Hallo dames... Ik zit echt met mn handen in mn haar en nu met tranen in mn ogen dit bericht te typen Ik weet het echt even niet meer. Ik heb een dochtertje van 3. Een schat van een meid. Maar met het naar bed brengen gaat het volledig mis. Net dus ook. ik zal even beschrijven wat er net gebeurde. Ik breng haar naar bed en dan poetsen we tanden. Zij eerst en daarna ik. Dan uitkleden en in bed. Maar dan wil ze bijvoorbeeld niet dat ik haar tanden poets of niet uitgkleed worden en dan gebeurd er iets waar ik geen grip op krijg. Ze wil dan niet meer naar me luisteren. Als ik haar dan op bed leg om dr broek uit te trekken, gaat ze me heel hard trappen. Op een rustige toon zeg ik dan, Niet doen, je doet mama pijn en dan mag niet. Maar stoppen ho maar. Zo waarschuw ik haar 3 keer en na 3x verhef ik mijn stem dat dit niet mag. Dan blijft ze doorgaan. Ik stop dan met wat ik aan het doen ben en zeg nogmaals dat dit niet mag. Vervolgend slaat ze mn bril van mn hoofd en als ik haar dan vastpak, gaat ze lachen. Er gebeurd dan iets bij mij waardoor ik het gevoel krijg dat ik haar ook pijn wil doen ( DIT DOE IK NIET, maar moet wel eerlijk bekennen dat ik dan echt boos wordt van binnen en dat soms denk). Het lukt me op dat moment niet om haar te laten stoppen met mij pijn te doen. Ze blijft lachen en slaan/trappen/krabben totdat ik opsta en wegloop. Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Ik heb het gevoel dat ik op dat moment geen controle heb over de situatie. En dat is echt alleen met het naar bed brengen, want verder hoef ik nooit mn stem te verheffen en kan ze onwijs goed luisteren. Wie kan me helpen. Tips zijn meer dan welkom
Hmm mja dat was bij ons vaak het geval bij aankleden en dan kun je nog dreigen met "dan ga je maar in je ondergoed mee..." Dat is bij het naar bed moeten natuurlijk lastig. Wil ze het niet zelf doen? Overigens in je ook staand d'r broek uit trekken... Dan kan ze niet liggen schoppen en als ze wel schopt... Raakt ze hooguit je been ipv je gezicht. Maar hier eindigde dat meestal in een fikse straf waar Ik me dan rot over voelde.... Maar dat zeggen we dan natuurlijk niet... En op een zeker moment is het ineens weer over. Maar ken dat nog wel ja... Dat rare getrap... Mega-irritant. Werd ik ook altijd heel boos om. Geen idee ook waarom dat erger is dan wat anders
Iemand anders pijn doen mag hier echt niet en er volgt dan ook geen waarschuwing, maar gelijk een time-out. Verder wel eerst een waarschuwing: als je me niet nu je tanden laat poetsen dan ... (geen verhaaltje voor het slapen gaan of zo). En daar consequent in zijn. Hier ook die fase gehad dat hij heel dwars was met slaan en trappen en uitlachen. Het duurde een paar weken, maar het ging over.
Eerlijk gezegd snap ik niet zo goed dat je 6x ofzo zegt dat dat niet mag... De mijne is nog klein maar dat soort dingen gaan hier echt niet getolereerd worden... Als zoiets hier gebeurd zit er gelijk een consequentie aan vast.. Zal hier iets van een time out worden ofzo(is t plan voor nu he ) Zit er wel een consequentie aan vast? Zo niet is t natuurlijk wel lekker makkelijk voor haar... Zij schopt, jij doet niks, en jij loopt vevolgens weg En zo heeft jou meisje jou pcies waar ze he hebben wil
Zelf laten doen als ze niet wil dat jij het doet. Hier ook zo'n fase dat ze alles zelf wil doen (en het nog niet lukt) Als dochter mij slaat of schopt, loop ik direct weg met de melding dat er hier in huis niet geslagen of geschopt wordt en laat haar even in haar sop gaarkoken.
Hier loop ik ook weg (dochter is nu wel die fase voorbij overigens maar zoontje gaat nu die kant op). Als ze 1 keer schopte zei ik er iets van, 2de keer gooide ik alles neer en zei dat ze het uit moest zoeken en liep de kamer uit.
Schoppen of slaan is hier echt no-go. Zodra ik alleen maar merk dat mijn dochtertje probeert uit te halen zet ik haar zonder verdere waarschuwing in haar bed. Na een minuutje of 2 huilen (van boosheid natuurlijk) ga ik naar haar toe, leg haar uit dat ze niemand mag slaan, mama niet, papa niet, haar zusje niet, niemand niet. Dan moet ze sorry zeggen en dan is het klaar. Het is hier gelukkig vrijwel nooit nodig. Maar ik zou echt niet zo vaak waarschuwen als jij nu doet, hooguit 2 keer en dan gewoon op een strafplekje zetten en weglopen.
Hier indd schoppen en slaan ook even een time out. Ik zet hem dan in zn bed of box en ga even weg. Ik zeg het 2x en zeg bij de 2e x als je nog 1x schopt/slaat mama pijn doet zet ik je in je bed/box. En als hij dat dan doet dan voer ik dat ook uit. Ik wil hem liever niet voor straf in zn bed zetten, omdat ik dat niet als strafplek wil gebruiken maar hie rkomt het gelukkig niet heel veel voor. Ik maak het altidj wel weer goed met hem door een knuffel te geven en uit te leggen dat het niet de bedoeling is om iemand pijn te doen enz. En 9 van de 10x is hij het alweer vergeten en gaat het verder goed. Ik zou proberen 2-3x iets ervan te zeggen en dan uit te voeren, anders blijft het maar dorogaan en doorgaan. En consequent blijven, ook al is het niet leuk en ben je op dat moment stom en niet lief enz enz. Op een gegeven moment gaat ze het echt wel door krijgen en weet ze dat het niet getolereerd wordt. Maar het is even dorozetten. xx
Thanks meiden...straf geven.is inderdaad niet mijn sterkste kant. Ik ga idd zoals jullie zeggen niet meer zoveel waarschuwen, maar na 2x over tot actie. en idd een consequentie. Dit doe ik wel eens maar vind het soms ook lastig om haar iedere keer maar van alles te verbieden. maar ben het helemaal met jullie eens dat dit niet kan. Bedankt voor het meedenken( ook al.weet ik dat ik.strenger moet zijn) thanks
mniert waarschuwen bij zn actie direct beet pakken en in de hoek zetten kom op zeg je moet je echt niet laten slaan door een kind van 3 ? hier sla ik ook zeker niet terug maar ze gaan direct wel de gang in of ze mogen in de hoek staan
Ik ben het eens met de andere reacties! Hier een meisje waarbij je kort en duidelijk moet zijn wat de bedoeling is: 1 waarschuwing, bij nog een keer doen in de hoek. Dit gebeurd dan 1 of 2 keer en vervolgens corrigeert ze zichzelf, haha (ook grappig om te zien!)... In jouw geval zou ik hier 1x streng waarschuwen (pak dan meestal ook wel haar benen/handen vast waar ze mee slaat of schopt) en bij weer schoppen haar desnoods met kleren in bed leggen en gaan... Hier is het dan huilen, meestal na een minuut of twee ga ik dan even terug en leg het nog een keer uit. Vervolgens helpt ze dan wel goed met uitkleden en tandenpoetsen waardoor de dag wel nog leuk afgesloten kan worden. Het zijn vaak allemaal uitprobeerfases waarbij je weer even bedenkt: oke, nu moet ik weer even heel consequent zijn!
Ze voelt aan dat ze hier de baas is over de situatie. Om dit te doorbreken moet je heel duidelijk de grenzen aan geven. Ik zou van te voren aangeven dat als zij jouw pijn doet jij haar in de hoek gaat zetten, zodat ze weet wat de consequentie is. Ook vertellen waaro je zou geen pijn mag doen. Dus zodra ze jouw schopt zet je haar in de hoek. Loop uit haar kamer en benoem dat je dat pas weer terug komt als zij klaar is met jouw pijn doen. Na 3 minuten kom je terug en vraagt of ze klaar is, zoja dan ga je verder met pyjama aan doen en zo nee dan loop je weer weg. Gaat ze toch jouw weer slaan dan zou ik dit herhalen. Maar bij het maken van een afspraak zou ik heel duidelijk aangeven dat als ze het nog 1 keer doet, zij zelf haar pyjama mag aan doen en zelf naar bed mag gaan, want dat mama dan naar beneden gaat. Wees streng en duidelijk da is dit snel weer over hoor!
Wil ze nog graag naar bed? Slaapt ze meteen? Mijn zoontje heeft me vorige week een rotschop tegen mijn neus verkocht, doet nog zeer! Maar .... Hij zat door redenen waar ik begrip voor heb niet lekker in zijn vel. Hij was obstinaat, maar wou me niet bewust pijn doen. Ik heb toen wel meteen zijn armpjes zacht gepakt, hem mij aan laten kijken, mijn stem iets verheft en even duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling is! En hij snapte het en ik kreeg een excuus. Als jouw dochter dit consequent doet, dan moet je ook consequent optreden! Weglopen vind ik echt zwak; je dochter is toch niet de baas? Hoe gaat het dan als je terug komt? Als ze graag slaapt en ze doet zo, zou ik haar dus niet meer naar bed brengen. Kennelijk vind ze het vervelend, vraag het haar maar! Met peuters van 3 kan je heel goed communiceren hoor!
@Joyce1838. Thanks. dit ga ik zeker uitproberen!!! En ze doet dit niet alleen bij het middagslaapje maar ook savonds. dus het heeft naar mijn idee niet te maken met niet willen slapen. maar ik ga zeker uitproberen wat jullie allemaal aangedragen hebben. x
Zo te lezen heb je genoeg tips gekregen om consequenter te zijn. Zelf draag ik ook een bril, en mijn dochter weet heel goed dat als ze mijn bril van mijn hoofd af trek, ik echt boos word, en dan giert ze het ook uit van het lachen. Mijn oplossing: Zodra ik merk dat ze over haar toeren wil gaan, zet ik mijn bril al af, en leg hem veilig weg. Zij kan mijn bril dan niet te pakken krijgen, ik word nog wel boos als ze zo tekeer gaat, maar anders, waardoor het wel aankomt dat ze stout is.
Klinkt als aandacht vragen. Hoe sluiten jullie de dag af? Een van ons gaat voorspoelen en de ander ruimt met zoon het speelgoed op en dan nemen we nog even de dag door. Dan beneden een lang verhaal. Dan naar boven, als we merken dat hij dan nog teveel energie heeft even springen, kietelen op bed, verstoppertje, spookje spelen. Naar bed gaan is hier ook een ritueel van ruim een uur.
Ik herken je gevoel maar wat iedereen al zegt is veel eerder al we gaan. Dan loopt het bij jou ook niet zo hoog op. Mijn oudste van 3+ heeft ook van die buien en dan krijgt hij echt een time put waar hij alleen nog maar bozer van wordt maar negeren is dan de truc. Als hij rustig is dan ga ik weer naar hem toe en leg ik uit wat niet mag en knuffelen we weer. Hij is het dan kwijt en ik ook. Als je erin blijft en blijft waarschuwen dan wordt je zelf inderdaad enorm boos
Ten eerste zou ik staand aankleden en zoveel mogelijk zelf laten doen. Een kind van 3 vind ik te groot om liggend gekleed te worden (en onhandig?). Misschien vindt ze dit zelf ook niet fijn? Daarnaast het bedritueel misschien aanpassen en uitbreiden. Als ze zelf zo lacht wil ze misschien even aandacht, energie kwijt, stoeien?? En ten slotte kom jij heel 'zwak' over in zo'n situatie. Een peuter kan alleen je bril van je neus slaan omdat jij dat toelaat! Ze kent de grens nog niet, want die geef jij niet aan.