En trainend lid worden? Dus enkel de voetbal trainingen doen en niet de westrijden? Wellicht dat hij dat wel leuk vind? Overigens denk ik dat met veel buiten spelen een sport inderdaad niet "nodig" is...
Het eerste deel van jouw post vind ik persoonlijk niet per se een functie van sport, dat zijn vaardigheden die je mijns inziens ook op andere manieren kunt opdoen. Sport is voor mij echt bewegen, een gezonde levensstijl, meer niet. Maar het tweede deel omschrijft goed de hoofdreden dat we twijfelen. Ik heb zelf echt een hekel aan sporten en baal daar vreselijk van. Ik heb al heel veel geprobeerd, maar haal nergens plezier of voldoening uit, vooral ergernis. Ik haal m’n beweging daarom uit lopen, fietsen en zwemmen, maar ben best jaloers op mensen die plezier halen uit een duurloop of zo. Ik had gehoopt mijn kinderen op jonge leeftijd enthousiast te krijgen voor een sport, zodat ze dat misschien ook later graag blijven doen. Maar mijn oudste heeft al zo veel geprobeerd, en na een paar enthousiaste weken komt het uiteindelijk altijd neer op geen zin hebben op de momenten dat hij moet en dan steeds die strijd. Als hij nou verder alleen zou gamen dan zou ik het een ander geval vinden en hem dwingen ‘iets’ te blijven doen, maar hij beweegt zo veel vrijwillig dat ik het daar maar even bij ga laten.
En daar heb je niet persé een echte teamsport voor nodig. Mijn jongste zit op paardrijden en dat zijn haar beste vriendinnen. En mijn oudste met dansen net zo, al voelt dat voor mij toch wel als een team
Dat 2e deel zou voor mij juist geen reden zijn. Ik ken maar weinig mensen die nog de sport doen die ze als kind deden. Juist veel mensen die als volwassene een bepaalde sport ontdekt hebben.
Ik zou het sporten niet verplichten maar wel stimuleren. Q heeft een tijdje niet echt gesport. In die 2,5 jaar zat ze wel bij de waterscouting. Inmiddels is ze bijna 1 schooljaar aan het korfballen. En ze wil dit jaar voor het eerst meedoen met de nijmegense 4daagse (4 x 30 km). Hier zijn we dus druk voor aan het oefenen. Sporten bij een sportclub vinden wij ook gaan over het sociale gebeuren. En zoals je al aan geeft, hij beweegt genoeg ook samen met andere kinderen.
Zo verloor ik juist mijn plezier in sport, ik móest overigens niks van mijn ouders, maar ik vond het ook al snel niet meer leuk als ik ergens voor mijn gevoel aan vast zat. Toen in een jaar of 16 was, heb ik me ingeschreven bij een sportschool samen met een vriendin. En toen vond ik gewoon het sporten ineens wél leuk - omdat het niet meer voelde als verplichting (ook al was het dat dus niet bij mij) en omdat er allerlei opties waren en ik kon afwisselen. Dan eens baantjes trekken in een zwembad, dan squashen met die vriendin, dan weer cardio op een crosstrainer, krachtoefeningen op toestellen, dan een tijdje groepslessen waar je gewoon op het moment zelf aan deel kon nemen etc. Dat heeft me juist het plezier gegeven dat ik eerder maar heel kort had. En nu haal ik het uit zelf hardlopen, die vrijheid vind ik zoveel fijner dan lid zijn van bv een vereniging waarbij je iedere dinsdagavond moet komen op dagen. Voor sommigen is dat een stok achter de deur, voor mij juist een soort benauwende verplichting. Ik denk dat dwingen tot sporten sowieso nooit gaat zorgen voor plezier in sporten, eerder het omgekeerde.
Daar ben ik het mee eens hoor, hij heeft ook al heel veel verschillende dingen mogen proberen omdat we het belangrijk vinden dat hij iets doet wat leuk vindt, en dan kwam hij steeds op atletiek uit. Wat hij dus ook heel leuk vindt, alleen niet meer zodra het een moetje wordt. Dus nu maar even voorlopig niets georganiseerds meer en gewoon lekker vrij bewegen na school.
Ik heb geen idéé of je bij atletiek een seizoen hebt? Heb je die wel, zou ik dat nog af laten maken onder het mom van ‘wat je begint maak je af’. Verder zou ik het dan qua sport clubjes denk ik zo laten, na al die jaren diverse dingen te hebben geprobeerd. Al zou ik zéker wel die voorwaarde stellen ja. Enige wat ik misschien alsnog zou doen is wat diverse sporten opnoemen die hij wat meer kan doen op een moment dat híj het wil/ het uitkomt ipv. op een vast moment in het weekend. Denk aan: skateboarden, skeeleren, basketbal (veldje), hardlopen, rolschaatsen oid. Zo stimuleer je het toch nog wat maar dwing je niks af.
En iets van scouting al geprobeerd? Ik hou ook niet van sporten, nu ja alleen zwemmen. Mijn dochter is heel actief, en ga toch even kijken naar kleutergym kijken met haar. Volgend jaar zwemles. En dan mag ze zelf kiezen wat ze daarna wil. Bewegen kan ook anders hè. Samen wandelen of fietsen bijvoorbeeld. Wij gingen vroeger altijd 1x per maand zwemmen in de winter en in de zomer vaker. Het gaat om bewegen en goede conditie. En hoe je dat doet/ krijgt maakt niet uit. Helaas heeft mijn dochter een schurft hekel aan wandelen En het gemiddelde wandeltempo is 1 km per uur. Op een goede dag 2
Mijn oudste heeft 3 hobbies, maar op dit moment is geen daarvan een sport. Ze heeft in het verleden wel gesport, maar is gewoon niet zo athletisch en was er na een paar seizoenen altijd vrij snel weer klaar mee. Ze is wel veel buiten en fietst, wandelt en zwemt regelmatig. Ik laat het maar zo. Ik was vroeger zelf ook niet zo heel sportief. Zolang ze maar geen bankhanger is, vind ik het best.