jeetje ging net een stuk beter! is gewoon zo oneerlijk... hopelijk weten jullie snel meer. ik denk aan jullie
jakkes denk je eindelijk dat het iets beter gaat en daar gaan jullie weer onze gedachten zijn bij jullie!!!
nee he, wat is dit oneerlijk. Het ging net zo de goede kant op. Ik hoop zo voor jullie dat dit even een tijdelijke korte dip is en jullie meisje snel verder gaat klimmen. Die onzekerheid waar je het eerder over had lijkt me vreselijk. Niet weten wat de toekomst voor je kind gaat brengen. pfff, wat jullie toch allemaal moeten doormaken. Heel veel sterkte.
Tsjee, wat erg weer ik hoopte zo dat het beter zou blijven gaan. Maar nu weer saturatiedippen. De kaarsjes blijven hier ook aan staan voor jullie en jullie zijn allemaal vechters.. als je je kind zo moet zien.. geen woorden voor zo erg! Ik hoop voor meer duidelijkheid en dat het weer beter gaat met Romy.
Sterkte ilona! Alhoewel ik het je niet toewens , het leven met zuurstof thuis, is te leven. Het leven met saturatie meter thuis, het is allemaal wennen. Er is ook speciale kinderthuiszorg voor om jullie als ouders thuis bij te staan en te ontlasten. Het ergste zijn de ziekenhuisopname (s) en bovenal de onzekerheid! Heb je iets opgevangen over de stembanden ? Hier was kleintje in t begin zijn stem kwijt, weken hees, maar toch is zijn stem teruggekomen. Hij is erg vaak geintubeert ivm vele operaties en in totaal zeker zeven weken volledig beademt geweest, waarvan 5,5 weken achtereen. Sterkte ilona Ps bedankt voor de lieve pbtjes die ik ontving mbt mijn zoon.
Wat oneerlijk, als je net denkt dat je inderdaad een pasje vooruit doet moet je weer een stapje terug. Sterkte wederom en wat hoop ik dat jullie snel duidelijkheid krijgen en natuurlijk het liefst met positief nieuws! Ik denk weer aan jullie!
Oh wat heftig toch weer en wat vreselijk die eeuwige onzekerheid. Ilona en Boy nog maar weer heel erg veel sterkte en kracht Romy blijf vechten meiske, je kan het kleine leeuw! Kaarsje brandt weer (nog steeds)
Tranen in mijn ogen van de update en helemaal van de foto op hyves. Arm meisje. Wat lijk je mij een krachtig persoon, als ik je zo zie. Mijn respect voor jullie is groot.
Ilona, dit is werkelijk een lijdensweg voor jullie. Het vergt bijzonder veel kracht om de lichtpuntjes te blijven zien. En wat je schrijft, het verwerken gaat nu pas beginnen, de nare herinneringen aan de reanimatie... zelfs wij hier op ZP waren er stil van... Het gaat allemaal heel veel tijd vergen maar ik hoop heel erg dat jullie ooit kunnen terugkijken op deze tijd als een vreselijke tijd die toch voorbij ging. Het verdient tijd. Alles in jou als moeder is geraakt, ik kan er niet eens bij wat het allemaal met je doet. Ik wil je heeel veel sterkte wensen, een dikke knuffel. Onze gedachten gaan nog elke dag uit naar jullie lieve Romy. Hang in there...!!
Ik denk aan jullie. en hoop dat het een klein dipje is. en dat romy snel de kracht weer vind om keihard verder te vechten.