Ik zit met mijn handen in het haar. Voor degene die niet van lange verhalen houden in het kort; Onze dochter is 10 weken oud en heeft sinds 3 weken slijmerige ontlasting. Ze krijgt flesvoeding tegen kma, is niet verkouden en sinds anderhalve week verschilt haar ontlasting ook in kleur. Ze poept ongeveer 5 keer per dag, waarvan structuur en kleur variëren. Er zit wel elke keer slijm bij. De ene keer is het spinazie groen, een uur later geel/groen en weer even later lichtbruin met donkerbruine slijmklodders. herkent iemand dit? Voor degene die het niet erg vinden om een heel verhaal te lezen; Onze dochter geboren met 37/5 is inmiddels 10 weken oud. De eerste twee weken was ze een heel tevreden meisje. Ik gaf borstvoeding. Dit ging ietwat moeizaam. Doordat ze zo 'vroeg' geboren was, was ze nog snel moe aan de borst en kreeg hierdoor te weinig binnen. Ik ben vervolgens (na bijna drie weken) fulltime gaan kolven en haar via het flesje moedermelk gaan geven. In de derde week veranderde ze. Ze huilde opeens veel vaker en wilde niet meer in de box of haar wiegje (naast ons bed) slapen. Ze gaf veel melk terug en slikte het vervolgens weer in. Twee weken lang heeft ze op mijn borst geslapen 's nachts. Het huilen werd erger en de huisarts verwees ons naar de kinderarts omdat het op verborgen reflux leek. Alle symptomen waren aanwezig dus er werd omeprazol voorgeschreven. 2 x daags 3mg. Even leek het beter te gaan maar enkele dagen later werd het weer zoals het was. Ze huilde (lees; krijste) continu.Er waren dagen bij dat ze 18 tot 20 uur per dag huilde. We zagen aan haar dat ze echt pijn had. Er werd ons geadviseerd een osteopaat in te schakelen dus dit hebben we gedaan. 3 keer hebben we een bezoekje gebracht, maar ook dit werkte niet. 4 weken geleden was voor mij de maat vol. Ik kon niet meer. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze werd in een klein afgelegen kamertje gelegd. Beleid was dat ze volgens het huilprotocol te werk gingen. Meerdere malen gaf ik aan dat het iets medisch moest zijn en ze geen standaard huilbaby was. Toch moest ik volgens het protocol een gesprek krijgen met maatschappelijk werk, een pedagogisch medewerkster filmde me tijdens de verzorg momenten, er werd een huillijst bijgehouden en dochterlief werd nagekeken door de fysio. Observeren noemden ze dat. 4 dagen lang kwam elk half uur een verpleegster het hoekje om om het hokje bij de desbetreffende tijd groen rood of blauw te kleuren. (Slapen/ wakker zonder huilen / huilen) Op mijn aandringen werd er een babyfoon gebruikt snachts zodat ze haar wel hoorden! Als ze huilde werd de fopspeen in haar mondje gehouden en wachtte ze tot ze stil was om vervolgens de kamer te verlaten. Geen enkele keer hebben ze onderzocht wat de reden was van haar huilen. Elke keer als ze huilde was er iets aan vooraf gegaan (melk opgeven, overstrekken, schoppen met haar beentjes, harde scheetjes laten, tong uitsteken) maar dit werd niet opgemerkt door verpleging. Ik heb haar een aantal keer gefilmd om dit aan de verpleging te laten zien, maar hier werd nauwelijks op gereageerd . Ze kreeg de stempel KMA. Met nutramigen icm de omeprazol ging het inderdaad na enkele dagen iets beter. Na 4 dagen ziekenhuis mocht ze mee naar huis. Her huilen bleef aanhouden , vooral 's avonds. Drie dagen na het ontslag uit het ziekenhuis had ze opeens slijm bij haar ontlasting. Ze was niet verkouden, maar ik besloot het een paar dagen aan te kijken. 6 dagen later werd het extreem, 7 slijmerige poepluiers per dag en ze weigerde de fles. Ze had die dag pas 200 ml gedronken. Weer werd ze opgenomen. Gelukkig dronk ze die avond weer een fles leeg en ook nachts ging het weer Iets beter. Haar ontlasting was volgens verpleging weer prima van structuur , zonder slijm, dus niets om zorgen over te maken. De volgende ochtend werden we naar huis gestuurd. Er werd een controle afspraak gepland voor twee weken later.v Eenmaal smiddags thuis weer een bomvolle slijmluier.. Volgens de kinderarts kon dit horen bij de KMA en moesten haar darmpjes wennen aan de nutramigen. Inmiddels heeft ze sinds anderhalve week niet alleen slijmerige ontlasting , ook verschillende kleuren op een dag. Van spinazie groen, naar geelgroen en lichtbruin met donkerbruine slijm klonters. Zolang ze goed zou drinken kon ik wachten tot de controle afspraak volgens de kinderarts. afgelopen dinsdag ben ik met haar op controle geweest. Die ochtend had ze groene ontlasting met een grijze waas erover. Ik heb een potje ontlasting meegenomen en geëist dat ze dit zouden onderzoeken. Ik roep al weken dat het meer is dan een KMA maar ik word niet. gehoord. Dinsdag hebben ze haar voeding weer veranderd. Van nutramigen naar neocate en de dosis omeprazol is verdubbeld. Het baad geen ene moer! Ze huilt nog steeds de halve dag en de slijmerige ontlasting blijft. Morgen neemt de kinderarts telefonisch contact met me op. Hopelijk hebben ze morgen de uitslag al van de ontlasting. Als ze geen van verder onderzoek willen doen ga ik voor een second opinion. Ben er zo klaar mee! Mijn dochter huilt van de pijn in haar buikje en ik wil dat ze geholpen word! Het is een verhaal geschreven vol emotie, dus excuses voor de misschien ietwat langdradige tekst. Ik zal ook vast dingen vergeten zijn te vermelden.. Herkent iemand de verschillende kleuren (slijmerige)ontlasting bij een baby van 10 weken?
Wat heftig zeg! Ik herken het niet, maar als je kleintje zoveel pijn heeft zou ik zeker doorvragen/doorzeuren en anders om een second opinion vragen. Hopelijk heeft de arts vandaag een duidelijke uitslag van het onderzoek.. Sterkte meid!
Ik herken het 'gelukkig' ook niet maar luister aub naar je gevoel en vraag een second opinion aan. Heel veel sterkte!
Ik heb ook niet meteen een antwoord maar ik probeer met je mee te denken: Als ik het goed lees zijn de problemen begonnen toen je stopte met de borst en de fles ging geven omdat ze niet genoeg binnen kreeg. Zou het kunnen dat ze op die manier te snel dronk en daarom veel teruggaf? Misschien gaat het beter met een prematuurspeen in combinatie met kleine voedingen? En dan geen medicijnen tegen reflux meer, maar die hielpen geloof ik toch al niet echt. Je geeft nu geen eigen melk meer maar koemelkvrije kunstvoeding, is dat in het ziekenhuis besloten en met welke reden? Heb je zelf nog melk? Kun je haar troosten als ze huilt of helpt eigenlijk niks? Veel slijm bij de ontlasting duidt op spijsverteringsproblemen, op zich komt dat wel meer voor bij te vroeg geboren kindjes, maar zo vroeg was jouw dochter nou ook weer niet. Misschien raakt ze juist van streek door de medicijnen en steeds andere voeding. Ze reageert ook niet goed op de koemelkvrije voeding, hè? Ze blijft veel huilen, nog los van slijmerige ontlasting. Als je zelf nog melk hebt zou ik haast zeggen: geef weer borstvoeding (al dan niet in een fles) en gooi de rest van die rommel het raam uit. Maar dit is beslist geen medisch oordeel, maar meer gebaseerd op 'krijg toch allemaal de ...'.