Mijn zoontje zei alleen ‘mama’ toen hij 2 jaar werd, op het cb werd toen een extra afspraak ingepland voor 2,5 jaar ivm zn spraak. En serieus! Een week na zn 2e verjaardag is hij gaan praten! Er kwamen steeds meer woordjes bij en duidelijker. Nog wel naar die extra afspraak geweest, maar voor zn groei gegaan (liep ook wat achter). En nu word hij bijna 3 en klets behoorlijk veel en steeds duidelijker. Maak je dus geen zorgen nog, het komt echt wel!
Ondertussen ben ik van alles gewend. Mijn oudste sprak met bijna 2 keurige volzinnen, dochter was wel wat later, maar met 2,5 praatte ze toch ook wel duidelijk en netjes meerdere woorden achter elkaar. De derde was denk ik 2 jaar en 10 maanden ofzo, dat ik heb gezegd: bij de eerstvolgende afspraak op het CB vraag ik naar een doorverwijzing voor de logopediste want dit is echt zo slecht, hoe hij praat. Het waren echt een paar woorden, heel veel lange zinnen maar totaal onverstaanbaar. Tot hij dus 2 jaar en 10 maanden en 1 dag was (bij wijze van), en hij is gaan praten, en direct dus helemaal verstaanbaar, echt bizarre woorden, en ellenlange zinnen. Zo kwam hij net naar me toe:' mama, ik vind het fijn als jij me even komt helpen met het schillen van mijn appel, met kaneel er bij, want dat kan ik nog niet zelf.' Alsof hij opeens de knop heeft gevonden en pas na heel veel luisteren meteen het goede zegt. Op de psz maakt het trouwens niet zoveel uit volgens mij, mijn zoon heeft jonge kindjes in zijn groep die ik niet versta, maar de juffen weten eigenlijk vaak wel wat ze bedoelen.
Ons zoontje word eind mei 2 jaar en komt niet verder dan losse woorden. Maar hij heeft er in korte tijd wel veel nieuwe bij dus ik maak me er nog niet zo druk. Het komt vanzelf. Ben wel benieuwd wat ze er bij het cb over zullen zeggen.
Cb houd aan dat een kindje bij de 2 jaar controle 10 woordjes moet kunnen zeggen. Hoeft niet eens correct, als door ouder(s) maar begrepen word wat er gezegd word. Mijn oudste zat net wel/net niet op die grens. Net na zijn verjaardag is hij gaan praten en gelijk veel. Een paar maandjes later hadden we een logopediste aan huis voor de jongste en ik vroeg haar wat ze van zijn praten vond. Was gewoon gemiddeld. Dus tenzij jij vermoed dat er iets is zou ik nog rustig wachten. Vaak genoeg komt het ineens op gang net nadat ze 2 zijn geworden.
Bedankt voor je reactie. Ik denk dat ze wel tegen de 100 woorden zegt maar niet alles correct en geen zinnen. Als ik die 10 woorden grens lees dan heb ik inderdaad niets om me druk om te maken!
In de basis hoef je je inderdaad niet zorgen te maken. Wel ben ik altijd zo, en daarom zei ik het ook, dat moeders heel vaak goed weten als er echt iets mis is. Vandaar de "tenzij jij iets vermoed".
Oh niet druk over maken. Had hetzelfde ‘probleem’ als jij.. dochter was supersnel met alles qua taal en mijn zoon zei met 2 nog bijna niks naar mijn mening. Inderdaad alleen losse woordjes, geen zinnen. Heeft een enorme inhaalslag gemaakt de afgelopen tijd en zou nu en af toe willen dat ik de batterij eruit kon halen Als het CB er niks raars van vindt, dan vind ik er ook niks van (heb ik me destijds maar voorgehouden). Succes, komt goed!
Hier 2 late praters. Bij mijn zoon zat ik al voor zijn tweede jaar bij logopedie, maar zag hij zelf na zijn 2e verjaardag het licht. Mijn dochter is bijna 2 en half en start volgende week op de peuterspeelzaal, kijk het nog heel even aan en dan starten we met logopedie.
De oudste kon nog nog niet eens mama zeggen toen hij 2 was. Hij startte met 2jr en 4mnd op de psz en sindsdien begon hij veel beter te praten. Hij is er uiteindelijk weggegaan met de woorden dat hij zo goed kon vertellen en praten. Praat nu nog steeds veel!
Ik kwam net op Linkedin een bericht tegen over een app van Kentalis, TOS-CHECK! En daar staat in dat ze 5 tot 10 woordjes hoeven te zeggen. En 3 woord zinnetjes moeten begrijpen en 2 lichaamsdelen kunnen aanwijzen. Dus no worries dus. Leuk om te downloaden!
Mijn zoon sprak toen hij nog geen 2 was al korte zinnetjes en kende heel veel woorden. Hij wordt deze zomer 4 en praat heeeeeeeel veel. Mijn dochter wordt in mei 2 en zij brabbelt nog veel en zegt nog maar een paar woordjes. Ze snapt wel alles wat je zegt. Ik zou me er niet echt druk over maken.
Mijn zoon is net drie en begint nu een beetje met praten. dwz hij leert nu elke dag nieuwe woordjes maar zinnen vormt hij nog niet. Hij begrijpt ons prima, en dat is het belangrijkste zegt het CB. Dat hij begrijpt wat wij zeggen. Dan komt het praten vanzelf.
Ik geloof dat je al voldoende gerustgesteld bent , maar voeg mijn ervaring ook nog even toe. Mijn jongste was een late prater. Met 2 jaar had ze met enige moeite 15 woordjes of zo. Een paar maanden later maakte ze heel snel de overstap naar 3-woordzinnen. Er is mij toen uitgelegd dat de 'normale' late praters meestal tussen 2-2,5 jaar een inhaalslag maken. En dat heeft ze inderdaad gedaan. Nog wel lang 'issue' gemaakt om verstaanbaarheid, waarvoor logopedie 3,5-4 jaar zonder effect (ze wilde ook niet echt meewerken, dus... ). Recent (4,5 jaar) opnieuw op aandringen van juf opnieuw door een andere logopediste beoordeeld en die kwam tot de conclusie dat ze geen logopedisch probleem had. Alleen een probleem bij spontane spraak, waarschijnlijk door 'haast', slordigheid omdat ze zo veel kan/wil zeggen (hoog taalbegrip en woordenschat) dat haar mondje nog niet bijgebeend krijgt. Moet vanzelf bijtrekken... Mijn oudste was ook een late prater, maar grote verschil zat hem in het taalbegrip. Hij begreep ook heel weinig en dat is wel een zorgwekkend gegeven, waarbij een onderliggend probleem een stuk waarschijnlijker wordt en 'actie' ondernomen moet worden.
Mijn zoontje is vorige week 2 geworden. Hier hetzelfde. Hij kent veel woordjes, al dan niet verstaanbaar voor de buitenwereld, maar zinnetjes niet echt. Ik persoonlijk zie er geen probleem in. Het gaat met stijgende lijn en hij lijkt het wel leuk te vinden om nieuwe woorden te leren. Praat mij ook veel na.
Mijn dochter kon heel vroeg goed praten, mijn zoon zei met 2 jaar inderdaad maar een woord of 10, waarvan de helft niet goed uitgesproken, maar ik merkte wel dat hij me begreep en er ook niets mis was met zijn gehoor. Kort na zijn tweede verjaardag ging het opeens hard, van die 10 woordjes die hij eerst zei ging hij in 2 of drie weken tijd naar hele liedjes zingen en achter elkaar kwamen er woorden bij.
Hier inderdaad ook een stijgende lijn. We waren gisteren op visite bij vrienden en ze noemde ineens uit het niets mijn vriendin, haar dochter en hun hond bij naam (en ook nog zo dat iedereen dat verstond).
Hoi, Onze oudste en jongste begonnen allebei met 9 maanden met losse woordjes; mama, papa, bal, poes... Met 12 maanden 2 woordzinnetjes. De oudste praatte met 2.5 jaar in correcte volzinnen maar de jongste blijft al een tijdje een beetje hangen. Hij is nu 2 jaar en 5 maanden en zegt wel hele zinnen maar slaat nog woorden over of de volgorde is nog niet correct: ‘ik wil niet slapen nog mama. Ikke buite pele mag nu ja? Daarentegen zit hij al wel volop in de waaromfase; Wrom moet ik jas aan mama? Hoe kan dat nou mama? Wrom heeft ik twee voeten mama? Wrom mag Ikke geen noepje nu mama? Dus allebei wel vlot maar de oudste nog weer een stuk vlotter dan de jongste. Meestal blijven ze even een poosje op een bepaald niveau hangen omdat ze iets anders aan het ontwikkelen zijn en dan ineens maken ze weer een taalsprong. Je kunt altijd een logopedische screening aanvragen, de HA kan je een verwijzing geven. Valt je kindje binnen de norm dan is logopedie niet nodig. Wat uitspraak betreft; doe spelletjes met de mondmotoriek. Bellen blazen, door een rietje blazen (watje blazen ofzo) klakken met de tong enz. Er wordt niet meer uit een flesje gedronken maar uit een (rietjes)beker neem ik aan? Kwijlen? Doorkomende kiezen? Speen? Duimen? Veel op spullen kauwen? Allemaal dingen die de mondmotoriek belemmeren en dus invloed op verstaanbaarheid kunnen hebben.
Met 2 jaar zei mijn dochter ook nog niet zoveel. Eén van de weinige worden die we konden verstaan was die. Nu is ze 2.5 en begint het op te vallen dat ze steeds meer en beter gaat praten. Persoonlijk lijkt amper 2 jaar oud mij ook nog erg vroeg om al ergens aan de bel te moeten trekken. Ze leren in die korte tijd van hun leventje al zo verschrikkelijk veel.