Hoi dames Sinds een paar dagen wil mijn dochter niet meer slapen ( ze word Vr 1) Ze is wel moe en we leggen haar rond half 8 op bed dat resulteert in krijsen en het ledikant afbreken. Uiteindelijk halen we haar naar beneden en gaat ze rond 23 u naar bed.. Dan valt ze wel in slaap en slaapt ze in de ochtend ook uit... Is dit een fase? Sprong? Ik word gek haha niks helpt Ze heeft geen honger of vieze luier Pijn is uitgesloten dmv zetpil Wel of geen slaapzak al geprobeerd Bij ons op de kamer geprobeerd Als we haar beneden neerzetten gaat ze gewoon lief spelen Iemand ervaring mee ?
Klinkt als een fase Helpt het ook niet om bij haar te blijven tot ze slaapt? Dus gewoon naast haar bedje zitten en haar aaien? Dit helpt bij onze zoon. Het kan nl de verlatingsangstsfase zijn....
Nee dat helpt niet. Ik denk sowieso dat ze gefrustreerd is dat ze nog niet kan staan ( dat probeert ze soms in d'r ledikant optrekken) maar het enige dat helpt is haar mee naar beneden nemen en laten spelen ze erbij neer valt
Ik zou wel utkijken met het haar naar beneden halen. Kun je haar niet op haar kamerje troosten (uit haar bed, als in haar bed niet gaat)? Kinderen van deze leeftijd leren snel en als je haar steeds naar beneden haalt, leert ze dat dit een goede methode is om langer op te mogen blijven en nog even te spelen. Voor je het weet is het van een fase in een vervelende gewoonte veranded. Op haar kamer troosten is vast lastiger, maar als het lukt wel veel veiliger voor je toekomstige avondrust
Op haar kamer troosten heb ik al geprobeerd maar zodra ze stil is en ik haar in haar bedje wil leggen begint het weer. Wij laten liever niet huilen.
Probeer anders eens samen te gaan slapen. Desnoods wat later zodat je nog even en bakkie kunt doen of even iets voor jezelf doen. Dan ben je je avonden niet helemaal kwijt, bedacht ik zo. Het is een fase die past bij de leeftijd idd. Ik zou investeren in rust, dus haar niet meer de hele avond beneden laten. Dan begrijpt ze dat het tijd is om te gaan slapen en voor je het weet merk je dat het eigen bedje wel werkt. Het gaat voorbij!
Eens! Ik herken het wel een beetje. Hier waren het ook sprongen/fases. Vooral in de periode dat onze dochter van liggen naar rollen ging, van rollen naar zitten, van zitten naar kruipen, van kruipen naar staan en toen uiteindelijk lopen. Ze was dan ontzettend gefrustreerd. En als ze de volgende stap had genomen ging het weer een stuk beter en was ze enorm vrolijk. Nu, sinds ze kan lopen, kan ze haar energie helemaal goed kwijt, maar ze is en blijft een tempramentje(net als haar moeder), dus als iets niet lukt of het gaat niet zoals zij wil.....:x Probeer vooral consequent te blijven, heel erg moeilijk, maar het werkt op den duur wel. Zulke jonge kinderen moeten gewoon weten waar ze aan toe zijn, anders word het alleen maar verwarrender. Suc6 en sterkte!
Hier precies het zelfde gehad vanaf een paar dagen voor haar verjaardag tot een paar dagen geleden. (1 maand lang dus ) Eerst niet willen slapen, daarna s'nachts veel wakker en later s'morgens heeeel vroeg wakker.. Hier speelde doorkomende kiezen wel mee.
Verder zou ik haar ook zeker niet uit bed halen, daar wennen ze snel aan en dan zit je de komende tijd met de gebakken peren. Hoe lastig, frustrerend en moeilijk dan ook.. bedtijd is bedtijd.
Ik heb hier nooit last gehad van een sprongetje rond zijn eerste verjaardag, maar het kan inderdaad goed ook de frustratie zijn dat ze meer wilt dan dat ze kan. Ook ik zal oppassen met het uit bed halen en haar meenemen naar beneden, het kan dat ze snel doorheeft wat ze moet doen om haar zin te krijgen.
Mee eens.. Bedtijd is bedtijd, geen speeltijd. Als je daar nu in inversteerd plukken jullie daar straks allemaal de vruchten van. Zal waarschijnlijk eerst wel even een 'dingetje' worden, maar de aanhouder wint!