Heb vanmiddag een kwartier krom gelegen van de pijn, net onder mijn borstbeen aan de rechterkant. Alleen als ik voorover hing, ging de pijn iets weg. Kon niet zitten, niet liggen, helemaal niks behalve half over het aanrecht hangen. Dit samen met pijn in mn rug (schouderstreek) en steken in de schouders/armen. na de "aanval" een tijd een misselijk gevoel. Dit was rond 5-6u vanmiddag en ik voel nu nog steeds een knijpend gevoel, samen met de pijn in mijn rug. Ik heb wat gegoogled en kom op galstenen uit. Schijnbaar komt dat vaker voor na een zwangerschap. Iemand bekend met deze symptomen? Mocht het weer voorkomen, dan ben ik de h.a.p. (of heeft het evt. met plaatsing mirena te maken - gister laten plaatsen)
Uk2011, ik heb galstenen gehad en een galblaasverwijdering. Bij mij is het begonnen halverwege mijn eerste zwangerschap en ik hb er nog een jaar mee gelopen omdat ik niet serieus werd genomen. Mijn ervaring is dat het zo pijnlijk is dat je geen kant op kan. Je krijgt dus erge bewegingsdrang, die ik herken in jouw verhaal. Zelf heb ik nachtenlang urenlang door de huiskamer geijsbeerd van de pijn en ik braakte ook telkens van pijn. Het kan zijn dat het steentje doorschiet naar je darm en dan voel je de pijn weggaan. Ze kunnen galstenen met een echo vaststellen. Als je het weer krijgt moet je zeker bellen want het is hels. Oja, een aanval kan je bevorderen door gekruid eten, vet eten en caffeïne. Kijk hier dus mee uit!
Ah kijk, had nogal gekruid gegeten vanavond. Dank je voor de info. Heb volgens mij echt nog nooit zoveel pijn gehad. Het eerste wat ik dacht - ivm de plek - was maagbloeding of galstenen.
Ook dat ding door mijn hoofd op dat moment, ja, brrrrr.... Knijpende gevoel is nog iets aanwezig vandaag. Zal maar rustig aan doen met eten.
Klinkt inderdaad als galstenen. Ik zou contact opnemen met mijn huisarts, mbv echo kunnen ze galstenen uitsluiten of bepalen.
Het voelt al weer beter nu. Bij een volgende keer bel ik zeker de huisarts. Misschien was het nu iets eenmaligs, dus wil niet voor niets bellen.
Wil je niet bang maken hoor, maar als het galstenen zijn krijg je die aanval onheroepelijk terug. Ik heb zelf mijn eerste aanval tijdens de zwangerschap gehad. Meteen een echo dus omdat ze niet wisten wat het was. Met de baby alles goed en ze dachten toen al dat het iets chirurgies moest zijn. Maar wat zijn ze niet achtergekomen. (baby lag er ook voor) Na mijn bevalling heb ik 3 weken later weer een aanval gehad.. toen binnen 3 weken nog 3. 2 keer huisartsenpost geweest midden in de nacht en de derde keer dachten ze pas aan galstenen. Volgende dag een echo en toen werd het bevestigd. Ik zou zsm geopereerd worden, alleen waren mijn leverwaarden inmiddels zo hoog dat die eerst moesten zakken. 3 maanden na de bevalling is mijn galblaas verwijderd.
ik heb het ook gehad 2 aanvallen aan het eind van me zwangerschap toen dachten ze dat alles gewoon opgekropt zat maar na me zwangerschap kreeg ik weer aanvallen en zelfs toen stuurde ze me naar huis op ten duur hielt de pijn aan en was me gal door heel me lichaam gegaan omdat me galblaas verstopt zat het doet zo een pijn je weet echt niet wat je moet doen de laatste keer ging ik ook braken van de pijn op woensdag werd ik opgenomen op donderdag werd me steentje uit me galblaas verwijderd en zagen ze dat heel me galblaas vol zat met galstenen en toen mocht ik vrijdag naar huis en dinsdag is geleik me galblaas eruit gehaald groetjes melanie