Spraak 16 mnd, wat is normaal?

Ik vind dat hij het prima doet. Spraak komt vanzelf net als lopen en al die andere dingen. Ik denk dat je geen zorgen hoeft te maken.
Anders kan je altijd het cb om advies vragen.

 

Cb houd net 2 jaar aan dat een kindje 10 'woordjes' moet kunnen zeggen. Koe tegen hond is er dan ook al 1.
Zolang er taalbegrip is, en dat is er lees ik uit je verhaal, is er nu dus nog weinig aan de hand. Niet gaan vergelijken met andere kinderen.

Mijn oudste liep los met 14 maanden, rende als een 2,5 jarige rond toen hij 1,5 was. Maar ging pas praten na zijn 2e verjaardag en dat was nog binnen de norm.
Mijn jongste kletste al vroeg de oren van je kop, maar ging pas loslopen met 23 maanden. Het is maar net waar de prioriteit ligt.

Mocht je je zorgen maken zonder dat je aan het vergelijken bent met je omgeving, ga dan eens lang bij het cb of vraag naar een logopediste.

 

Het is heel normaal dat hij koe tegen alle dieren zegt! Hoort bij de ontwikkeling. Google maar eens op vroegtalige fase en overextensie (tegen alle dieren koe zeggen)

 

Ik vergelijk M ook veel met Q qua praten. Q kon met 18 maanden al korte zinnetjes zeggen en een gesprekje voeren. M komt nog niet verder dan ‘die’ ‘hebben’ ‘papa’ ‘mama’ ‘dag’ ‘fiets’ ‘keuken’ en ‘koek’. Maar de laatste week lijkt ze opeens veel meer te zeggen. Ook zij vindt het leuker om te klimmen, rennen, proberen te springen, iets wat op kleuren lijkt, etc. Ik probeer het een beetje los te laten hoeveel ze zegt, zij begrijpt ons (bijna) altijd en wij haar. Komt wel goed dus en bij jou zoontje vast ook.

 

Ik denk echt dat je je totaal geen zorgen hoeft te maken.
Zoals je zegt begrijpt hij de woorden heel goed want hij wijst het juiste dier aan.
Maar praten is echt een hele grote ontwikkeling voor kinderen die tijd nodig heeft.
En sowieso ontwikkeld echt ieder kind op zijn eigen manier en tempo.

 

Mijn jongste, een 'late prater' (zonder ontwikkelingsproblematiek, gewoon nog normaal dus) had dit niveau pas bij 20 mnd of zo. Wat je beschrijft is wat 90% van kindjes minstens kunnen op leeftijd van 18 mnd, dus er lijkt me helemaal niets aan de hand met je kindje! Hoogstens misschien dat hij wat langzamer is dan gemiddeld, maar ja, we kunnen niet allemaal gemiddeld zijn ...

 

Mijn zoontje wordt bijna twee en zegt alleen papa en mama. Ook maakt hij dierengeluidjes en doet sinds kort een geluid van een treintje na. Hij zegt het niet zoals wij, maar hij zegt “toe toeee”

In januari (1 jaar en 9 mnd) ben ik met hem naar een audiocentrum geweest. Zij vonden zijn taalontwikkeling nog niet schokkend, maar het was goed om zijn gehoor te testen. Zijn gehoor was goed. Ik moest twee vragenlijsten invullen. De ene lijst ging om taalbegrip (en hij begrijpt heel erg veel) en het andere om spraak. Van de laatste lijst kon ik maar twee dingetjes aankruisen (papa en mama. Hij zegt dit overigens alleen tegen een foto en niet tegen ons). Als hij twee is geweest, moet ik weer die vragenlijsten invullen. Zij beoordelen of hij dan voldoende vooruit is gegaan. Is dit niet het geval krijgt hij een aanvullend onderzoek. Hier komt geloof ik ook een orthopedagoog meekijken, omdat hij moeite heeft met veranderingen.

Ik merk nu dat hij meer klanken begint te maken dus hij gaat vooruit! Nog geen woordjes, maar het begin is er. Dus ik snap je zorgen, maar jouw kindje zegt, zo te lezen, al meer dan de mijne rond die leeftijd deed. Je kunt altijd bij de huisarts of cb je zorgen uiten en dat ze dan het gehoor van je kindje testen

 

Volgens mij is het maar net waar hun belangstelling ligt. Mijn zoontje is nu 15 maanden en zegt ook vrij weinig, maar loopt al wel los en klimt en klautert volop. Zijn zus zei al veel meer op doe leeftijd, maar die liep weer veel later.
Ze kunnen nu eenmaal niet alles tegelijk ontwikkelen

 

Herkenbare twijfel, die van jou komt nog verder. Wij hebben echt nog geen enkel woord. Ze kan papa en mama, begrijpt ons en de juffen heel goed maar ze zegt t echt niet. Ja maaaaaama bij kommer en kwel en dan de hele dag door, maar verder helemaal niks dan brabbelen en keuvelen in zichzelf.

 

Mijn oudste (nu 3,5) zei hele lange tijd alleen maar 'die'. Pas met 19 maanden kwam papa, een maandje later mama. En toen was het hek van de dam... Al snel zinnetjes van 2 woorden en nu praat ze beter dan menig kleuter. Hele dag door aan het kletsen, lange zinnen etc etc.
Haar taalbegrip was wel groot overigens. Ze snapte alles wat er gezegd werd.

 

Jouw zoon is 6 weken ouder dan de mijne.

Mijne zegt eigenlijk niks.
Ja iets van mem (mama) tietie (papa) bennie (bandit de hond) en buh (bubblez de hond) maar hij "zegt" feitelijks niks. En hij "roept"ons ook niet door mem of tietie te zeggen, tis meer toeval.

Dus. Ik maak me dr absoluuy geen zorgen om. Komt vanzelf. En ik ga er vanuit dat dat bij jou kindje hetzelfde is

 

Ik ben me zorgen gaan maken sinds ik een of ander internetartikel las waarin stond "bij 18 maanden moet je meer verwachten dan papa, mama en die". Daarna meer betrouwbare bronnen gezocht (cb / logopedist) en meteen besloten dat ik nooit meer naar zomaar een internetartikel luister.

Mn kleine zegt mama tegen alles en iedereen en alles is die. Papa komt er af en toe op een willekeurig moment uit. Ze heeft 2x per ongeluk bal gezegd maar dat is alweer dik een maand geleden. Ik laat het lekker gaan, ze heeft het al zo druk. Ze loopt langs meubels en aan onze handen, krijgt tanden en slaapt lief door 's nachts. Alles op zn tijd. (En natuurlijk komt mn stres wel weer terug als ze 18 maanden is en alleen mama, papa en die zegt want dat stomme artikel blijft toch wel hangen. Net als de stres komt als ze dan niet loopt want de fysio zei ooit: als ze met 18 maanden nog niet stapt dan even bellen).

Ik stimuleer door voor te lezen en te zingen, door het juiste woord te zeggen als ze die zegt en altijd even ja te zeggen als ze mama zegt, maar meer kan ook niet nu denk ik.

 

Ze kunnen niet alles tegelijk momenteel (buitenom nu ziek) is ze hier bezig met leren lopen, bladert in boeken en sleept alles van hot naar her. Ze krijgt de natje, droogje, knuffels en weet papa, mama en opa's en oma's toch wel te krijgen waar ze ze wilt hebben (op de grond kruipend rondjes rond de bank of als levend klimobject) dus praten is ook niet van belang momenteel en zal ze ook echt niet gaan doen totdat ze zeker weet dat ze het kan en dat ze dingen makkelijker voor elkaar krijgt. Wij doen hier dan ook nog gebaren erbij en we weten dat ze die kan maar ook die gebruikt ze zelden tot niet, dus de behoefte is er nu gewoon niet.

Op een goeie meewerkmodus (zelden want veel vaker ondeugend) kan je aan dr vragen wie g. is en dan wijst ze zichzelf aan, of de klok, mama, papa, de poes of de lamp en op de kdv speelt ze diezelfde dingen na.

Dus we weten dat ze t snapt. Ze 'praat' alleen niet zelf. Met dr gaan zingen heeft hier weinig nut om dr aan t praten te krijgen, ze staat alleen met grote grijns te dansen en luistert naar je. Ze krijgt t wel mee maar gaat er dus niet door praten. Idem met boekjes, verhaaltje voorlezen krijg je de kans niet voor, zij bladert t hele boek door heen en terug nog voor je de zin kan lezen. Dus we improviseren maar wat.

Hoorde net een soort van 'auto' en 'rijden' vlak achter elkaar terwijl ze in bed lag. Dus nieuwe klanken en woordjes worden nog steeds gevormd maar betekenis heeft t nog niet en in context komen ze ook nog niet. Meer oefenwoordjes voor zichzelf.

Komt vanzelf wel als de wereld veroverd is denk ik. En dan praat ze, vermoedelijk, de oren van onze kop.

 

Je moet je absoluut geen zeurkous voelen hoor! Er is tegen mij gezegd dat als een kind iets zegt en jij weet wat hij ermee bedoelt, dan wordt dit ook gezien als een woordje. Dus bij mijn zoontje “toe toe” is een treintje en “ottoh” is een auto. Dit laatste zegt hij sinds kort. Misschien zegt jouw kindje ook al dingen op die manier. Dit hoort ook bij een taalontwikkeling.

In mijn omgeving zie ik ook allemaal pratende kindjes die veel verder zijn dan mijn zoontje. Ik heb bij dit centrum geruststelling gevonden. Als ik aan hem vraag “waar is de auto” (in een boekje) gaat hij de pagina’s doorbladeren tot hij de auto heeft gevonden en wijst dit aan en zegt vol trots “ tuh!” Ik dacht dat dit niet bij praten hoorde, maar dat is wel zo. Dit wordt gezien als de receptieve woordenschat. Die is bij mijn zoontje zelfs erg hoog. Zijn productieve woordenschat is nog wat laag. Ik blijf liedjes zingen en in boekjes kijken met hem. Ik vul de vragenlijst een maand nog een keer in en dan wacht ik wel af. Eventueel kon ik gebaren van Lotte en Max proberen. Heb de dvd gekocht, maar zoonlief is totaal niet geïnteresseerd hahah. Hij speelt liever met zijn speelgoed.

Mijn zoontje gaat trouwens ook niet naar een kinderdagverblijf en heeft alleen volwassenen om zich heen. Ik wilde hem om die reden naar een KDV doen. Bij het audiocentrum hebben ze mij gezegd dat ik het niet om die reden hoefde te doen. Het wil niet zeggen dat als hij op een KDV zit, dat hij sneller woordjes produceert.

 

Al het fruit heet hier appel. Behalve banaan, dat is een nana.