hoor. Ik was er ook eerder aan toe dan mijn vriend. Ik vind wel dat je vriend gelijk heeft om een paar maanden te wachten, totdat de verbouwing klaar is. Ik denk namelijk dat dat ook veel meer rust geeft tijdens een zwangerschap. Ik ben nu zelf zwanger en merk dat er al veel tijd gaat zitten in spulletjes kopen, het kamertje verbouwen en op orde maken.... En de tijd gaat zo snel voorbij. Ik zou er niet aan moeten denken dat het huis ook nog eens op z'n kop staat..... Mijn advies is om de komende maanden het huis op orde te maken en alvast lekker dromen over de komende periode! Wie weet kan je over een paar maanden lekker genieten van je zwangerschap in een huis dat op orde is en helemaal naar wens! Groetjes, Minnie
wat babykamer betreft is vrijwel alles compleet dus dat zijn mijn ergste zorgen nog niet babykamer die ik gezien heb heb ik met goedkeuring van hem gekocht ik ben bang dat er meer speelt dan ik denk en weet gewoon niet wat niet dat ik hem niet vertrouw dat is het niet ik weet het gewoon niet en da druk maken bezorgt me zoveel stress dak iedere dag met hoofdpijn rond loop ben totaal uit mijn aprepo en toen ik zei dat ik wou stoppen met de pil keurde hij dat ook goed zeg het eens dames mis ik dan iets of wat is het
Ik weet het natuurlijk niet zeker. Maar het komt op mij over dat je vriend wel wil (ivm kamertje kopen en stoppen met de pil) maar dat hij er nog niet 100 % voor durft te gaan. Voor veel mannen is het ook heel eng en voelt het al als een enorme verantwoordelijkheid om te zeggen ja we gaan er nu echt voor. Geef hem de tijd. Ik begrijp je gevoelens heel goed. Ik wou ook eerder dan mijn vriend beginnen en kon het soms wel uit gillen van frustratie. Maar je hebt er ook niks aan als hij je later voor de voeten gooit dat hij nog niet wou en jij je zin hebt door gedreven. Samen een kind krijgen en opvoeden is al heel zwaar voor je relatie, zorg dat die niet te veel onder druk komt. Maar ja ik heb nu gemakkelijk praten. Ik weet nog heel goed dat ik me toen net zo voelde als jou. Sterkte meis.
Hoi Lennyt! Wij hebben in mei 2010 een te renoveren huis gekocht. Eens en nooit meer weer trouwens, want ik haat verbouwen . September 2010 zijn we er in gaan wonen en was het goed bewoonbaar. In december 2010 met de pil gestopt, er waren toen nog kleine dingen te doen en al het schuur en schilderwerk moest nog gebeuren. 4 weken later was ik al zwanger en toen moesten we dus alles nog schuren en schilderen. Ben inmiddels 34 weken zwanger en met verlof en heerlijk aan het schuren en schilderen . Rest van het huis is gelukkig af. Ik moet eerlijk zeggen dat ik je vriend wel begrijp. Ik ben blij dat wij alleen dit nog aan het afronden zijn. Er komt tijdens een zwangerschap al zoveel op je af dat er van verbouwen ook steeds minder terecht komt. Ik zou persoonlijk wachten tot je huis goed bewoonbaar is. Er zijn zat klussen die je als zwangeren kunt doen, maar weggebroken stenen tillen of hout naar boven slepen...daar heb je echt geen zin meer in. Overigens begrijp ik je wel heel goed. Ik had ver voor de verbouwing al willen stoppen met de pil en werd er redelijk gefrustreerd van dat mijn vriend het elke keer uitstelde. Maar in december stond hij er ook echt achter. En ik geloof ook wat hij tegen me zei: mannen kunnen nou eenmaal niet van alles tegelijk. Mijn hele hoofd staat in het teken van de verbouwing en niet van een eventuele zwangerschap.
vind het erg moeilijk zeker als je ooms hebt die er elke dag grapjes over aan het maken zijn en die van mij laat zich ook nog eens makkelijk opjutten door andere en mijn oom en pa snappen mij ook wel dus die zijn hem een beetje aan het opjagen en ik krijg later de preek na me toe gegooid en heb daar geen zin en behoefte aan wordt van alle kanten naar me toegeworpen ben het een beetje zat eigenlijk pffff
Mijn man besloot tijdens de zwangerschap dat hij de slaapkamers nog wel effe van nieuwe plafond, muurlaag, vloeren en hier en daar nieuwe stopcontacten kon voorzien.. Ik stond met 34 weken nog gipsplaten tegen het plafond te houden. Zonder problemen Maar lang niet alle zwangeren lopen nog zo fit rond met die termijn. De meesten niet als ik het zo hoor. Dus ergens begrijp ik het wel.. Misschien kun je samen een planning maken? Dat je bijv een aantal kamers afmaakt (slaapkamer, babykamer, keuken). En andere dingen iets lager op het prioriteiten lijstje zet. En dan kijkt hoeveel die eerste kamers qua tijd kosten. En dan samen kijkt, wanneer je het gaat proberen. En dan ook echt even samen om tafel, zonder gepraat van anderen. Misschien verwacht hij die paar kamers in 2 maanden klaar te hebben. Dan kun je dat nemen als startdatum misschien? Die andere klussen zijn minder erg om nog af te maken tijdens en na een zwangerschap..
Ja misschien kunnen jullie samen inschatten hoelang de verbouwing nog duurt en kun je zo besluiten wanneer jullie ervoor gaan? Je bent aan de pil? Dan kun je al voorstellen hiermee te stoppen en condooms te gebruiken.. Dan kun je vast je cyclus bijhouden en ben je dus al bezig met het zwanger worden.. Als je dan bijvoorbeeld zegt in januari gaan we er voor dan heb je echt een datum om naar uit te kijken