Ik heb een dochter van ruim 7 weken.. De eerste weken sliep ze een hele dag, van voeding naar voeding en moesten we haar regelmatig wakker maken voor een flesje. Sinds ongeveer 3 weken huilt ze regelmatig, voornamelijk wanneer we haar 'wegleggen' ze is eigenlijk alleen stil wanneer ze bij ons ligt. Zo makkelijk als ze voorheen sliep, in de box of op haar doomoo, zo lastig is het nu. Heb haar vanmiddag in haar bedje gelegd maar hier heeft ze voornamelijk gehuild, ik ben regelmatig terug gegaan voor haar speen naar heb het in totaal 3 kwartier volgehouden. Ik vind het zo moeilijk om haar te horen huilen. Is dit herkenbaar voor iemand? Hoe doen jullie dit en wat kan ik doen?
Ik heb inderdaad ook zulke dagen gehad maar meestal achteraf bleken het regeldagen te zijn en verborgen reflux. Kan het niet zo zijn misschien dat ze last heeft van wat reflux? Misschien haar bedje aan het hoofdeind wat ophogen. Ik ben met hem naar de KA gegaan en medicijnen gehad tegen de reflux en toen is het een heel stuk beter gegaan. Sterkte hoor want het is zeker niet leuk om aan te horen. Groetjes Jessica
Wij hadden het met Liesbeth ook rond die leeftijd. We zijn toen op advies van het CB met rust en regelmaat begonnen. Niet in het extreme hoor, maar wel vaste patronen en sowieso altijd in het eigen bedje slapen. Hou er rekening mee dat een baby van deze leeftijd ongeveer een uur wakker kan zijn. Dat is inclusief verschonen en voeden. Drie kwartier in de box is echt héél erg lang voor een meisje van deze leeftijd. Dat zijn een heleboel prikkels, en je meisje was misschien gewoon moe. Bij Liesbeth heeft het echt geholpen en zij is na die lastige periode verder een hele tevreden baby geweest.
Mijn zoontje van nu 10 weken had vanaf de 2de week het zelfde. Hij wil/wou alleen nog op mijn buik slapen. Na wikken en wegen besloten hier aan toe te geven. Hij is nog zo klein. Echter na 8 weken was ik vast besloten er verandering in te brengen. Ik wou af en toe weer even mijn handen vrij. Het huis was een bende omdat ik gewoon niets kon. Ik heb 1 week alles geprobeerd. Inbakeren deden we al. Een kwartier in slaap wiegen en dan voorzichtig weg leggen. Wiegen in de kinderwagen. Bij alles viel hij in slaap, maar voor 10 minuten waarna hij weer wakker was. Helemaal over zijn slaap heen en hyperactief. Na die week was ik ik echt op en heb ik besloten er niet meer aan te beginnen. De strijd vrat meer energie dan lekker met hem op de bank te nestelen. Nu hij 10 weken is lukt het me 2 van de 3 slaapjes hem op zijn buik in de kinderwagen te leggen. Ik moet hem dan wel in slaap wiegen maar kan hem dan gelijk weg leggen en hij slaapt dan gemiddeld 2 uren! Ik ben nog beperkt daar ik hem absoluut geen moment alleen wil laten op zijn buik, maar kan zo wel weer wat kleine huishoudelijke dingen doen. Hier dus geen tips maar weet dat het veranderd. Het kan over een paar weken weer helemaal anders zijn. Lekker nestelen met je meisje!
En accepteren dat dit nu de situatie is. Ze is nog zo klein. baby's op deze leeftijd huilen vaak om allerlei redenen. Ze hebben vaak gewoon nog hun moeder nodig. Negen maanden lang warm en veilig in de buik gezeten en dan ineens alleen in een bedje moeten slapen. Er gebeurd zoveel in het jonge leventje van je baby. Gewoon lekker bij je nemen en zeker niet laten huilen. Desnoods in een draagdoek oid
Onze kleine dame had hetzelfde en we hebben veel met haar gelopen en gewiegd. Ik was ook stuk maar na 3 maanden ging het vanzelf. Ze kon zelf in slaap komen en sliep gerust 3 uur achter elkaar. Geen echte tip maar het gaat echt over hoor
Bedankt voor alle reacties en hier en daar toch wat tips en/of reacties die overeenkomen met mijn gevoel. Ik vind het laten huilen helemaal niet fijn en denk ook steeds ze is nog zo klein en huilt niet voor niets, maar daar tegenover staan ook de 'mening'/ reacties van mensen uit mijn omgeving en het feit dat ik aan weinig dingen toe kom(enkel op de bank zitten met mijn meisje maar dat gaat niet de hele dag) Wil nog wel even laten weten dat ze 's nachts prima in haar eigen bedje slaapt hoor! Ze heeft net haar laatste flesje op en gaat zo haar bedje in en wordt pas morgenochtend rond 7 uur weer wakker. Dit geeft ook aan dat ze het wel 'kan' waardoor het lijkt dat ze overdag gewoon niet 'wil'.. Pff nog zo klein en toch al zoveel vragen...
Is een draagdoek niets voor je dan? Heb je je kleine lekker bij je en kun je toch nog wat in huis doen.
Ik zweer echt bij de draagdoek of ergonomische drager (ik heb de Manduca) Het is na zo'n periode van verplicht op de bank zitten (wat mijn rug op een gegeven moment echt niet fijn meer vond) echt een verademing om gewoon even de was op te hangen, te stofzuigen of een boterhammetje klaar te maken, omdat je eindelijk je handen weer vrij hebt! Bij de oudste heb ik een doek geleend van een vriendin en op youtube filmpjes gezocht van hoe je moet knopen. Een ergonomische drager is nóg makkelijker als je het knopen niet ziet zitten. Bij babybij kun je doeken en dragers lenen om uit te proberen. Dat heb ik ook gedaan om een fijne drager te kiezen. Echt een uitkomst!!
Hier precies hetzelfde vanaf 7 weken. Ik heb van alles geprobeerd en uiteindelijk maar geaccepteerd dat het zo is 's Nachts slaapt ze prima, overdag slaapt ze nu bij me in een draagdoek en heb ik m'n handen vrij. Grappig genoeg is ze hierdoor vanzelf in een goed ritme gekomen en heb ik hoop dat het over een paar weken "over" is en ze wel weer in haar bedje kan slapen af en toe
Hier ook met fasen (zie ik nu) herkenbaar. Eerst verzetten we ons, we wilden zelf rust en haar in haar eigen bed. Maar ze is nog jong en zoekt veiligheid. Nu volgen we haar patroon en als het lukt (goed kijken naar haar gedrag) wel in eigen bed 's nachts en 1 x overdag. Op de moeilijke momenten nemen we haar in bed of op schoot/draagzak.
Hier ook een moeilijke slaper overdag, alleen vind Finn de draagdoek helemaal niets dus bij ons is het overdag gewoon elke keer weer een gevecht. Ik heb het inderdaad maar gewoon geaccepteerd en ga echt niet direct meer naar boven als hij huilt. ( nu scheelt het dat ik een camera heb dus ik kan beneden al zien of er echt iets is of dat het een inslaap huiltje is). Gelukkig slaapt hij vanaf een uur of 22u tot s'morgens 07.00u wel lekker door en kan ik hem dan na een voeding wel meteen wegleggen.
Bedankt voor alle reacties, ik merk toch dat er meer kindjes zijn die hier 'last' van hebben, stelt mij wat gerust maar ik blijf toch twijfelen of ik het wel goed doe.. Op m'n werk kan ik het allemaal goed aan ouders uitleggen hoe het 'moet' en bij m'n eigen kindje vind ik het na 7 weken al lastig..
Komt vanzelf! Had mijn zoontje ook, steeds proberen. Op een gegeven moment vond hij het goed en begon zichzelf te vermaken.. Dat was met een maand of 3,5 a 4.