Mijn zoontje zit nu middenin zijn 11 weken sprong...heb weinig tijd voor mezelf op t moment en ben lichtelijk gefrustreerd . Maar wat ik nou zo raar vind..als ik dit tegen iemand zeg, schoonzus, vriendin, andere moeders..dan kijken ze me allemaal aan alsof ik niet goed wijs ben. Had er met mijn schoonzus al een heel gesprek bijna discussie over.Ik weet haast wel zeker dat haar zoontje er ook last van heeft gehad, ik heb m mee gemaakt en die was niet echt makkelijk. Maar dat lag absoluut niet aan een sprongetje, ze had er nog nooit van gehoord en ach er zijn altijd mensen die het beter weten, daar bedoelde ze dus mij mee. Dit was helemaal niet mijn bedoeling, ik zocht gewoon een beetje herkenning. Hier weet iedereen gelijk wat je bedoelt als je sprong zegt, maar in mijn omgeving verklaren ze me echt voor gek, terwijl het allemaal moeders zijn. Sorry voor de enorme uitleg...dat is toch best raar?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook nooit eerder gehoord heb van sprongen totdat ik hier op het forum begon te lezen. Ik ben er ook nog niet helemaal over uit wat het nu precies is.
Hier waren de sprongetjes meestal ook goed herkenbaar. Maar het blijft 1 theorie uit 1 boek. En dan moeten de moeders in jouw omgeving dat boek maar net gelezen hebben. Ik vond het wel een aardig boek, vooral de speeltips bij de diverse fases vond ik interessant.
komt uit het boek oei ik groei volgens mij. kinderen ontwikkelen zich soms even wat sneller dan op andere momenten en dat wordt dan een sprong genoemd. Zelf heb er nooit zoveel waarde gehecht aan het labelen van de 11 weken sprong of oid. Ieder kind ontwikkeld zich op haar/zijn eigen manier en is daarom soms wat veeleisender dan de andere keer.
Ok, natuurlijk heeft iedereen er een eigen mening over en zal het ene kind er meer last van hebben als een ander...maar ik merk het echt goed aan mijn zoontje, hij is dan even zo anders. En dan helpt het oei ik groei me er toch wel een beetje doorheen...
Héél herkenbaar!! Ik krijg ook allemaal scheve gezichten als ik dat woord gebruik dus zeg nu "fase" en ineens lijkt het allemaal heel normaal te zijn Wij zitten nu midden in zo'n fase en mijn moeder vond het allemaal maar raar zo'n sprong. Ze begrijp niet hoe he kan dat ons zoontje is veranderd in een "zijn-zin-willen-hebbend-boos-zijnde-huilende-draak. Tja.... maar het is nu eenmaal wel zo
Je moet inderdaad maar net het boek gelezen hebben om te weten waar je het over hebt. En dan moet je het er ook nog eens mee eens zijn. En het verschilt ook per kind, niet alle kinderen hebben er last van en niet alle kinderen hebben het op hetzelfde moment. En dan inderdaad nog de benaming... Ik heb het boek wel globaal gelezen, maar verder doe ik er weinig mee...ik kijk gewoon naar mijn kind, zoals altijd, en doe wat ik denk dat op dat moment goed is.
Had ook nog nooit gehoord van sprongetjes tot hier. Mensen kijken me ook vragend aan van wat bedoel je? Dus nu zeg ik maar gewoon hij heeft zn dag niet
Ik heb het boek allang weer verkocht Vond er niet zo veel aan en vaak ook erg vreemd als je las wat de kinderen allemaal al konden in de voorbeeld stukjes. Ik heb ergens een kalender gehad op de andere laptop waar de sprongen in stonden. Niet dat ik er veel naar keek, want ik merkte zelf wanneer het zo ver was. De meeste zijn we zonder kleerscheuren door gekomen. Maar déze!? oeijoeijoei...
Ieder wisse wasje wordt tegenwoordig 'sprong' of 'fase' genoemd.. ik vind dat zo'n onzin. Een baby is een baby en ontwikkelt zich in duizenden kleine sprongetjes en soms wat grotere. Waarom moet altijd alles maar worden verklaard?
haha, hier nou juist collega's die me erop wezen. En bijna al mijn vriendinnen met kinderen weten wat een sprong betekend. Maar idd niet alle kindjes hebben er last van. Maar de onze is dan idd een klein draakje die veel meer moppert en veel minder alleen kan spalen en veel vaker papa of mama nodig heeft om hem te vermaken... En hij slaapt onrustiger, en dat precies in de sprong tijden. Hoewel we 1x de rustige periode in het boek helemaal overgeslagen hebben en hij dus vd ene sprong in de ander kwam rond de 8 mnd, pff heftig!!!
Ik ben het met je eens! Het word net gedaan of baby's geen mensen zijn en nooit een off day hebben. Nou die van mij kan soms last hebben van een middaghumeur als ze net wakker wordt. Baby's zijn niet altijd vrolijk en blij. Oei ik groei is een handig boek als je wat wilt weten over ontwikkeling maar ik denk dat je vooral moet blijven kijken naar je eigen kindje
Wat maakt het nu uit hoe je de ontwikkeling van je kind noemt, uiteindelijk komt het toch op hetzelfde neer? Ik vond het wel makkelijk dat ik rond bepaalde leeftijden kon 'verwachten' dat er iets aan zat te komen (wat vaak wel zo was, maar net zo vaak niet) Niet dat ik veel aan het boek Oei, ik groei heb gehad want daarbij vergeleken liep Dennis wel heul veul achter , maar je ziet toch duidelijk dat er iets gaande is met je kindje als zijn/haar gedrag ineens verandert of het ritme, of het voedingspatroon.. etc. etc. Noem het een sprong, fase of wisse wasje, het blijft op het zelfde neerkomen volgens mij. Voor sommige moeders is het gemakkelijker om er een naam aan te kunnen geven, puur voor herkenning en hoe je er mee kunt omgaan.
haha hier al net zo'n discussie...het is niet om mijn mening door te drukken hoor, absoluut niet. Ik herken het gewoon bij mijn zoontje en hoe je het dan ook noemt dat maakt niet uit. Het stelt me gewoon gerust dat ik weet waarom hij zo doet en er dan toch iets makkelijker over denk... ik denk dat ik het woord sprongetje maar niet meer gebruik....
Ik noem het hier ook al heel lang geen sprongetje meer maar een fase. Mijn oudste zoon had bijna al die "fases" wel. Die is ook veel gevoeliger voor alles. Bij mijn jongste zoon merk ik het nu pas dat hij zo'n fase heeft en die is nu ongeveer14 maanden, kan heel boos zijn, gillen om niets en kan ineens heel drifitg zijn. Had hij nooit, en nu weet ik dat hij gewoon een fase heeft. Het is ook gewoon fijn dat je soms handvaten hebt als ze eventjes wat minder blij zijn zeg maar, dus ik snap je wel.