afbreken zwangerschap met 19 weken

Discussie in 'Vlindertjes van 17 - 24 weken' gestart door Yusje, 12 apr 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Yusje

    Yusje Lid

    26 okt 2016
    51
    0
    6
    Vrouw
    Gastouder
    Schinveld
    Hallo meiden,

    Ik ben al een tijdje bezig met zwanger worden en na 3 miskramen (1x met 8 weken en 2x met 5 weken) in een half jaar tijd durfde ik niet meer te dromen. Toch werd ik opnieuw zwanger en kon ik bij mijn verloskundige meteen terecht en zag een piepklein vruchtje met 5 weken.
    Door mijn vorige miskramen mocht ik elke week langs voor een echo.
    Met 6 weken konden we het hartje al zien kloppen.
    We waren ontzettend gelukkig, maar er was ook nog steeds die kleine angst.
    Na weken goede echo's te hebben gekregen, hebben we toch besloten om een nekplooi meting te laten uitvoeren (+combinatie test).

    Info vooraf:
    Mijn vriend zijn oom (broer van zijn moeder) is zwaar gehandicapt en wilde dat toch liever meteen uitsluiten.

    Wij wilde dit voorheen al testen, of mijn vriend drager was van dit, maar omdat wij geen naam hadden konden ze niks voor ons betekenen.
    De inrichting waar hij zat, mocht ons niks vertellen omdat wij geen wettelijke vertegenwoordigers waren van die man.
    Keer op keer hebben wij de moeder van mijn vriend gevraagd of zij dat wilde doen (ze is wettelijke vertegenwoordiger), maar zij stelde dit keer op keer uit.

    Pas na 11 weken in deze zwangerschap kwamen erachter (DOOR ZELF TE BELLEN EN TE SMEKEN) dat zijn oom een "Reciproke translocatie" heeft van chromosoom 4 en 10.
    Hierdoor is hij zwaar gehandicapt.

    Bij de nekplooi meting kwam dus uit dat ons kleintje een verdikte nekplooi had van 4.8 mm (normaal is 1 tot 3 mm).

    Hier schrokken wij enorm van en de moed zakte ons al meteen in de schoenen. Maar die meisjes van de nekplooi meting zeiden; "aach joh! de meeste kindjes komen hier toch nog normaal uit en dat van je oom is veel te ver weg om voor jullie kindje te hebben".

    Dit betwijfelde wij zeer.

    We zijn doorgestuurd naar het ziekenhuis Maastricht voor verder onderzoek.
    Met 12 weken een echo gedaan en daaruit kwam de zelfde meting
    uit. Ook uit de combinatie test kwam uit:
    1:7 downsyndroom
    1:5 trisomy 13 en 18

    We kregen 3 opties:
    Nipt test
    Vruchtwaterpunctie
    Vlokkentest

    Wij kozen voor de Punctie omdat we hier het meeste resultaat van kregen, maar helaas kan dat pas vanaf 16 weken.

    4 weken vol spanning gezeten, ik kon helemaal niet meer van de zwangerschap genieten. Ik moest steeds huilen en denken aan mijn arme kindje.
    Op 27 maart was het dan zo ver, de punctie.
    Nu moesten we een week wachten op de uitslag van down en trisomie 13 en 18. Die kwam uit op negatief! Heel blij dat we waren. Ook kregen we te horen dat het een jongetje zou worden!
    Maar die blijdschap was maar van korte duur.
    10 april moesten we terug voor een medische echo en daar kregen we ook meteen de uitslag van de rest van het chromosoom onderzoek.

    Bij de echo was te zien dat het kindje achter liep met de groei (ik was 18 weken, kindje 16 weken).
    Ook miste het kereltje het stukje in de hersenen dat de linker met de rechter kant deed verbinden.

    We kregen te horen dat ons mannetje nooit zou kunnen communiceren en zich ook nooit volledig zou kunnen ontwikkelen.
    Lichamelijk zou hij niks kunnen en geestelijk ook niet.
    Het zou een soort van kas-plantje worden.

    Hierna kregen we de uitslag van het chromosomen onderzoek, en ja hoor. Een Reciproke translocatie van chromosoom 4 en 10.
    Er miste zelfs een hap uit chromosoom 4.

    Wij moesten de moeilijkste keuze maken ooit.
    Wij kozen ervoor om de zwangerschap af te breken.
    Het was moeilijk, maar wij weten dat het kindje hier op aarde geen leven zou hebben. En anders een heel moeilijk leven.
    Nu gaat het kindje naar een betere plek, waar hij fijn kan spelen en ontwikkelen zonder problemen. Mijn onlangs overleden neef, zal hem daar goed opvangen.

    Op 2de paasdag (maandag de 17de) word ik ingeleid en zal het kindje geboren worden.
    Mijn vriend en ik zullen aanwezig zijn met de geboorte en hopelijk een fotograaf dit moment zal vastleggen.

    Na de geboorte komen mijn ouders nog afscheid nemen en daarna zal hij gecremeerd en uitgestrooid worden met kleine lotgenootjes.

    Ik heb de afgelopen 2 dagen veel verdriet gehad, maar ik weet gewoon dat het de beste keuze is.. niet alleen voor mijzelf, maar vooral voor onze zoon.

    Ik hoop gewoon dat dit voorkomen kan worden in de toekomst en of hier misschien iets is zoals een speciale IVF behandeling waarbij ze de "zieke" cellen eruit kunnen halen.

    sorry voor het ende lange verhaal, maar ik kan het nergens anders kwijt :(
     
  2. jeshh

    jeshh Niet meer actief

    Jeetje meid, wat een heftig verhaal. Ik wil jou en je vriend en alle andere mensen die jullie dierbaar zijn ontzettend veel sterkte en kracht toewensen!
     
  3. Hotsiflots

    Hotsiflots Fanatiek lid

    31 aug 2015
    1.538
    165
    63
    Full time mom
    Jeetje meid wat heftig!!!

    De moeilijkste besluit die een moeder moet maken, ik wens jou en je familie heel veel sterkte en kracht toe.
     
  4. Chocochippie

    Chocochippie Niet meer actief

    Jeetje!
    Heel veel sterkte en kracht toegewenst
     
  5. nizzie86

    nizzie86 Fanatiek lid

    25 jan 2017
    4.139
    5.072
    113
    Meid, wat verschrikkelijk voor jullie. Heel erg veel sterkte gewenst. 🌹
     
  6. Mississippi

    Mississippi VIP lid

    10 feb 2012
    10.511
    4.634
    113
    Heel veel sterkte meid
     
  7. Fuddey

    Fuddey VIP lid

    6 okt 2015
    16.382
    12.678
    113
    Heel veel sterkte voor jullie ❤️
     
  8. TS2016

    TS2016 Actief lid

    3 jan 2017
    118
    4
    18
    Je hebt voor een ongelofelijke pijnlijke en verdrietige keus gestaan en uiteindelijk hebben jullie gekozen om jullie zoontje uit liefde te laten gaan. Ik herken je verdriet omdat wij voor dezelfde keus hebben gestaan en ook ervoor hebben gekozen om ons zoontje uit liefde te laten gaan. ik wil je ook heel veel sterkte en kracht toe wensen voor komende maandag. Mooie gebaar om de familie ook de gelegenheid te geven om afscheid te nemen. Hadden we ook gedaan. Wat wij ook hadden gedaan is een dekentje meegenomen voor na de geboorte. Uiteindelijk hebben we de dekentje meegenomen naar huis en vooral de eerste dagen tot weken rook ik eraan. Misschien ben je hier nog niet mee bezig en staat het laten gaan en verwerken op de voorgrond. Toch is het misschien een goed idee om doorverwezen te worden naar een klinische geneticus aangezien de kant van je partner (wellicht) drager is van een specifiek gen afwijking. De genetica gaat onderzoeken wat de herhalingsrisico is.

    Lieve meid veel sterkte maandag. Mocht je de behoefte voelen om hierover te spreken kan je mij een pb sturen. Knuffel!
     
  9. Monet

    Monet Bekend lid

    13 nov 2012
    586
    225
    43
    Pff jeetje schrik van dit bericht... vreselijk... ik wil je enorm veel sterkte wensen..

    Mijn man is ook drager van een translocatie (5 en 9) heb 4 miskramen gehad nu, maar ook een gezonde dochter van 2.5.... niet dat je daar natuurlijk nu aan zit te denken maar houd in je achterhoofd dat het ook goed kan gaan... ondanks grotere kans op miskramen en de verschrikkelijke situatie die jullie nu meemaken.. vind het heel erg voor jullie. Ik wil jullie wel adviseren om met een klinisch geneticus te gaan praten
     
  10. Ballon

    Ballon Niet meer actief

    Wat enorm verdrietig. Heel heel heel veel sterkte. 🌷
     
  11. Yusje

    Yusje Lid

    26 okt 2016
    51
    0
    6
    Vrouw
    Gastouder
    Schinveld
    Ontzettend bedankt allemaal.

    @Monet,
    Wij dachten ook geluk te hebben, na al die miskramen eindelijk. Maar het mocht helaas niet baten.

    Wij krijgen hopelijk zo snel mogelijk het bloedonderzoek terug en dan kunnen we beginnen aan de volgende fase in ons leven.
    Wij weten nog niet wat onze kans berekeningen zijn, maar we gaan er vanuit dat het zeer erfelijk is en dat we hoogst waarschijnlijk aan het pgd-project moeten starten.

    En te lezen in andere topics kan het nog al lang duren, dus ik wil graag al snel weten of het überhaupt mogelijk is voor ons..

    Dat zorgt voor ons voor een betere afsluiting van onze zoon..
     
  12. Betsy

    Betsy Niet meer actief

    Wat een enorm verdriet. Sterkte.
     
  13. Madeliefje06

    Madeliefje06 VIP lid

    26 mrt 2015
    11.387
    4.670
    113
    Wat heftig. Heel veel sterkte!
     
  14. Yusje

    Yusje Lid

    26 okt 2016
    51
    0
    6
    Vrouw
    Gastouder
    Schinveld
    dankjulliewel allemaal.

    Het besef word ook steeds meer.
    Ook kan ik hem nu af en toe voelen bewegen en dat maakt het allemaal wel weer een stuk lastiger..

    Maandag kan niet snel genoeg komen zodat we kunnen beginnen aan dit eindeloze rouwproces..

    Hopelijk maken we de juiste keuze
     
  15. Bubblez

    Bubblez Niet meer actief

    Oh meis wat een verdriet.. lijkt mij zo onwijs zwaar, ondanks dat je de beste keuze maakt voor jullie kleine man.

    Heel veel sterkte maandag. Maar ook, veel liefde voor jullie en jullie kleine ventje.. sterkte!
     
  16. Emme

    Emme Lid

    23 mrt 2016
    12
    3
    3
    NULL
    NULL
    Heel veel sterkte!! Zelf ook twee keer de keus gemaakt een zwangerschap te beeindigen tgv een translocatie... Echt heel verdrietig, maar hopelijk sleept het besef dat je als ouders het beste voor je kindje wil je er door heen. Bij ons in het ziekenhuis waren ze ook echt super lief! Dat hielp ook enorm... Ik zal aan je denken maandag, ook al ken ik je niet.
     
  17. Springday

    Springday Fanatiek lid

    20 mei 2014
    1.409
    0
    36
    De keuze die jullie maken is uit liefde voor jullie kindje. Betere ouders kun je dan niet zijn door hem dit leven te besparen, als een kasplantje. Echt heel sterk van jullie. Ik veel je veel sterkte wensen de komende tijd, maar vooral maandag. Klinkt gek, maar probeer ervan te genieten als je hem vast hebt, dat moment zal nooit meer terug komen. Probeer in die korte tijd zoveel mogelijk herinneringen te maken. Nogmaals, sterkte!
     
  18. Mrs1

    Mrs1 Actief lid

    10 jan 2017
    268
    82
    28
    Pff wat vreselijk..zit hier met tranen in mijn ogen. Wil jullie eigenlijk alleen maar even heel veel sterkte wensen. Een dapper besluit, maar het verdriet en gemis zal er niet minder om zijn 😘
     
  19. toffepeer

    toffepeer Bekend lid

    14 feb 2017
    581
    258
    63
    Wat ontzettend verdrietig.. Je maakt de keuze uit liefde voor je kind, maar tegelijkertijd een onmogelijke keuze.

    En inderdaad wat ook al eerder is gezegd, probeer te genieten als je hem vast hebt. Kijk naar herkenningen, op wie lijkt hij? Hou hem vast, knuffel hem, laat hem jullie liefde voelen.

    Heel veel sterkte.
     
  20. Roos32

    Roos32 Bekend lid

    2 jun 2013
    923
    137
    43
    Vrouw
    Meis, mijn moederhart huilt. Ik vind het zo verschrikkelijk dat meiden dit mee moeten maken.

    Je neemt de jusite beslissing, zeker voor jullie kindje. Ik zou ook het moment straks koesteren dat je hem vast hebt zodat je op een waardige manier afscheid kan nemen.

    Ik hoop heel erg dat een PGD traject voor jullie de manier is om een gezond kindje op de wereld te kunnen zetten.

    Heel veel sterkte straks. X
     

Deel Deze Pagina