Goedemorgen, Inmiddels bijna 34 weken zwanger van ons spontane wondertje. Hiervoor hebben wij jaren in de medische molen gezeten en bleken wij enkel met ICSI een kans te maken. Na de nodige hoogte en diepte punten hebben wij toch 2 prachtige kindjes gekregen die inmiddels 4 en 6 jaar zijn. Ik heb de hele zwangerschap al wat moeite om het te geloven en blijf maar met gekke gedachten zitten dat dit kindje er toch niet gaat komen. In het begin leefde ik van echo naar echo maar bleek toch steeds alles goed. Nu heb ik steeds last van allerlei doemscenario's omtrent vroeggeboorte en de bevalling. Ik kan gewoon niet geloven dat dit kindje er gaat komen na de weg die wij al afgelegd hebben. Zijn er meer meiden die zich herkennen in dit verhaal en wellicht ook zwanger zijn geworden na een medisch traject?
Ik heb geen ervaring en of herkenning, maar wou wel even zeggen wat een super bericht om te lezen en dat jullie gezegend zijn met een spontane zwangerschap!!! Kan je angst wel voorstellen en ongeloof. En eventjes geduld en dan is dit wondertje ook in jullie armen wat een heerlijke zaligheid ❤
Wauw wat mooi om te horen. Zo blij voor jullie wat heerlijk Hier zelf net positief getest Heb 3 jaar in de mmm gezeten en daarvan heb ik een prachtige zoontje van gekregen door middel van ivf Nu bijna 3 jaar verder. Op de natuurlijke weg zwanger geworden. Januari zouden we naar het ziekenhuis gaan voor opnieuw ivf.. Nu hopen dat frummel blijft plakken. Dus ik kan me zeker in beelden qua gevoel. Ook al is het nog heel pril.
Wat een heerlijk bericht om te lezen. Dat geeft de burger moed! Gefeliciteerd en geniet van de laatste loodjes! ❤️
Hey.meid Allereerst gefeliciteerd. Ik herken je verhaal zeker. Dit is al mijn 6e zwangerschap ons zoontje is door middel van iui. Voor nummer 2 ook al meerdere iui,s en meerdere bbz en nu net.voor we weer zouden starten met inseminatie bleek.ik spontaan zwanger te zijn. Dit is zo'n cadeautje dat ik ook niet kan geloven dat dit goed blijft gaan
Ik heb geen ervaring maar ik denk dat je gewoon tot dat het wondertje er is je jezelf beschermt tegen het geen waar je zo bang voor bent dat dit wondertje je niet gegund is , Maar ik denk dat dit wondertje jullie zo erg gegund is dat die ondanks dat het bijna onmogelijk was toch in jullie gezin wil komen gefeliciteerd !!
Wat geweldig dat op natuurlijke wijze zwanger bent geworden na alles wat jullie hebben meegemaakt. Ik ben zelf 6 weken geleden bevallen en herken heel sterk wat je schrijft. Het was bij mij zo vaak mis gegaan dat ik niet meer geloofde dat het bij mij ook echt goed kon gaan. De eerste 16 weken waren loodzwaar, daarna ging het beter maar de laatste twee maanden waren weer erg zwaar. Ik heb door mn traject (te)veel gelezen over war er allemaal mis kan gaan waardoor ik bang was om haar alsnog op het laatst te verliezen. Ik heb hier veel over gesproken met vriendinnen, mijn gyn en het van mij afgeschreven (blog). Ook heb ik geprobeerd veel afleiding te zoeken en mezelf gerust te stellen door te benoemen waar mn angst vandaan komt. Er niet proberen aan te denken werkte voor mij nog het allerbeste en vooral niets Googlen en bepaalde topics op deze site niet lezen. Heel veel sterkte en succes de laatste weken!
Wauw wat een wonder! Mijn eerste doorgaande zwangerschap heeft ook even geduurd en was ook bang dat het alsnog mis zou gaan. Zelfs tijdens de bevalling kon ik het nog niet geloven dat we echt een kindje kregen. Alsof er nog een addertje onder het gras zou zitten... Iets ander verhaal dus, maar kan me je angsten helemaal voorstellen. Succes de laatste weken!