Mijn dochter was altijd heel vrij met zwemmen, ze moest om alles lachen en durfde al een heleboel. Nu is ze vorige week onder water op de foto geweest waarbij ze even los in het water dobberde door een domme fout van de instructrice. Daar is ze erg van geschrokken en meteen erna merkte ik al dat ze angstig was en vandaag was het tijdens het peuterzwemmen een drama. In het gedeelte waar ze kan staan is het geen probleem, ze loopt tot het water aan haar kin staat. Maar ze klampt zich aan mij vast zodra ik haar moet tillen. Ik wil haar onder haar oksels of onder haar billen ondersteunen, maar ze doet haar armen om mijn nek en laat me niet meer los. Ze doet met geen enkel spelletje meer mee en drukt haar wang tegen mijn wang. In het ondiepe gedeelte durfde ze gelukkig wel van het trappetje naar me toe te springen en door het water te kruipen, maar verder blijft ze angstig. Hoe doorbreek ik dit, wie heeft er ervaring mee? Dwingen doe ik niet, maar ik wil wel dat ze weer vertrouwen erin krijgt. Ik heb haar in het diepe gedeelte nu gewoon vastgehouden en terwijl ze om mijn nek hing meegezongen en gedraaid, maar ik vond het zo naar dat ze bang was. Ze keek wel af en toe naar de andere kinderen en durfde aan het eind van de les alweer wat meer, maar het zit me toch niet lekker. Ik vind het zo zonde, ze vond het zo leuk...
zo dat is wel even schrikken zeg!!. ik zou haar gewoon haar eigen gang laten gaan! als je iets gaat forceren, willen ze vaak helemaal niet meer. Ik had tijdens mij zwangerschap het ideale beeld van babyzwemmen met ons zoontje. toen we een keer gewoon naar het zwembad gingen vond hij het super eng. Dus toen elke keer voorzichtig eerst met de voeten in t water. En nu pas op vakantie(inmiddels ruim 8 maanden oud) wilde hij ineens in z'n zwemband zitten en met mij in het diepe water, en maar spetteren. Dit is wel een ander verhaal, maar ik bedoel maar te zeggen, kinderen laten merken waar ze aan toe zijn en waaraan nog niet.