Ik had ook een spondylolisthesis, en ben op mijn 21e geopereerd. L5 en S1 zijn vastgezet met schroeven en een cage (spondylodese). Ik had vooral zenuwpijn in één been, en geen rugpijn. Zitten was heel lastig. Ik heb na de operatie ruim een half jaar gerevalideerd, misschien wel een jaar, waarvan de eerste twee maanden echt met een bed in de woonkamer vooral liggen en af en toe een blokje om lopen. Ik heb na de operatie (13 jr geleden) nooit meer die zenuwpijn gehad. Mijn rug is sterker dan die van een gemiddelde nederlander, ik ben 100% pijnvrij. Ik kan ermee backpacken, skieën, kamperen, en draag mijn dochter van 15 kg in een draagzak op mijn rug. Alleen mijn SI gewrihcht, blijft een zwakke plek, lang staan is niet zo goed. Na een paar dagen festival voel ik het wel. Stofzuigen en dweilen vind ik ook heel zwaar voor mijn onderrug. Mijj advies als je écht veel last hebt: vastzetten! Het is een zware operatie met lang herstel, maar met fysio krijg je die wervel echt niet op zijn plek, en de kans dat je zenuwen permament beschadigen is er wel. Hoe jonge je bent, hoe beter het bot aangroeit. Na je 35e als je botontkalking krijg is dat veel lastiger. Mijn moeder had ook een listhesis en is op haar 18e gopereerd, en nooit meer klachten gehad. Ik ken via het nvvr foru meerdere mensen die al jong geopereerd zijn, dus dat kan echt wel.
Ik verbaas me erover dat dit probleem best veel voorkomt. Ik vind de operaties behoorlijk heftig...als ik het zo lees. @Jessi79: ik ben al 46 jaar dus botontkalking is al begonnen De zenuwpijn straalt bij mij ook naar 1 been uit. Wel heel fijn dat je nu alweer zoveel kan! @Dappertje Dik: hebben bij jou de spuiten wel geholpen tegen de pijn? @JChris: heb jij nu ook nog pijn....nu je je spieren goed getraind hebt? Is dat toch wel vermindert? @Lovewinnie: heftig zeg!Hoe doe je dat met twee kleine kinderen? Jij zit nu dus nog volledig in de revalidatie. Kan je zeggen dat de pijn al minder is dan voor de operatie? @Krulpeterselie: fijn dat het met je moeder de goede kant opgaat! Maar het zal dus altijd een gevoelig iets blijven denk ik
ik heb in jan 2014 een spondylodese gehad van l5s1. zoals gezegd een jaar gerevalideerd en nog ben ik er niet. maar de grootste pijn is weg. heb nu alleen nog last van mijn si gewrichten en bekken. het was vreselijk. maar be. zooooo blij dat ik t gedaan heb
De pijn is nu al vele maken minder dan voor de operatie. Heb nog wel zenuwpijn maar das dan 1/3 dagen en dan zakt het weer. Dan heb ik gewoon wat te veel gedaan waarschijnlijk. Rugpijn is verschrikkelijk . Kan niet op de bank zitten en alleen op rechte stoel. Auto rijden lukt bijna niet omdat ik dan pijn heb in linker heup en na 10 min rijden krijg ik tintelingen in been en voet. Fietsen gaat nu wel goed. Heb ik heel lang niet gekund. Mijn man heeft na de operatie 2 wk vakantie gehad en 2 wk zorgverlof. Heb die periode ook echt op bed gelegen. Daarna is hij gaan werken en moest ik de zorg voor de kinderen weer volledig op mijn nemen. Fietsen en auto rijden mocht ik niet dus was elke ochtend 30 min naar school lopen en 30 min terug. Smiddags ook weer. Daarna thuis in bed film kijken met popcorn, boekjes lezen, aan tafel gezelschapsspellen etc tot mijn man thuis was. Dan weer naar bed. Hij deed huishouden, de kinderen n werkte fulltime. Was best zwaar om dan zelf te moeten toekijken. Nu kan ik weer licht huishoudelijk werk doen. Zit momenteel in de wia maar hoop binnen 1 jaar weer aan het werkt te kunnen. Herstel gaat moeizaam maar goed huishouden en kinderen gaan gewoon door. Daardoor doe ik meer dan nu zou mogen eigenlijk. Donderdag 2e controle na de operatie en nieuwe mri. Zenuwpijn blijft sukkelen en de rede is nog onbekend. Rugpijn is iets wat waarschijnlijk altijd zou blijven
Nee.... Het zetten van de cortisonspuiten gebeurde bij mij IN de gewrichten. Het deed zo'n pijn! Tot kotsen aan toe! Daarna nog lang napijn. Heb je al contact gehad met een fysiotraingscentrum? Ik heb jarenlang shitmedicatie geslikt, van die cox2-remmers waar ik doodmoe van werd en maagzweren aan over hield. Ik voelde me de hele dag rot. Sliep veel, had chronische hoofdpijn, was niet belastbaar, enz. Toen ben ik gaan trainen met een fysiotherapeut en ben anders gaan eten: geen suiker en E-nummers meer en minder zuivel en vlees en biologisch. Toen viel ik vanzelf af en dat hielp weer voor mijn belastbaarheid en conditie. Ik kwam van mijn hoofdpijn af en werd fitter. Toen ben ik verhuisd en door het klussen en sjouwen, kreeg ik een terugval en ben toen zowel een fysiek als mentaal revalidatietraject begonnen. Daarna kregen we honden en ging ik heel veel wandelen: belastbaarheid weer beter. Vervolgens de zwangerschappen met ernstige BI met symfysiolyse. Weer gaan trainen met de fysio. Toen werd de arthrose in mijn nek ontdekt, tijd plat gelegen en aan de pijnstilling en nu train ik 2 a 3x per week zelfstandig op de sportschool, ben heel veel kilo kwijt, heb een mooie spiermassa en de pijn is te doen!!! Ik heb soms ook zenuwpijn in mijn linkerbeen en rechterarm. Dan pak ik mijn rust en na een tijdje gaat het dan wel weer. Ook ga ik naar een sportmasseur die me echt knevelt, maar het werkt wel, hij maakt het bindweefsel helemaal los. 17 jaar geleden wilden ze mijn onderrug vastzetten, maar ik ben zo blij dat dat niet gebeurd is!
@Taliaa: wat fijn dat het nu goed gaat. Bekkenpijn en pijnlijke si gewrichten heb ik ook heel erg. @lovewinnie: het is dus nog behoorlijk pittig voor je. Fijn dat je man je zo goed op heeft kunnen vangen. Wat is dat moeilijk om als moeder toe te moeten kijken he. Heel veel sterkte er nog mee! @Dappertje Dik: het ziekenhuis heeft me doorverwezen naar een goede fysiotherapeut. Hij is gespecialiseerd in orthopedische klachten. Ik hoop dat ik daar aan het goede adres ben. Ik ga er zometeen voor de tweede keer heen. Vorige keer heeft hij van alles gevraagd om een goed beeld te krijgen. Vandaag krijg ik een groot lichamelijk onderzoek. Ook ik heb overgens bekkeninstabiliteit en symfisiolyse gehad in de zwangerschappen. Op foto kan je zien dat de schaambotten scheef staan. Ik heb wel pijnstillers gekregen, maar ben ook erg bang voor mijn maag. Die is ook niet al te sterk.