Ik ben normaal gesproken iemand die altijd mee leest maar hoop dat iemand advies kan geven of ervaringen van iemand anders te horen. Onze dochter van 22 maanden heeft een ontwikkelingsachterstand zowel sociaal/emotioneel, spraak en motoriek. (Motoriek heeft ze een flinke inhaalslag gemaakt). Vanaf de geboorte loopt het allemaal al niet lekker met haar, veel huilen/schreeuwen, veel spugen en krampen, lagere spierspanning in de benen, hypermobiel, vlekken op de huid, etc. Ze wordt nog volop onderzocht in het UMCG door de klinisch geneticus, neuroloog en kinderarts. Helaas hebben we nog geen antwoorden al hebben ze wel een vermoeden. Omdat ze niet naar een gewone peuterspeelzaal kan moet er wat anders opgestart worden om haar te stimuleren in haar ontwikkeling. Vandaag werd ons de vraag gesteld waar onze voorkeur naar uitging MKD of KDC. Maar we zijn nog helemaal niet thuis in dit wereldje en weet niet zo goed waar ze het beste op haar plek zit.
Ik werk op een kdc en kan zeggen dat er veel gradaties zijn in niveau. Wij hebben bv 3 groepen: ontwikkelingsniveau 0-2,5 jaar, 2,5-4 jaar en een observatiegroep. Ouders hebben vrije keuze over welke groep indien dit door de psycholoog wordt ondersteund (alle ouders willen het liefst de "hoge" groep natuurlijk). Mkd ken ik van kindjes met Adhd/autisme en overige ontwikkelingsstoornissen. Met een bijkomende verstandelijke beperking/achterstand worden kindjes vaak naar ons doorgestuurd ivm overvraging op het Mkd. Maar zoals eerder gezegd, ik weet van het Mkd niet zoveel. Het is misschien heel confronterend maar ik zou je aanraden om te gaan kijken op de locaties. De ene locatie is de andere niet. Dit kan samen met het CJG/de Gemeente, zij schrijven ook de indicatie uit voor jouw dochtertje (soms zijn er daardoor ook beperkingen in de vrije keuze tussen dagverblijf).
ik heb zowel ervaring met mkd als een kdc. Oudste ging naar het mkd, jongste naar kdc. Op een mkd mag je maar max 1 jaar blijven. daarna gaan ze kijken voor onderwijs. Het kan eventueel wat verlengd worden die 1 jaar maar liever niet. Op een kdc kunnen ze zolang blijven als nodig is. Een mkd is echt behandeling zeg maar en gaan ze problemen zo actief mogelijk aanpakken ( ze hebben ook maar 1 jaar de tijd ). Kids worden geleerd in de kring te zitten, antwoorden geven, samen spelen, opdrachtjes uitvoeren, zindelijk worden. Bij oudste werd toen ook geleerd verschillende dingen te eten omdat ie een erge eetstoornis had door zijn autisme. Verder krijgen ze daar zo nodig fysio en logopedie etc. Bij een kdc gaat het er allemaal gemoedelijker aan toe. Alles in eigen tijd van het kind. Dus het kind bepaalt het tempo. Ze kijken naar wat het kind kan en dagen het rustig aan uit om meer te proberen. Kleine stapjes. Niveau is zeer verschillend. Jongste starte in de zwaar gehandicapten groep, toen stroomde door naar de autisme groep en toen naar de schoolvoorbereidende groep. ik lees dat je kindje 22 maanden is. Ik zou dan eigenlijk kiezen voor een kdc. Dit ook omdat het mkd vaak maar voor 1 jaar is en dan de bedoeling is dat ze doorstromen naar een vorm van onderwijs. Over 1 jaar is zij natuurlijk nog niet klaar voor school. Maar ik zou zeer zeker ook bij een mkd en bij een kdc gaan kijken. In al die jaren ben ik er achter gekomen dat niveau's en wat ze doen op een mkd en kdc veel verschilt per regio.
Bedankt voor jullie reacties hier kan ik zeker wat mee. Denk inderdaad dat ze op een MKD overvraagd zal worden omdat het te snel gaat dus dan is het KDC misschien beter zodat ze het wat rustiger aan kan doen.
Mijn zoon is net klaar op het mkd. Indicatie wordt hier maar voor 6 maanden gesteld, heel kort dus. Er waren vooraf doelen opgesteld. Daar is ook goed aan gewerkt maar ik kan zo nog wel 39 doelen verzinnen (bij wijze van spreken ). Het gaat met mijn zoon nu gedragsmatig gezien slechter dan een tijdje terug. Gelukkig is de ambulante hulp verlengd en krijgt mijn zoon nog een therapie op het mkd. Maar 6 maanden is een lachertje (hoewel hij echt wel opgeknapt is daar hoor, veel vooruitgang geboekt ). Kdc is vaak wel voor langere periode dacht ik
Is het zeker dat je kindje niet naar een reguliere psz zou kunnen? Mijn dochter liep ook ontzettend achter. We zijn via de kinderarts en de jeugdpsycholoog ook bij het jeugdriagg terecht gekomen. Er was een enorme motorische achterstand (fysio kon haar op geen enkele grafiek intekenen want ze liep overal onder de onderste lijn, heel confronterend, want die zijn natuurlijk gebaseerd op kids met problemen). Ik heb eigenlijk nooit overwogen om haar niet naar de psz te doen. Ik heb wel gezegd dat het misschien handiger was op de VVE-groep omdat er daar 2 leidsters waren ipv 1 (plus een begeleidende ouder). Ze kon nog niet lopen toen ze erheen ging en huilde veel (deed ze overal), sprak nog weinig en was niet 'testbaar'. Ze verwachtten dat ze af zou stromen naar het SBO. Máárrrrrr...ze leerde lopen (met 2,5 jaar), bleek een enorme woordenschat te hebben, leerde praten en maakte aan het eind van de rit de peutercito's beter dan ze ooit eerder een kindje hadden zien doen. Ik weet niet hoe jullie situatie is, natuurlijk. Mijn dochter kon bijvoorbeeld wel al kruipen met 26 mnd toen ze erheen mocht en had geen medische zorg nodig. Maar achteraf ben ik enorm blij dat ze naar een gewone psz is gegaan.