Goedemorgen allemaal, Ik zit met een dilemma en heb graag jullie advies hierin... Mijn opa is vannacht overleden.. heb al 10 jaar geen contact meer met die goeie man of zijn familie maar goed.... Nu zou het natuurlijk het meest volwassenste zijn om mijn oma een condoleance kaart te sturen... Wat ik dan ook netjes zal doen om haar te condoleren met dit verlies... Mensen waren toch bijna 60 jaar getrouwd als het niet meer is... Maar er is ook nog een vader en stiefmoeder... Moet ik die dan ook een kaart sturen??? Ook met hun heb ik al 10 jaar geen contact.... Ik vind het maar moeilijk en lastig... Liefs Ukje
Een condoleancekaart is toch meestal meteen voor de familie? Ik zou hem richten aan familie ... en dan gewoon naar je oma sturen.
Ik zou alleen oma een kaart sturen eigenlijk. Maar ja ik ben zo géén familiemens dat ik waarschijnlijk niet de beste persoon ben om je in deze situatie te adviseren.
Tja het verhaal is natuurlijk wel dat we al 10 jaar geen contact meer hebben en dat ging niet om het laatste snoepje wat is gepakt door de ander... Er is echt onwijs veel slechts geroepen door beide en ik ben bijvoorbeeld niet meer welkom in zijn huis en hij absoluut niet meer in de mijne.... Oma tja die koos meteen partij voor haar zoon en bijna alle andere familieleden ook dus het ligt wel gevoelig... Het is niet meer dan een kaartje wat ik ga sturen het is geen verzoenpoging...
Ik weet niet (en hoef het ook niet te weten) waarom je geen contact hebt met je familie. Maar weet je soms moet je er gewoon boven staan en dat kaartje toch maar sturen met de gedachte van dat kunnen ze me dan toch al niet verwijten dat ik het niet gedaan heb.
Ja precies dat kaartje naar mijn oma kont er sowieso omdat ik wel volwassen wil zijn hierin.. het gaat om iemands verlies en mijn opvoeding gebiedt mij dan ook heel sterk dat ik dan mijn persoonlijke wrok opzij moet zetten maar moet ik dan ook mijn vader een kaart sturen dat is het meer.... Ik ga ook niet uitwijden over de ruzies en wat er allemaal is gezegd het is in ieder geval erg genoeg dat er al 10 jaar geen contact is... Maar ja in dut soort situaties hoor je uit beleefdsheids vorm in ieder geval je condoleance over te brengen...
Ik zou gewoon uit goed fatsoen beide een kaartje sturen. idd de "wijste" zijn van allemaal en een gebaar doen, het hoeft niet te betekenen dat daarmee alles vergeven en vergeten is.
Hmm. Ik heb ook al een jaar of 10 geen contact meer met mijn vader, maar als zijn vrouw zou overlijden zou ik hem geen kaart sturen, en andersom ook niet. Ik denk dat je vooral naar je eigen gevoel moet luisteren. Als jij er niets bij voelt en als het je helemaal niet zoveel doet, door wat er vroeger is gebeurd, zou ik er geen moeite voor doen. Als je het wél sneu vindt voor je oma en haar en de familie toch sterkte wilt wensen (en dan niet omdat je volwassen wilt overkomen, maar omdat je het méént) zou ik het wel doen.
Ik ben gebeld door mijn zus en een nicht had het op haar status van FB gezet.... Die heb ik dus wel al gecondoleerd... Klinkt raar misschien door die klote hormonen maar het doet me pijn dat je gewoon weet dat je niet meer "belangrijk" genoeg bent voor de familie om bij het afscheid te mogen zijn.... 10 jaar geleden hebben merendeels van de familieleden (is hele grote familie) echt definitief gebroken met mij en zonder mijn kant van het verhaal de keuze gemaakt om het verhaal van mijn vader te geloven... Bah alles komt weer boven... Juist nu ik dacht gewoon alles achter me te kunnen laten bah bah bah!!!
Ja zo zou ik het ook doen denk ik. Lastig zeg! Er heeft veel gespeeld volgens mij dan is het wel een lastige kwestie.
ik weet niet of een familielid dicht bij een kaart krijgt anders gewoon anar het correspondentie adres kaartje sturen of naar je oma voor de hele familie
Je kunt ook een gezamelijke kaart doen, maar alleen richten aan oma.. Op de envloppe tav familie (naam) en in de kaart vermelden dat je ze allen veel sterkte toe wenst.
Ik een soortgelijke situatie gehad, ik heb mijn oma nooit fatsoenlijk kunnen leren kennen door problemen in de familie ( ze had contact verbroken met mijn moeder die haar dochter is) ik kreeg het te horen van mijn moeder dat oma overleden was, ik ben wel naar de begrafenis geweest maar heb behalve de familie van onze kant waar ik wel goed contact mee hrb, niemand gecondoleerd of ook maar een blik waardig gegeven. Die kant van de familie kan van mijn part in de grond zakken. Dus ik persoonlijk zou geen kaart sturen maar ik denk dat ik je hierin geen positief advies kan geven. Gecondoleerd met je opa, lastige beslissing...
Ik zou geen kaart sturen als ik al 10 jaar geen contact meer had.....helemaal al niet uit beleefdheid.... als ik echt nog gevoel had voor mijn oma in de situatie zou ik het doen omdat ik het wil.... maar beleefdheid vind ik geen goede reden.....
Gecondoleerd. Dit zijn lastige situaties! Als jij er echt de boefte aan hebt om je medeleven te betuigen, zou ik dat doen. Je kunt dit niet over doen! Hou de eer aan jezelf. Als jij goede herinneringen en tijden hebt gehad moet je dat koesteren. Maar als jullie familie een beetje lijkt op mijn rotte familie, kun je om beide gezeur krijgen. Mijn familie is zo van; stuur je nu een kart maar kwam je vroeger nooit, dan wil je iets hebben. Stuur je geen kaart, ga je niet nar de begrafenis, dan deug je niet. (we zitten er nu middenin, mijn oma is vorige week overleden) Succes en sterkte!