Sorry hoor, moet het ff van me afschrijven. Ik word momenteel echt helemaal schreeuwend gek van mijn vent :x Hij is echt mega-irritant We hebben nu 2 weken vakantie en we hebben elke dag ruzie / woorden over de meest kleine futiliteiten. Elke keer als ik ergens boos om word dan zwijgt hij me vervolgens weer een uur dood. Net bijvoorbeeld, echt stomste ruzie ever. Ik had een kraslot gewonnen en ik was dus bezig met de vakjes openkrassen. Maar mijn man vond dat ik niet constant moest draaien met dat vel, omdat het veel sneller kon volgens hem. En begint vervolgens een of ander irritant liedje te zingen constant maar flip flop flip flop over dat ik dat blad omdraai. Dus ik zeg: help me dan en onthou ff wat ik heb gekrast,dan hoef ik niet elke keer om te draaien. Maar hij negeerde me gewoon... Dus ik zeg: S, hou op... Nog steeds op gewone toon. Weer geen reactie. Dus ik zeg met stemherheffing: S, hou op! :x En nu is hij dus boos dat ik volgens hem tegen hem schreeuwde. En totaal niet voor rede vatbaar dat hij zelf ook niet echt leuk is door mij zo te irriteren door maar constant zo'n irritant liedje te blijven zingen. En de vorige keer hadden we ruzie over dat hij over de bank heen hing om de Duplo op te ruimen, met zijn bilspleet zichtbaar. Het enige dat ik vroeg was of hij misschien gewoon de Duplo op wilde ruimen, en dat negeerde hij, dus ik zei het wat spitser... Eigenlijk precies dezelfde reactie, precies dezelfde manier van ruzie maken. Het zijn elke keer maar van die stomme piep-onderwerpen waar we ruzie over hebben, maar ik kan hem momenteel echt wel wat aandoen dat hij constant zo irritant is en dan vervolgens weer een uur me negeert. Mijn moeder deed dat vroeger als ze heel erg boos was en ik heb al zó vaak gezegd dat ik me daar echt enorm onprettig bij voel. Ik weet gewoon niet meer hoe ik het tij kan keren, het is constant maar weer die irritaties over en weer, we vechten elkaar de pan uit... En als we geen ruzie hebben dan is het negeren, of ik moet maar accepteren dat hij zich als een achterlijk groot klein kind gedraagt. Soms denk ik bij mezelf misschien moeten we maar scheiden, dit komt gewoon niet meer goed. Maar ik hou nog wel heel veel van hem en als we geen ruzie hebben dan is het ook gewoon goed.... Ik heb het idee dat hem iets heel erg dwars zit maar hij wil / kan er gewoon niet over praten en doet dan maar vanalles om het te overschreeuwen... Normaal kan ik er wel tegen maar nu trek ik het ook gewoon ff niet meer
eerlijk gezegd vind ik het ook wel stompzinnige onderwerpen waar jullie ruzie over hebben...over hoe iemand een kraslot open krast en dat zn bilspleet te zien is als hij opruimt Jullie lijken wel een stel kleuters.
Heb je dit wel eens op een rustige manier uitgesproken naar je man? Dat je het ruzie maken onderling erg zat bent (zonder direct met een vinger te wijzen.)
Hier ook! Vaak wordt hij geïrriteerd of boos. "Wat doe je nu?, Hou daar eens mee op" Waarop ik reageer: irritant he als iemand dat doet. Dan weet je ook hoe het voor mij is.... Meestal valt de hint dan heel snel En inderdaad praten. Ik heb dit ook met mijn man gehad. Mijn man zat met heel veel dingen in de knoop waardoor hij snel geïrriteerd was en zelf ook irritant deed.
Mijn gedachte. Misschien moeten jullie is wat minder op elkaar gaan letten in plaats van steeds commentaar op elkaar te geven. Als mijn vriend tegen mij zou zeuren over een bilspleet tijdens het opruimen, nou dan zou er hier ook ruzie komen en mag hij het mooi zelf doen als hij het beter kan.
Daarom opent ze toch juist dit topic omdat ze genoeg heeft van de ruzies om de meest onbenullige dingen.
ja maar wat moet je daar op zeggen dan: zeur niet over zn bilspleet en zeur niet over hoe zij een kraskaart opent?? Nee ik denk dat wanneer je om zulke onbenulligheden samen constant ruzie hebt dat je je dan gewoon continue ergert aan elkaar en je ook geen goede relatie meer hebt.
Dat is dus precies wat ik me afvraag: wat hebben we nog met elkaar als het constant zo'n irritatie oplevert? moet ook wel zeggen dat ik momenteel echt enorm op mijn tandvlees loop. Veel gezeur in de (schoon)familie ook nog eens erbij. Veel te weinig slaap... Ik hou nog ontzettend veel van hem en hij zegt dat hij ook van mij houdt, maar we lijken er gewoon samen niet meer uit te komen. Vandaag was de eerste dag sinds tijden dat het weer beter leek te gaan en dan komt er opeens uit het niets zo'n *** ruzie om de hoek kijken
Was jij dat, opstartster, die een paar weken geleden een topic opende dat je man te weinig vakantie kon krijgen? Ik zou het in 't vervolg maar bij een week houden.
eh, tja. Proberen je minder aan hem te ergeren? .. ik zou je ook negeren trouwens Nou en als je mijn bilspleet ziet..
Daar ben ik het niet mee eens. Een relatie (in welke vorm dan ook, liefdes, vriendschappelijk enzo) kan in een impasse raken. Dit kan al iets heel kleins zijn, niet altijd grote schreeuwende ruzies. Maar dit kan uiteindelijk wel tot enorm veel irritatie zorgen en uiteindelijk schade geven aan de relatie. Hierdoor heb je soms iemand van buitenaf nodig om dit te doorbreken. Iedereen kan in een impasse raken, door spanning die van buitenaf in werkt op de relatie. dat hoeft niet te zeggen dat het direct een slechte relatie is. Je hoeft daar ook zeker niet altijd profesionele hulp voor te hebben, maar zoeits als even je hart luchten op een forum en advies inwinnen kan al heel goed helpen.
Miss even iets los van elkaar doen? Zodat je niet 24 uur per dag op elkaars lip zit. Of juist iets gezelligs doen met zn 2tjes/ jullie gezinnetje.
Ja, klopt, dat was ik... @mimi83: ik zou dolgraag met mijn man erover willen praten, maar als we gaan praten dan heb ik constant het gevoel dat hij het alleen maar zo snel mogelijk achter de rug wil hebben en mij dus overal gelijk in geeft en zich verder totaal voor me afsluit. Het is allemaal zo zwart wit voor hem, in zijn ogen is het óf zijn schuld óf de mijne.... We kunnen nooit eens praten over wat er nou misgaat in de wisselwerking en wat we beide beter kunnen doen En zelf ben ik ook een bosje vlooien. Ik ben ook best pittig, erg emotioneel en ik kan moeilijk rustig blijven als ik me ergens aan erger... Maar zelfs als ik mijn excuses aanbied dan alsnog worden die nooit geaccepteerd, hij blijft dan maar zwijgen en kortaf antwoorden. En daar kan ik dus echt niet tegen. Hij ontkent dan dat hij boos is, maar ik heb het zó vaak meegemaakt met mijn moeder dat ik "de silent treatment" kreeg dat ik daar echt niet meer mee om kan gaan.
Ga deze week eens lekker samen uit eten! En lucht je hart! Als je op een "openbare" plek bent gaat dat vaak wat gemoedelijker omdat je dan niet kan schreeuwen. Nou ja kan wel maar staat zo gek ! Ik heb ook een vent die soms heel irritant is. Hij kan bijvoorbeeld mij het gevoel geven dat ik vaak boos ben. Al weet ik zelf wel beter dat is gewoon spiegelen op dat moment. Owh en die bilspleet.. Herkenbaar. Ik zeg altijd hey bouwvakker! Lekker kontje! Dan moppert ie wat en trekt z'n broek op. Heb hem ook wel eens een riem gegeven met de opmerking: hier schat.. Is beter..
ik zeg ook niet dat iedereen die een dipje in zn relatie heeft er een punt achter moet zetten.....zeker met kinderen erbij zal ik wel de laatste zijn die dat zegt...maar je ergeren over zulke dingen lijkt mij toch geen gezonde situatie...
Ow pff. Vreselijk vervelend zulke (onzinnige) ruzies! Dit is gewoon echt een communicatie probleem. Je schrijft een paar keer dat je nog van hem houdt en om deze reden scheiden dat zou wel heel fout zijn. Jullie moeten beide leren communiceren (anders kan het wellicht met een volgende partner weer mis gaan). Zoek eerst eens een moment (miss wel het beste buitenshuis? Wandelend oid) om met hem te praten. Vraag of hij het ook vervelend vindt dat jullie vaak ruzies hebben. Probeer het bij JEZELF te houden. Vertel waar jij last van hebt, wat jij graag verandert wil zien, hoe jij hieraan wil werken. Vraag wat hij wil doen en wat zijn inbreng is. Dit wordt wss een heel onwennig gesprek omdat jullie het niet gewend zijn om met elkaar te communiceren. Maar het is zeker de moeite waard. Als je dan weer ruzie krijgt om iets belachelijks dan help elkaar herinneren aan het gesprek dat jullie gevoerd hebben. Rustig blijven werkt (dus geen stem verheffen). Aangeven wat JIJ graag wil (Dus niet: Je doet het helemaal verkeerd, je draait de kraskaart blabla, maar geef dan aan wat jij wil : ik vind het fijner als de kraskaart stil blijft liggen) En buiten dat, ben gewoon eens lief voor elkaar Kleine verrassingen doen veel goeds!
Wat een rare reacties hier zeg! Mijn man en ik hadden, voor dat wij kinderen kregen, nooit ruzie. Maar jeetje, dit zijn gewoon tropenjaren! Wij hebben ook periodes dat wij ons gruwelijk aan elkaar kunnen irriteren. De laatste tijd gaat het vooral over wie nou als laatst een poepbroek heeft verschoont, nou pfff dat is toch echt wel heel erg onzinnig. Maar soms merk je dat je gewoon even langs elkaar heen leeft en dat je er aan moet "werken" om je relatie gezond te houden. Als een stel pas net een relatie heeft, en ze ruziën over de meest onzinnige dingen, dan ligt het anders. Want waarschijnlijk lig je dan gewoon niet genoeg op een lijn. Maar in deze tropenjaren met kinderen, en als je al wat langer een relatie hebt, dan is het meer dan logisch dat je dit soort periodes meemaakt samen. Daar word je uiteindelijk alleen maar sterker van. Praten, praten, praten en tijd vrijmaken om samen leuke dingen te doen. Liefde is een werkwoord!
If you can't beat them join them! Dus lekker meedoen en kijken of het een lachbui kan worden, meteen een beetje gezelligheid. Ik herken het hoor de irritaties, maar sinds ik er wat grappigs van probeer te maken is het veel leuker. En nog een paar daagjes en dan is alles weer normaal. Heeft echt met het continue samen zijn te maken.