Hoi allemaal, Ik ben nieuw, maar al langer bezig met ovariële stimulatie bij lean PCOS. Na 7 maanden ploeteren en 57 (ja, dat lees je goed) dagen aan één stuk door gonal-F spuiten, kreeg ik afgelopen woensdag het slechte nieuws dat ik overgestimuleerd ben, onder sinds 5 dagen 137.5ie gonal-F. Ik mag in verband met een anatomische afwijking maar één follikel hebben, wat praktisch onmogelijk is; daarnaast is mijn team ook echt compleet verbouwereerd dat ik met mijn postuur (56kg bij 1,70m) zo'n hoge dosis nodig had. Vandaag was de opvolgecho met een follikel van gemiddeld 14.1mm, de overige 3 allemaal tussen de 10 en 13mm. Toch zijn ze bang voor overstimulatie, en moet ik stoppen met spuiten. Het meest boze ben ik nog dat mij dus 7 maanden lang verteld is dat ik 'écht niet mag overstimuleren' en maximaal 1 follikel mag hebben, en me vandaag werd verteld dat ze sowieso eigenlijk op zoek waren naar 'over'stimulatie, en dan vanuit daar de perfecte balans in dosering zou worden gezocht. Ter info, ik ben eind januari met 37.5ie begonnen en sindsdien ongeveer iedere week opgehoogd. Heeft iemand dit ooit meegemaakt? Volgens mijn eigen arts ben ik de allereerste patiënt op hun poli ooit die op een gezond gewicht überhaupt zo'n dosering nodig had, en niemand kan me echt vertellen wat me nu staat te wachten. Hoe groot schatten jullie de kans dat ik toch nog dat ene follikel kan laten rijpen? En zo niet, wat zijn dan de ervaringen? Het is echt vreselijk rot, pff..
Ik kan je helaas de hand schudden. Ook pcos (gezond gewicht) en exact hetzelfde probleem gehad. Ik heb in totaal 7x hele lange periodes gestimuleerd en van die 7x zijn maar 2 tot een eisprong gekomen. De laatste 4 rondes ook begonnen met 37.5 en opgehoogd tot uiteindelijk 125 maar dan groeide er teveel. Is de rest van je hormoonhuishouding ‘in orde’? Hier ben ik inmiddels doorgestroomd naar ivf omdat het met OI gewoon niet ging. Angstig dat het het eindstation is, maar ik ervaar het als veel minder belastend dan telkens zo lang spuiten en zover echo’s voor niets. Sterkte en als je vragen hebt, stel ze gerust!
Ik heb voor het laatst laten prikken in september, en er staat nu wel lab op de planning.. maar eerlijk, ik durf het niet echt meer aan. De vorige keer was mijn schildklier niet goed (hyperthyreoïdie, gek genoeg) uiteindelijk verklaard door mijn 180 graden omslag in eetpatroon, maar daardoor moest ik wel 'even' 2 maanden wachten voor ik kon beginnen met OI. Ik ben nu bang dat er wéér iets "mis" is en ze me laten wachten, terwijl dat niet klinisch relevant gaat zijn. Ik heb gevraagd of escape-IVF een optie is, maar daar leken ze niet zo van onder de indruk. Ik heb wel nog de hoop dat ik met een wisseldosering van 125-137.5 om de dag minder "over"stimuleer, maar het is een gok.. En dan is het nog niet eens zeker of ik überhaupt een eisprong ga krijgen/alles ver genoeg doorrijpt. Enerzijds vind ik het hartstikke kut voor je dat je mijn verhaal herkent, maar ik ben ergens wel een beetje blij dat ik niet de enige ben.. Hopelijk krijgen we allebei goed nieuws dan binnenkort!