Wij weten het even niet meer Onze dochter van net 1 slaap sinds een week of 1,5 echt heel slecht. en dan alleen snachts zodra ik haar savonds in bed leg begint het drama. huilen,wat uiteindelijk krijsen word Overdag niks aan de hand. gewoon in haar eigen bedje slapen. als ze uiteindelijk savonds wel in slaap valt ( na een half uur bij haar deur -indemanenschijn- te hebben gezongen. is ze na een uur weer wakker en begint het drama opnieuw honger/dorst heeft ze niet. en zover wij denken ook geen pijn , heb ook al 2 dagen met een zetpilletje geprobeert maar dat was het ook niet. gister van 19.00 tot 2.00 bezig geweest, zowat elk uur was ze wakker en toen was ik er klaar mee en lag ze weer bij ons in bed. en dan is het goed. binnen 10 minuten slaapt ze en word sochtends wakker als onze wekker gaat Ik wil haar niet laten wennen aan bij ons slapen want weet dat ze dat snel genoeg doorhebben maarja uiteindelijk is dat de laatste optie. Iemand een idee? een 13 maanden sprong? een fase? er is niets veranderd in haar kamertje of bedje of het slaapritueel. het is gewoon van de 1 op andere dag begonnen Nu staat man ook weer bij haar deurtje te zingen want zodra ze ons ziet denkt ze dat ze uit bed mag en dan is het helemaal feest als je weer weg loopt en wij maar opscheppen altijd, dat ze vanaf 8 weken zo goed doorsliep elke nacht
Dit is hier al maanden. Sliep zelf ook niet meer, dus hij slaapt weer lekker bij ons, ook in bed en we slapen weer. Hij slaapt verreweg niet door, maar we rusten toch allemaal uit. Hier ook geen honger, maar verlatingsangst, tandjes en oorpijn.
Ze heeft nu 2ondertandjes en 1boven maar weinig last als ze doorkomen. ik voel of zie ook niets nieuws bijkomen. .
Hier precies hetzelfde liedje... Sliep vanaf 8 weken door tot 10 maanden. Sinsdien slaapt hij in zijn eigen bed in en wordt dan midden in de nacht (tijden verschillen) en dan laten we hem bij ons slapen. Soms wil hij ook niet inslapen en dan neem ik hem mee naar ons bed en dan slaapt hij na 5 minuten. Je kan het proberen haar mee naar je eigen bed te nemen, als ze dan wel gaat slapen dan zoekt ze duidelijk de veiligheid! En idd tandjes... wat een ellende!
dan zal het dat denk ik zijn, de veiligheid zoeken. maar ben zo bang dat het dan gewenning word, of is het echt een fase? blijf natuurlijk elke avond proberen om haar in haar eigen bedje te laten slapen. maar nu zijn we ook alweer 2,5 uur bezig en sta ik toch echt weer op t punt om samen met haar in ons bed te gaan liggen. t is wat
zebra, heel herkenbaar. Hier blijft ze net zolang krijsen tot wij haar uit haar bedje halen en dan is het goed. Wij hebben ook al veel geprobeerd maar het enige wat helpt is haar bij ons laten slapen. Dan is ze meteen in slaap en slaapt dan ook door tot de volgende morgen. Hier is het ook verlatingsangst denken wij. Maar dit heeft ze nu al 2 maanden. Ik weet niet hoe lang zo'n fase duurt???
Hier ook zoiets gehad, rond de 10 maanden denk ik. Lief slapen, na een uur wakker en huilen en binnen no time op een schouder in slaap vallen. Dit dus steeds vaker, tot ze de hele nacht om het uur wakker werd. Uiteindelijk ging ze ook niet meer slapen. Na een tijdje besloten om haar maar eens te laten huilen, eerste avond duurde het anderhalf uur voor ze sliep, maar sliep wel weer door. Vlgende nachten steeds iets korter huilen en uiteindelijk ging ze weer lief slapen. Oja, wel lichtje aan op de gang en wat geluid maken, zodat ze wel wist dat we er waren.
Klinkt als de 11 maanden sprong.. En die kan lang duren, héél lang.. Ik vond die sprong de meest verschrikkelijke van allemaal.. Slapen was een drama, veel huilen etc.. Het gaat vanzelf weer over, maar kan echt heel lang duren.. Bij ons was het vooral drama met naar bed brengen.. Op een gegeven moment zelf op zo'n manier, dat mijn vriend elke avond even een blokje om ging, of bij vrienden op de koffie, zodat hij het huilen / krijsen niet aan hoefde te horen.. Nadat we alle andere oorzaken uitgesloten hebben, hebben we haar gewoon laten huilen (en dan elke 15 min. even kort troosten, zonder verder contact). Want op dit punt kunnen ze wel degelijk wennen aan slapen bij pappa en mamma.. En daar ben ik heel stellig in.. Mijn bed is de enige plek waar ik tot rust kan komen en dat blijft ook zo.. Met uitzondering van ziekte.. Succes! Het is een pittige tijd! Máár je krijgt er ook wat voor terug!
Onze dochter heeft dit ook gehad! Ik denk dus dat het een fase is. Het is slopend, maar gaat echt over!
gelukkig dat het nog over gaat. ooit Hier was het ook altijd zo dat wij van mening waren dat ze niet bij ons in bed zou komen ivm gewenning en zie het dan nog maar eens af te leren. maarja nu dus toch. man moet om 6.00 weer zn bed uit en wil toch graag slapen en ik hou het ook niet vol om de hele nacht liedjes te zingen naast haar bedje of om het kwartier te troosten. dus dan maar bij ons in bed. kan tenminste iedereen slapen
zebra, hier heeft ze nu 2 nachten in haar eigen bedje geslapen!! Wel zit ze klaarwakker in haar bedje na een uur te hebben geslapen en krijst dan net zo lang tot ze ons ziet. Ik troost haar kort, leg haar op haar buik neer en ze gaat een weer slapen !! Dan was het rond 23 uur weer zover en nog tussen 3 en 4 uur. Ik ga de 1e 2 keer naar haar toe omdat mijn man er om 4 uur uit moet en hij gaat dan de laaste keer naar haar toe zodat ik verder kan slapen tot 6 uur. Anders is het niet vol te houden. Dan ben je overdag een zombie. Ik hoop dat we dit zo door kunnen zetten. Veel sterkte!
Herkende het ook wel maar hier had ik het idee dat ht ook echt door het 1e kiesje kwam, vandaar dat ik het vroeg, bij ons duurde deze periode 1 1/2 week, sterkte !!