Ik plaats dit topic ook eventjes hier, want ik weet niet goed waar het nu thuis hoort en hier wordt meer gelezen dus vandaar! Hallo meiden, Ik hoop dat jullie me kunnen helpen of mijn verhaal herkennen. Het zal wel een heel verhaal worden. Avast excuus hiervoor Ons zoontje Dean is vanaf de geboorte heel onrustig en heeft vanaf dag 3 last van extreme darmkrampen. Ik heb de eerste week afgekolfde bv gegeven, aangevuld met Friso standaard 1. Op een slechte dag krijste hij 12 uur per dag en sliep amper. Na 2 weken naar de huisarts geweest en hij had het vermoeden van verborgen reflux dus Zantac gekregen om te gaan proberen. Werkte dit niet binnen 2 dagen, dan zou hij contact opnemen met de ka voor een spoed consult. Zantac deed niks voor Dean en dus naar de ka. Daar zeiden ze idd dat hij reflux heeft, maar medicatie vinden ze achterhaald dus voeding indikken met Nutriton en tips en trucs gekregen van de logopediste en de fysio. Dit alles zorgde er alleen voor dat hij iets beter op zijn rug kon liggen zonder te krijsen, maar het huilen bleef. Echt een hoge pijn huil die door merg en been gaat. Mijn man en ik hebben steeds gedacht dat er iets met de voeding aan de hand was. Ik voelde tot in mijn tenen dat hij kma heeft, maar werd niet gehoord door de ka. Week later (Dean 3 weken oud) terug naar de ka en daar hebben ze besloten hem op te nemen ter observatie, maar achteraf hebben ze hem meer op sociale indicatie opgenomen, zodat wij ook een beetje bij konden komen. Kinderarts vond vooral dat hij veel huilde door mijn stress.... Ze heeft even naar Dean gekeken, maar ze vond dat hij er prima uitzag. Ze hebben toen het riagg op me af gestuurd!!!!! Dame van het Riagg vertelde me dat dit protocol was, maar op mij kwam het erg naar over. Ondertussen bleek Dean koorts te hebben en had hij wat bloed bij de ontlasting. Nog kwam er geen arts naar hem kijken!!!! Ik zou wel te hard met de thermometer geduwd hebben (!!!! je gaat bijna aan jezelf twijfelen). Na 4 dagen mochten we hem weer mee naar huis nemen en eigenlijk waren we nog niks wijzer en werd mijn gevoel van kma steeeeds sterker. Thuis ging het huilen gewoon door. Enige wat we gewonnen hadden door de zh opname is dat hij in zijn bedje kon slapen. 24dec moest ik met hem naar het cb en daar bleek hij na de weging van 13 dec, 200gr afgevallen te zijn!!!! In het zh hebben ze hem ook gewogen en daar was hij in 2 dagen 50gr afgevallen, maar dat vonden ze niet noemenswaardig.) De arts van het CB vond ook dat hij er niet goed uitzag met uitslag in zijn gezicht (wat in het zh als hormoonpukkels werd afgedaan). Zij stelde voor om een pak FrisoPep te kopen om dat eens te proberen, want haar vermoeden was ook kma. Ik heb gezegd dit eerst te willen overleggen met Dean zijn ka. De ka was op vakantie en de vervanger zei gelijk dat we dit idd moesten gaan proberen. (halleluja eindelijk!!!) Al na fles 2 werd hij rustiger en kon hij wakker zijn zonder te huilen. Hij dronk rustiger en leek meer de wereld in te kijken en contact te maken. Wij dol gelukkig. Dit ging 2 weken lang steeds wat beter. In het zh een machtiging gekregen voor de FrisoPep voor 3mnd. dus ook fijn. Na die 2 weken ging het ineens weer minder en minder.... Meer onrust, meer krampen en 15 dunne poepluiers per dag. Overleg met de ka en die zei dat we een schepje jhbpm minder moesten geven, maar daardoor werden de reflux klachten weer heel erg. Weer overleg gehad en overgestapt op de Friso allergy care. Dit was vorige week donderdag. De krampen werden gelijk minder, maar de onrust blijft en ook begint hij ineens te spugen! (gelijk na de eerste fles ac) Hij krijgt 5 scheppen nutriton op 150cc, dus dat komt er als een dikke golf uit, waar hij half in stikt. Het is ook echt de hele fles zo'n 1 a 2 keer per dag. Nu is hij sinds een kleine week ook verkouden en hoest hij veel, wat de onrust kan verklaren, maar het spugen deed hij daarvoor dus al. Zijn ontlasting is ook weer normaal trouwens, dus het lijkt wel iets beter te gaan. Wat moeten we hier nu mee! Ik maak me zo een zorgen, maar de ka neemt ons niet erg serieus en vindt volgens mij dat het probleem bij ons ligt. Dean lacht ondertussen nog steeds niet en kijkt zo angstig de wereld in. Als ik foto's vergelijk van zijn zus met 7 weken dan word ik zo verdrietig! Zij een blije bolle baby en Dean is een mager mannetje die zooo angstig kijkt altijd. Er is iets met hem en we kunnen onze vinger er niet op leggen... Donderdag moeten we weer naar het cb en ik ben zo benieuwd wat hij weegt! Dit is zijn gewichtsverloop: geboorte 28 november 40 wk: 3005gr 13 december CB : 3650gr 24 december CB : 3440gr (hierna start frisopep) 28 december ka : 3620gr 12 januari CB : 3940gr Herkent iemand mijn verhaal??